Με την ολοκλήρωση των 20 εβδομάδων της διεθνούς επιτήρησης της γρίπης η χώρα μας κατέκτησε ένα νέο θλιβερό ευρωπαϊκό «βραβείο». Εφέτος σημειώθηκε αριθμός θανάτων ρεκόρ από τη γρίπη, ρεκόρ όλων των προηγούμενων ετών. Ούτε στη μεγάλη πανδημία που απείλησε την ανθρωπότητα χάθηκαν 196 άνθρωποι που χάθηκαν εφέτος. Οι περισσότεροι ήταν άτομα νέας ηλικίας. Παρότι ο εφετινός ιός γρίπης ήταν ο ίδιος με τον ιό της πανδημίας που τα τελευταία χρόνια ενδημούσε στη χώρα, παρότι ο εφετινός χειμώνας ήταν ο ηπιότερος των τελευταίων χρόνων, αντί να παρατηρηθεί ένας αριθμός κρουσμάτων πολύ περιορισμένος, η επιδημία ξέφυγε από κάθε επιτρεπόμενο όριο.
Υπήρχαν περιπτώσεις όπου τα κρούσματα αντιμετωπίζονταν στους διαδρόμους ή στους κοινούς θαλάμους των νοσοκομείων γιατί περίπου 200 κρεβάτια στις μονάδες εντατικής θεραπείας ήταν αδρανοποιημένα επειδή δεν διορίστηκαν οι απαραίτητοι γιατροί και το αναγκαίο νοσηλευτικό προσωπικό, όπως συνέβαινε κάθε χρόνο. Το πιο τραγικό όμως και από τον συνολικό αριθμό των θανάτων ήταν το γεγονός ότι η θνητότητα των αρρώστων που χάθηκαν διασωληνωμένοι στους θαλάμους ή στους διαδρόμους ήταν υπερδιπλάσια από τη θνητότητα των αρρώστων που χάθηκαν μέσα στη μονάδα. Με απλά λόγια, αν αυτοί οι άνθρωποι που πέθαναν είχαν νοσηλευθεί μέσα στην εντατική μονάδα αναμφισβήτητα οι μισοί από αυτούς θα είχαν σωθεί. Σήμερα θα ζούσαν.
Βέβαια η χώρα, επειδή έχει εξοικειωθεί με τα δισεκατομμύρια του χρέους, δεν φαίνεται να συγκινείται από τους απλούς αριθμούς. Οι αριθμοί όμως αυτοί αφορούν ανθρώπινες ζωές και όχι ευρώ. Είναι απορίας άξιον το πώς δεν κινητοποιείται αυτεπαγγέλτως η Δικαιοσύνη για να μάθει τα ονόματα αυτών των ανθρώπων και να πράξει τα δέοντα κατανέμοντας τις σχετικές ευθύνες όταν για έναν φόνο οποιασδήποτε αιτιολογίας δραστηριοποιείται αυτεπαγγέλτως.
Οι άνθρωποι αυτοί έχουν οικογένειες οι οποίοι όταν μάθουν τι συνέβη στους δικούς τους αναλόγως θα αντιδράσουν.
Τι πραγματικά συνέβη εφέτος όμως που δεν συνέβαινε ως τώρα;
Ακόμη και σε ένα οποιοδήποτε πανεπιστημιακό εγχειρίδιο δημόσιας υγείας ο φοιτητής μαθαίνει ότι προκειμένου να τιθασευθεί μια επιδημία η πρόληψη έχει πάντα τον πρώτο λόγο. Η πρόληψη όμως έχει βάση τη σε βάθος και ενδελεχή ενημέρωση του πληθυσμού που σχετίζεται με τα μέτρα προφύλαξης και τον εμβολιασμό.
Εφέτος πρακτικά δεν έγινε ούτε η στοιχειώδης ενημέρωση. Δεν υπήρχαν ή δεν ανακοινώθηκαν κέντρα εμβολιασμού. Ακόμη και το προσωπικό των νοσοκομείων έμεινε ανεμβολίαστο. Οι συμβάσεις γιατρών που υπηρετούσαν στις μονάδες εντατικής θεραπείας και είχαν λήξει δεν ανανεώθηκαν. Ακόμη ως σήμερα δεν έχουν διοριστεί οι αντικαταστάτες γιατροί στις εντατικές μονάδες. Απίστευτο και όμως αληθινό, ο πληθυσμός ανενημέρωτος αφέθηκε στην τύχη του, ενώ το υπουργείο Υγείας ασχολείτο πότε να διώκει ποινικά και επιλεκτικά ακόμη και τους υπαλλήλους του ΚΕΕΛΠΝΟ που έκαναν ό,τι εφέτος το υπουργείο δεν έπραξε, πότε να απολύει τον πρόεδρο του ΚΕΕΛΠΝΟ γιατί δεν διόριζε τους γιατρούς της αρεσκείας του υπουργού.
Το υπουργείο Υγείας αγνόησε ότι κανένας δεν μπορεί να εκτιμήσει το μέγεθος και το αποτέλεσμα μιας επιδημίας στην έναρξή της. Για τον λόγο αυτόν άλλωστε θα πρέπει κάθε χρόνο να λειτουργεί σαν να πρόκειται να επακολουθήσει μια καταστροφική επιδημία. Η Αθηναϊκή Δημοκρατία κατέρρευσε από τον λοιμό των Αθηνών που στοίχισε το 1/3 του πληθυσμού της πόλης, μεταξύ των οποίων και τον θάνατο του Περικλή. Από την ισπανική γρίπη, από την πανώλη και από τον δάγκειο πυρετό αφανίστηκε πάνω από τη μισή Ευρώπη. Συγκεκριμένα η μεγάλη επιδημία της πανώλης αφάνισε 50 εκατομμύρια ανθρώπους, όταν ο συνολικός πληθυσμός της Ευρώπης ήταν 80 εκατομμύρια.
Τέλος, το τραγικότερο όλων είναι ότι το υπουργείο Υγείας δεν αντιλήφθηκε πως το ΚΕΕΛΠΝΟ είναι όργανο δικό του για να παρακάμπτει υπό την επίβλεψή του το δημόσιο λογιστικό προκειμένου να ενεργοποιείται άμεσα και να προλαμβάνει τις επιπτώσεις μιας επιδημίας, προφυλάσσοντας ό,τι πολυτιμότερο υπάρχει στη φύση, δηλαδή την ίδια την ανθρώπινη ζωή.
Δεν συνέλαβε το αυτονόητο: ότι το ΚΕΕΛΠΝΟ πρέπει να κινείται όπως κινήθηκε στις θανατηφόρες επιδημίες του ιού SARS, του ιού των πτηνών και άλλων ιών και έσωσε από εκατοντάδες θανάτων τη χώρα.
Με το να δρα με κίνητρο την πολιτική σκοπιμότητα θυσίασε δεκάδες ανθρώπινες ζωές. Τι θα πει άραγε η Δικαιοσύνη;
Αρθρο του Αντιπροέδρου της Βουλής βουλευτή Δωδεκανήσου Δ. Κρεμαστινού, όπως δημοσιεύτηκε στο Βήμα της Κυριακής 22 Μαΐου 2016.
