Διαβάζουμε: «Συνάντηση είχε σήμερα ο αντιδήμαρχος κ Πόκκιας Γεώργιος με δασοφύλακες της Διεύθυνσης Δασών Δωδεκανήσου οι οποίοι συμμετέχουν στην περισυλλογή των ανεπιτήρητων παραγωγικών ζώων. Ο κ. Πόκκιας δήλωσε: « βρήκα τους ανθρώπους που χρειαζόμουν». Οι δασοφύλακες δήλωσαν ότι έχει διαπιστωθεί ποια ζώα προκαλούν τις αγροζημιές.»
Την λες και είδηση της χρονιάς. Βρέθηκαν οι δασοφύλακες!
Καλά, που τους έκρυβε η κυρία Μπαλατσούκα και δεν μπορούσε να τους βρει ο κ. Πόκκιας, να βάλει τάξη στο πρόβλημα « κατσίκια» και όλα τα συμπαρομαρτούντα: «ανεξέλεκτη βόσκηση», «καταπατήσεις» «ζημιές».
Κάλιο αργά παρά ποτέ. Ελπίζω να μην… ξανακρυφτούν οι δασοφύλακες πάνω που τους βρήκαμε…Δηλαδή ο κ. Πόκκιας τους βρήκε.
Και βέβαια, να μην είναι “πυροτέχνημα”, έτσι για να διασκεδάσουμε τις εντυπώσεις, στην συζήτηση που άνοιξε με αφορμή την… περίφημη ιδέα του ελεγχόμενου κυνηγιού των ελαφιών και στην οποία επισημάνθηκε (ξανά) από τους πολίτες, σε έντονους και υψηλούς τόνους, η διαχρονική πληγή των ανεξέλεγκτων κατσικιών, την οποία κανείς δεν αγγίζει. Κάπου, κοντράρει το γνωστό “μαχαίρι” που κρατούν οι πολιτικοί και απειλούν (κυρίως σε προεκλογικές περιόδους ή σε πανηγυρικούς ανάληψης των καθηκόντων τους) πως θα το φτάσουν μέχρι το κόκκαλο των κακώς κειμένων. Κοντράρει, σε μικροπολιτές, πελατειακές ψήφους και τα γνωστά τερτίπια 40τόσα χρόνια της μεταπολίτευσης.
