Σε δεύτερο βαθμό θα εξεταστεί ενώπιον του Πενταμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου υπόθεση με κατηγορούμενο για τοκογλυφία έναν Καρπάθιο, που είχε καταδικαστεί τον Οκτώβριο του 2013 σε ποινή κάθειρξης 6 ετών, με ανασταλτικό ως προς την έφεση αποτέλεσμα και χρηματική ποινή 7.000 ευρώ.
Η σε βάρος του επιχειρηματία κατηγορία συνίσταται στο ό,τι «σε δικαιοπραξία για την παροχή πίστωσης, ανανέωση ή παράταση της προθεσμίας πληρωμής εκμεταλλεύθηκε την ανάγκη, την πνευματική αδυναμία, την κουφότητα, την απειρία ή την ψυχική έξαψη εκείνου που παίρνει την πίστωση, συνομολογώντας ή παίρνοντας για τον εαυτό του ή για τρίτον περιουσιακά ωφελήματα που ανάλογα με τις ειδικές περιστάσεις είναι προφανώς δυσανάλογα προς την παροχή του υπαιτίου και υπερβαίνουν το κατά το νόμο θεμιτό ποσοστό του τόκου, ενώ είναι πρόσωπο που διαπράττει παρόμοιες πράξεις κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια».
Μάρτυρας παρουσίασε στο πρωτόδικο δικαστήριο επιταγές, που δεν είχε αποκαλύψει στην προανακριτική του εξέταση, υποστηρίζοντας ότι συγκαταλέγεται και αυτός μεταξύ των θυμάτων του συγκεκριμένου τοκογλύφου.
Ο κατηγορούμενος ομολόγησε ότι δάνεισε τον ανωτέρω αλλά και τον μηνυτή αλλά άτοκα!
Το ιστορικό της υπόθεσης, φέρεται να έχει ως εξής:
Τον μήνα Ιούλιο του έτους 2007, επιχειρηματίας που διατηρεί επιχείρηση αρτοποιίας με πρατήριο άρτου, αντιμετώπισε πρόβλημα ρευστότητας και μη έχοντας τις προϋποθέσεις να λάβει δάνειο από τράπεζα, κατέφυγε στον κατηγορούμενο καθόσον είχε πληροφορηθεί ότι ο τελευταίος είχε αυτή την δυνατότητα. Περί τα τέλη Ιουλίου ο κατηγορούμενος του δάνεισε το ποσό των 40.000 ευρώ με χρόνο αποπληρωμής την 30.01.2008 και προς εξασφάλιση της απαίτησής του, εκμεταλλευόμενος την αδυναμία και την ανάγκη του αξίωσε αφενός μεν να εγγυηθεί την εξόφληση του ποσού ο αδελφός του και αφετέρου αξίωσε ως τόκο για διάστημα έξι μηνών το ποσό των 34.000 ευρώ. Προς εκπλήρωση των συμφωνηθέντων ο δανειζόμενος εξέδωσε και παρέδωσε στον κατηγορούμενο, με χρέωση του λογαριασμού που διατηρούσε σε Τράπεζα, 9 επιταγές συνολικού ύψους 74.000 ευρώ. Εν όψει δε της αδυναμίας αποπληρωμής του δανείου και προκειμένου να παράσχει νέα προθεσμία αποπληρωμής ο κατηγορούμενος φέρεται να απαίτησε και να πέτυχε την υπογραφή ιδιωτικού συμφωνητικού μεταξύ των δύο πλευρών την 17.11.2007. Σύμφωνα με το συμφωνητικό ο δανειζόμενος όφειλε στον κατηγορούμενο το ποσό των 104.000 ευρώ, δηλαδή για την ανανέωση του χρέους μέχρι την 30.03.2008 απαίτησε τόκο 30.000 ευρώ και επιπλέον ζήτησε να τεθεί ως εγγυητής ο αδελφός του δανειζόμενου, ενώ έλαβε και επιταγή της Τράπεζας. Κατά τη λήξη της ως άνω ταχθείσας προθεσμίας, ήτοι την 30.03.2008 ο δανειζόμενος ζήτησε και νέα, καθόσον αδυνατούσε να αποπληρώσει έστω και μέρος του δανείου και προς τούτο υπεγράφη ανάμεσα στις δύο πλευρές νέο ιδιωτικό συμφωνητικό με τους ίδιους ως άνω όρους για το ποσό των 115.000 ευρώ για προθεσμία ενός μηνός, δηλαδή ο κατηγορούμενος απαίτησε για ποσό δανείου 104.000 ευρώ τόκους 11.000 για ένα μήνα. Η ως άνω διαδικασία και εν όψει της αδυναμίας του δανειζόμενου να αποπληρώσει το δάνειο επαναλήφθηκε την 30.04.2008 όπου απαιτήθηκε ποσό 126.500 ευρώ για προθεσμία ενός μηνός, δηλαδή συνολικός τόκος 11.500 ευρώ. Σημειωτέον ότι στο ως άνω συμφωνητικό φέρεται ως ημερομηνία κατάρτισης η 30.03.2008 η οποία ετέθη προφανώς από παραδρομή καθόσον το προηγούμενο με την ίδια ημερομηνία είχε ως προθεσμία λήξης την 30.04.2008 και το εν λόγω έχει ως ημερομηνία την 30.05.2008, οπότε κατά την κοινή λογική καταρτίστηκε την 30.04.2008 οπότε και έληξε η προθεσμία του προηγούμενου. Τέλος, την 30.05.2008 υπεγράφη το τελικό ιδιωτικό συμφωνητικό μεταξύ των δύο πλευρών με λήξη την 30.06.2008 και με συνολικό ποσό 141.200 ευρώ για προθεσμία ενός μηνός, δηλαδή ο κατηγορούμενος απαίτησε για προθεσμία ενός μηνός το ποσό των 14.700 ευρώ. Επίσης στο εν λόγω συμφωνητικό ως ημερομηνία κατάρτισης φέρεται η 30.06.2008. η οποία επίσης ετέθη από προφανή παραδρομή καθόσον η ημερομηνία κατάρτισης δεν θα μπορούσε να συμπίπτει με την δήλη ημέρα καταβολής που δηλώνεται, δηλαδή την 30.06.2008. Το δικαστικό συμβούλιο αποφάνθηκε σχετικά με τους ισχυρισμούς του κατηγορουμένου ότι τα ποσά που αναφέρονται από τους εγκαλούντες αφορούν σε πραγματικό δάνειο εκ μέρους του και θεωρεί ότι βαίνει εκτός κοινής λογικής ένας δανειστής να δανείζει συνεχώς προς έναν δανειολήπτη ο οποίος αποδεικνύεται αφερέγγυος και μάλιστα με μεγάλα ποσά τα οποία προφανώς ο τελευταίος δεν θα είναι σε θέση να αποπληρώσει από την στιγμή που δεν είναι σε θέση να αποπληρώσει μικρότερα ποσά.
Ο κατηγορούμενος διατείνεται ότι το αρχικό κεφάλαιο δανεισμού ήταν 72.000 ευρώ το οποίο και αύξησε στην πορεία γιατί ο μηνυτής του είχε υποσχεθεί ότι θα έμπαινε συνέταιρος στην επιχείρηση του.
Την πολιτική αγωγή εκπροσωπεί ο δικηγόρος κ. Μ. Κουτσούκος (η μήνυση είχε κινηθεί από το δικηγόρο κ. Ν. Παπανικήτα) και την υπεράσπιση οι δικηγόροι κ.κ. Στ. Αλεξανδρής και Κ. Διακονής.
Καρπάθιος κατηγορείται για τοκογλυφία
