O Καθηγητής Καρδιολογίας και Αντιπρόεδρος της Βουλής Δημήτρης Κρεμαστινός προσκεκλημένος του Δημάρχου Περιστερίου έκλεισε το εκπαιδευτικό έτος του Δημοτικού Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Δήμου Περιστερίου με ομιλία του και απένειμε τις βεβαιώσεις παρακολούθησης στους συμμετάσχοντες στα εκπαιδευτικά προγράμματα.
Σε μια κατάμεστη αίθουσα όπου μεταξύ των θεατών ήταν και ο Δήμαρχος Περιστερίου κ. Ανδρέας Παχατουρίδης και ο πρώην Δήμαρχος Περιστερίου κ. Θεόδωρος Δημητρακόπουλος. ο Καθηγητής Κρεμαστινός έδωσε διάλεξη για το «Πώς θα προφυλάξουμε την καρδιά μας». Αναπτύσσοντας το θέμα, τόνισε ιδιαιτέρως ότι, παρότι οι εξελίξεις των τελευταίων δεκαετιών στην Καρδιολογία υπήρξαν πράγματι επαναστατικές, οι καρδιοπάθειες εξακολουθούν να είναι πρώτη αιτία θανάτου, ακολουθούμενες -με μικρή διαφορά στα προηγμένα κράτη- από τον καρκίνο. Όπως ανέλυσε ο Καθηγητής Κρεμαστινός, εκφράζεται διεθνώς από όλη την επιστημονική κοινότητα η άποψη ότι ή οι φαρμακευτικές και οι επεμβατικές θεραπείες δεν έχουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα ή ότι δεν ακολουθούνται πιστά οι κατευθυντήριες οδηγίες με αποτέλεσμα άλλοι άρρωστοι από τις εφαρμοζόμενες θεραπείες να ωφελούνται και άλλοι να βλάπτονται. Έφερε μάλιστα ως χαρακτηριστικό παράδειγμα την εμφύτευση των stents σε διαβητικούς ασθενείς: Εάν ένας διαβητικός ων ασυμπτωματικός αποδειχθεί, με μια στεφανιογραφία, ότι έχει στενώσεις στις στεφανιαίες αρτηρίες της καρδιάς του και εμφυτεύσει άνω των 2 stents στις αρτηρίες του τότε η πιθανότητα να υποστεί θανατηφόρο έμφραγμα είναι 3 φορές μεγαλύτερη από ότι σε έναν άρρωστο που έχει τις ίδιες στενώσεις και δεν πάσχει από διαβήτη. Οι άρρωστοι αυτοί που χάνονται αδίκως προστίθενται στην αρνητική πλευρά της θεραπείας.
Ο Καθηγητής τόνισε ότι γενικότερα, όλες οι θεραπείες αρχής γενομένης από τις φαρμακευτικές και εν συνεχεία τις επεμβατικές, είτε με εμφύτευση stentείτε με εμφύτευση απινιδωτή ή βηματοδότη ή με εγχείρηση bypass, όταν δεν γίνονται με βάση τις σωστές ενδείξεις λειτουργούν ως «δίκοπο μαχαίρι». Έδωσε ως ξεκάθαρο παράδειγμα ότι αν χειρουργηθούν όλοι οι άρρωστοι που εμφανίζουν στενώσεις στις στεφανιαίες αρτηρίες τους χωρίς να έχουν συμπτώματα (π.χ. στηθάγχη), τότε το 1/3 από τους χειρουργημένους θα ωφεληθούν, το 1/3 θα βλαφθούν και το 1/3 θα είναι αδιάφορο. Εάν λοιπόν γίνει σωστή επιλογή των ασθενών τότε 100% θα τους ωφελήσει η εγχείρηση bypass. Εάν όμως χειρουργηθούν όλοι ανεξαιρέτως, τότε το αποτέλεσμα της επέμβασης θα είναι πρακτικώς μηδαμινό. Εξήγησε ότι το ίδιο συμβαίνει ακόμα και στις φαρμακευτικές θεραπείες όπου π.χ. ένα φάρμακο αντιαρρυθμικό που προφυλάσσει από τις θανατηφόρες αρρυθμίες μπορεί, εάν χρησιμοποιηθεί εκεί όπου δεν ενδείκνυται να προκαλέσει στον ασθενή θανατηφόρο αρρυθμία.
Ο Καθηγητής Κρεμαστινός έκλεισε την ομιλία του λέγοντας:
«Σήμερα, με την επανάσταση που έχει γίνει στις καρδιολογικές θεραπείες, με τις αντικαταστάσεις των βαλβίδων, με την τεχνητή καρδιά και με τις μεταμοσχεύσεις δεν θα έπρεπε παρά ελάχιστοι άνθρωποι ίσως να χάνονται και όχι η καρδιοπάθεια να είναι η πρώτη αιτία θανάτου. Αυτό το δόγμα το είχε διατυπώσει εδώ και 2500 χρόνια στους αφορισμούς του ο Ιπποκράτης ο οποίος, σχολιάζοντας το ποια είναι η καλύτερη θεραπεία έδενε την απάντηση ότι ο καλύτερος γιατρός είναι εκείνος που προλαμβάνει και επεμβαίνει όταν χρειάζεται. Σήμερα, 2500 χρόνια μετά, στην εποχή του γονιδιώματος – δηλαδή όπου αποκρυπτογραφούνται τα παθολογικά γονίδια τα οποία στο μέλλον θα αποκαθίστανται με τις γονιδιακές θεραπείες – εξακολουθεί παγκόσμια η πρωτογενής και δευτερογενής πρόληψη, να υπερέχει όλων των θεραπειών. Και τούτο γιατί η πρόληψη απευθύνεται σε όλους και όλοι ανεξαιρέτως ωφελούνται από την πρόληψη. Ενώ οι θεραπείες απευθύνονται σε ειδικές κατηγορίες αρρώστων οι οποίες όμως δεν ωφελούνται από τη θεραπεία που δεν τους ταιριάζει.»
