Θα είναι αφέλεια να πιστέψει κανείς ότι τό, πάλαι ποτέ, «σμαραγδένιο νησί» πορεύεται, στον αυτόματο πιλότο, εξαιτίας των αντιθέσεων ή και διενέξεων των μελών της δημοτικής πλειοψηφίας.
Μολονότι υπαρκτές, όπως η βεντέτα των δημοτικών συμβούλων Δώρου Κωνσταντίνου και Βασίλη Ψυλλάκη, οι οποίοι, παρά λίγο να πιαστούν στα χέρια, τις παραμονές του ταξιδιού του δημάρχου στη μακρινή Κίνα, δεν είναι, αυτές καθαυτές, οι ρίζες του κακού.
Θα είναι, ακόμα, μεγαλύτερη αφέλεια να πιστέψει κανείς ότι η παραίτησή του, μέχρι πρότινος, αντιδημάρχου οικονομικών Γιάννη Περδίκη υπαγορεύθηκε από λόγους υγείας, όπως επισήμως ανακοινώθηκε.
Οι ρίζες του κακού, για την αναποτελεσματικότητα της παρούσας δημοτικής αρχής, σε μια περίοδο έντασης, όξυνσης και διόγκωσης των προβλημάτων της καθημερινότητας, θα πρέπει να αναζητηθούν στο πολιτικό DNA, τόσον του ίδιου του δημάρχου όσο και των μελών της παράταξής του, καθοριστικός παράγοντας ως προς τις πολιτικές επιλογές τους.
Ο δήμαρχος Φώτης Χατζηδιάκος δεν είναι χθεσινός στη δημόσια ζωή τού τόπου. έχει μακρόχρονη πολιτική διαδρομή, πρώτα ως πρόεδρος του Νομαρχιακού Συμβουλίου και μετέπειτα ως αντιπεριφερειάρχης. Μια διαδρομή, η οποία, υπό την σκιά του Μαχαιρίδη, χαράχθηκε με γνώμονα τις επικοινωνιακές δυνατότητες του, τις καλές σχέσεις με τους εκπροσώπους των μέσων ενημέρωσης και τις πελατειακές σχέσεις που, συν τω χρόνω, καλλιέργησε μέσα και έξω από το ΠΑΣΟΚ και τα διάφορα κέντρα εξουσίας.
Και αν τότε είχε το ελαφρυντικό του «δεύτερου ρόλου», σήμερα η σκληρή πραγματικότητα υπαγορεύει την αλλαγή ρότας, διαφορετικά και η παρούσα δημοτική αρχή θα καταγραφεί στις σελίδες των «χαμένων ευκαιριών», στις τέσσερις δεκαετίες της μεταπολίτευσης.
Δυστυχώς, η παραίτηση Περδίκη έρχεται να επιβεβαιώσει ότι ο νυν δήμαρχος δεν έχει καμιά διάθεση αναθεώρησης της μέχρι τώρα πολιτικής του, μολονότι τα σημάδια των καιρών είναι απολύτως ορατά, και τα μηνύματα που εκπέμπουν ξεκάθαρα και σαφή.
Περιχαρακωμένος από μιαν αυλή κολάκων και οσφυοκαμπτών, από πρόθυμους των ΜΜΕ και από συνεργάτες εκφραστές της φαύλης και διεφθαρμένης τοπικής αυτοδιοίκησης, κατά την περίοδο του «Καποδίστρια», στην πλειονότητά τους, αποδιώχνει κάθε σκέψη ρήξης με το αμαρτωλό πολιτικό σύστημα και την οικονομική ελίτ του τόπου που διαφεντεύουν, με σχέσεις διαπλοκής, τον δύσμοιρο τόπο.
Αυτό, δηλαδή, που επιχείρησε, ακριβώς πριν από έναν χρόνο, ο παραιτηθείς αντιδήμαρχος επί των οικονομικών, με τη δέσμευση των λογαριασμών μεγαλοοφειλετών του Δήμου Ροδίων, προκειμένου να τακτοποιήσουν τις ληξιπρόθεσμες οφειλές τους.
Σ’ αυτήν την υπόθεση και στις άθλιες, ρουσφετολογικού χαρακτήρα, παρεμβάσεις συνεργατών του δημάρχου, θα πρέπει να αναζητηθούν τα βαθύτερα και ουσιαστικά αίτια της παραίτησης Περδίκη.
Αρχικά, ο Φώτης Χατζηδιάκος υπερασπίστηκε τον αντιδήμαρχο του, αλλά στην πορεία, κάτω από τις πιέσεις της οικονομικής ελίτ, υπαναχώρησε, βάζοντας ταφόπλακα στην είσπραξη των τεράστιων οφειλών, μεγαλοεπιχειρηματιών, τουριστικών παραγόντων και απλών πολιτών, που είχαν εξασφαλίσει, στα χρόνια του «Καποδίστρια» το «ακαταδίωκτον» από τις τότε δημοτικές αρχές.
Να υπενθυμίσω εδώ, χάριν της Ιστορίας, ότι σε δύο λίστες μεγαλοοφειλετών, που είχαν συνταχθεί από τον παραιτηθέντα αντιδήμαρχο, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές τους ανέρχονταν σε περισσότερα από εξήντα εκατομμύρια ευρώ, η είσπραξη των οποίων και μόνο μπορεί, στους χαλεπούς καιρούς των Μνημονίων, να καλύψει την χρηματοδότηση ενός προγράμματος ανασυγκρότησης της Ρόδου, ως προς τις υποδομές της.
Σήμερα, μετά την παραίτηση Περδίκη, κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει, μετά από τον δημαρχιακό «πάγο», αν οι οφειλές αυτές, που προέρχονται κατά κύριο λόγο από εισφορές σε χρήμα αντί γης και από διάφορα δημοτικά τέλη, θα εισπραχθούν ποτέ, καθώς εκφράζονται φόβοι ότι στο μεγαλύτερο μέρος τους μπορεί και να έχουν παραγραφεί.
Είναι ένα ζήτημα εξόχως πολιτικό και οικονομικό, για το οποίο πρέπει να δοθούν αρμοδίως ακριβή στοιχεία και πειστικές εξηγήσεις προς τον ροδιακό λαό.
Διότι, είναι πολύ πιθανόν να υπάρχουν πτυχές ή προεκτάσεις που αγγίζουν τη σφαίρα της Δικαιοσύνης.
Θέλω να πιστεύω ο φίλος δήμαρχος θα αναλάβει άμεσα πρωτοβουλίες προς την κατεύθυνση αλλαγής του δυσάρεστου κλίματος που επικρατεί στο δημαρχιακό μέγαρο, έστω και αν αυτό απαιτεί ρήξεις και συγκρούσεις.
Αν επιμείνει να πορεύεται στο πεδίο των εντυπώσεων, των ισορροπιών – εντός και εκτός παράταξης – και αν συνεχίσει να υπολογίζει στην πολιτική μακροημέρευση με την, καταδικαστέα πλέον, αντίληψη των πελατειακών σχέσεων, ο πολύπαθος λαός μας δεν έχει να ελπίζει πια στις καλύτερες μέρες που του είχε υποσχεθεί. Η θητεία του πρώην δημάρχου Στάθη Κουσουρνά του δείχνει τον δρόμο.
Ο σοφός λαός λέει ότι «ο καλός ο καπετάνιος στις φουρτούνες φαίνεται».
Λέει ακόμα, όμως, ότι «το ψάρι από το κεφάλι βρωμάει».
Ας διαλέξει, πως θέλει να τον καταγράψει η νεότερη πολιτική Ιστορία του τόπου.
