Με αφορμή την έναρξη της δίκης του Μένιου Κουμανταρέα, μια απάντησή του (21/3/2011) στο ερώτημα συνέντευξης : «Ποιές αιτίες μας έφεραν ως εδώ και κυρίως τι πρέπει να κάνουμε;»:
«Αν κάτι μας έφερε ως εδώ αυτά είναι: Η άκρα απερισκεψία στην κατανάλωση και η πίστη στο πλαστικό χρήμα. Η απάθεια προς κάθε τι πνευματικό και η εμμονή στο χρήμα και τον χρηματισμό. Ο δανεισμός που κρατάει από τα γεννοφάσκια του ελληνικού κράτους. Η προσκόλληση σε κομματικά ταμπού. Τι πρέπει να κάνουμε; Το λογικότερο είναι ο καθένας να αφοσιωθεί στη δουλειά που κάνει, και να την κάνει καλά, απλά και αληθινά. Το ίδιο ισχύει και για μας τους συγγραφείς. Μη περιμένετε να βγούμε με πλακάτ στους δρόμους, η δουλειά μας είναι να μορφωνόμαστε οι ίδιοι και να μορφώνουμε τον κόσμο. Έχω πάντως την ελπίδα ότι στο κάτω- κάτω η κρίση αυτή μπορεί και να αποβεί ευεργετική. Περνάμε μια αρρώστια και θα αναρρώσουμε. Το χειρότερο που μπορούμε να κάνουμε για να πολεμήσουμε τον εχθρό είναι ο πανικός και η καταστροφολογία. Μήπως όμως ο εχθρός τελικά είναι ο εαυτός μας;”
