Απαράδεκτη η κατάσταση στην Ε.Ο. Ρόδου – Λίνδου!

Η κατάσταση η οποία συνεχίζει να επικρατεί στην εθνική οδό Ρόδου – Λίνδου, από το Φαληράκι έως τα Κολύμπια όχι μόνο προσβάλλει την εικόνα του νησιού, όχι μόνο είναι καταστροφική για τον τουρισμό μας και μάλιστα σε περιόδους οξύτατης κρίσεως και αβέβαιου μέλλοντος, αλλά αποτελεί και άμεσο κίνδυνο για την ασφάλεια και την ζωή των οδηγών, ιδιαιτέρως των τουριστών, οι οποίοι δεν είναι συνηθισμένοι σε τέτοια τριτοκοσμικά φαινόμενα.
Το έργο όφειλε να είχε παραδοθεί το έτος 2008, αλλ’ όχι μόνο δεν παραδόθηκε, αλλά θεωρείται απίθανο να τελειώσει και φέτος καθώς ενισχύονται οι φήμες ότι η εργολαβική εταιρεία το καθυστερεί σκοπίμως επειδή έχει την «βεβαιότητα»(;) ότι θα της ανατεθεί στην πορεία και το έργο επέκτασης της εθνικής οδού από τα Κολύμπια έως και την Λίνδο και δεν επιθυμεί για το λόγο αυτό, να «ξηλώσει» το εργοτάξιο και να το φτιάξει μετά από την αρχή.
Το κομμάτι που βρίσκεται στα όρια του Δήμου Αφάντου, έπρεπε να είχε παραδοθεί στα τέλη Μαρτίου, αλλά κατέστη ήδη σαφές ότι δεν πρόκειται να παραδοθεί μέσα στο καλοκαίρι γιατί το έργο προχωρεί σαν την χελώνα.
Σε κανένα σημείο το έργο δεν εκτελείται συντονισμένα, με στόχο την ολοκλήρωσή του, αλλά παντού διαπιστώνει κανείς «μπαλώματα» και ημιτελή έργα τα οποία εγκαταλείπονται, μεταφερόμενα εις το άγνωστο μέλλον.
Στο ύψος του Τραουνού, στα κτήματα Σπανού, ένα μικρό κομμάτι, που αποτελεί κίνδυνο για την ίδια τη ζωή των οδηγών, πάνω σε στροφή η οποία έχει περιορισθεί σημαντικά, δεν εννοεί να τελειώσει εδώ και δύο χρόνια και το ερώτημα που προκύπτει είναι αν υπάρχει επιβλέπουσα αρχή ή αν ισχύει αυτό που πιστεύει ο λαός μας ότι δηλαδή οι μεγάλοι εργολάβοι έχουν καταστεί «κράτος εν κράτει» και ότι «κανένας δεν τολμά να τους ελέγξει», ακόμη και σε περιόδους οξύτατης οικονομικής κρίσεως, όπως είναι αυτή που διανύουμε.
Εκτός του καυτού ερωτήματος, πότε θα τελειώσει, επιτέλους, αυτό το έργο, μέγα προβάλλει το ερώτημα πόσο έχει στοιχίσει μέχρι τώρα και πόσα χρήματα θα χρειασθούν ακόμα για να τελειώσει και αν η Πολιτεία προτίθεται να αναθέσει σε επιθεωρητές δημοσίων έργων τον έλεγχο του έργου, αντί να απειλεί τα φτωχαδάκια με πρόσθετους φόρους που όχι μόνο δεν αντέχουν, αλλά απειλούν και την ίδια την επιβίωσή τους. Τα ατυχήματα επί της Ε.Ο. είναι καθημερινά, ενώ η εταιρεία, παρά τις παρεμβάσεις, ακόμα και της εισαγγελικής αρχής, δεν εννοεί να λάβει τα μέτρα ασφαλείας που επιβάλλονται, με φωτεινή σήμανση.
Κοντά στα Κολύμπια, κατασκευάσθηκε μια γέφυρα που δεν εννοεί να συνδεθεί με το δρόμο, ενώ στο γεφύρι τ’ Αφάντου η κατάσταση θυμίζει βομβαρδισμένο τοπίο γιατί «έτσι γουστάρουν» οι κύριοι εργολάβοι.
Δεν υπάρχει, δυστυχώς, κράτος, αλλά μόνο ασυδοσία που επιτρέπει στους μεγαλοεργολάβους να «πίνουν το αίμα του λαού», γιατί κανένας δεν διανοείται (;) να τους ελέγξει.
Ολως «περιέργως» (;) η ίδια κατάσταση επικρατεί σε όλα τα μεγάλα έργα κυρίως τα οδικά πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να παίζονται χοροί εκατομμυρίων, όπως π.χ. και με το έργο Σπόα – Ολυμπος Καρπάθου, για το οποίο έχουν δαπανηθεί τεράστια ποσά απ’ αυτά που δεν υπάρχουν, ενώ συνεχώς ζητούνται και νέα εκατομμύρια! Ουδέποτε ως τώρα εγκαταστάθηκαν επιθεωρητές για να ελέγξουν το έργο, παρά τις φωνές και τις διαμαρτυρίες, ενώ οι ευθύνες της Νομαρχίας είναι τεράστιες.
Οταν μια κυβέρνηση οδηγεί στα πρόθυρα της διαλύσεως την οικονομία, οφείλει πρώτα απ’ όλα να αποδείξει ότι σέβεται τον ιδρώτα του λαού γι’ αυτό και είναι μονόδρομος πλέον η εγκατάσταση επιθεωρητών για να ελέγξουν, τουλάχιστον τα έργα 1) Σπόα – Ολυμπος, 2) Φράγμα Γαδουρά και 3) Διαπλάτυνση Εθνικής Οδού.
Αν δεν το πράξει, αυτό θα σημαίνει ότι «κάποιο λάκκο έχει η φάβα».
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, κάποιοι επιπόλαιοι, αν όχι ανεύθυνοι, τοποθέτησαν στην Ε.Ο. Ρόδου – Λίνδου στηθαία, για την ασφάλεια, υποτίθεται, των οδηγών, αλλά αποτελούν «κίνδυνο – θάνατο», ιδιαιτέρως στην περιοχή της Τσαμπίκας όπου ο δρόμος, πάνω σε στροφές περιορίζεται επικινδύνως, με αποτέλεσμα την πρόκληση ατυχημάτων.