Κομβικής σημασίας κρίνει η Τράπεζα της Ελλάδος την πιο ενεργητική διαχείριση των «κόκκινων» δανείων, τα οποία στο τέλος Μαρτίου 2016 έφτασαν στο 45,2% του συνολικού δανειακού χαρτοφυλακίου.
Το ποσό που βρίσκεται στο «κόκκινο» έχει ξεπεράσει τα 91 δισ. ευρώ, ενώ τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα στο τέλος του πρώτου τριμήνου διαμορφώθηκαν στα 103 δισ. ευρώ, με τα συνολικά υπόλοιπα δανείων προς επιχειρήσεις και νοικοκυριά να ανέρχονται στο ποσό των 202,13 δισ. ευρώ.
Οι τράπεζες θα πρέπει εφεξής να δώσουν έμφαση σε μακροχρόνιες ρυθμίσεις, στη συντονισμένη αντιμετώπιση των κοινών πιστούχων, καθώς και στην αναδιάρθρωση των βιώσιμων επιχειρήσεων. Στο πλαίσιο αυτό, σύμφωνα με το Έθνος, είναι κρίσιμη η επίτευξη των στόχων της ταχείας μείωσης του μεγάλου όγκου των μη εξυπηρετούμενων δανείων στα χαρτοφυλάκια των τραπεζών.
Σύμφωνα με την ΤτΕ σήμερα το μεγαλύτερο πρόβλημα του τραπεζικού συστήματος είναι το υψηλό απόθεμα των μη εξυπηρετούμενων δανείων, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην Εκθεση Νομισματικής Πολιτικής 2015-2016 και, όπως σημειώνει, η ριζική αντιμετώπισή του, σε συνδυασμό με την πρόσφατη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και την αναμενόμενη αύξηση της ρευστότητας, κατόπιν της ολοκλήρωσης της αξιολόγησης, θα ενισχύσει την ικανότητα των πιστωτικών ιδρυμάτων να στηρίξουν με χρηματοδότηση την οικονομική ανάπτυξη της χώρας.
Οπως αναφέρει η ΤτΕ το 2015 κατέστη αναγκαία σημαντική αύξηση των προβλέψεων έναντι του πιστωτικού κινδύνου, με συνέπεια οι ζημίες των ελληνικών τραπεζών να διευρυνθούν και να φθάσουν τα 9 δισ. ευρώ, καθώς το μερίδιο των συνολικών ανοιγμάτων που χαρακτηρίζονται ως μη εξυπηρετούμενα έφτασε το 44,2% τον Δεκέμβριο του 2015 από 39,9% τον Δεκέμβριο του 2014.
70 στα 100
Να σημειωθεί ότι σε βασικούς κλάδους της οικονομίας όπως οι κατασκευές και η βιομηχανία, το ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων υπερβαίνει το 50%, ενώ το 70% των δανείων που είχαν ρυθμιστεί κατά το παρελθόν, προκειμένου να ενισχυθεί η πιθανότητα αποπληρωμής τους, χαρακτηρίζονται και πάλι ως μη εξυπηρετούμενα.
Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται και στην υιοθέτηση αλλαγών σε θεσμικό επίπεδο ώστε να καταστεί εφικτή η αποτελεσματικότερη διαχείριση των καθυστερούμενων οφειλών.
Ειδικότερα, είναι αναγκαίο να υλοποιηθούν σύντομα:
• Η ανάπτυξη δευτερογενούς αγοράς δανείων (εξυπηρετούμενων ή μη), ώστε να διευρυνθεί ο αριθμός των συμμετεχόντων και να εμπλουτιστεί η τεχνογνωσία διαχείρισης.
• Η αναμόρφωση του πλαισίου εξωδικαστικού διακανονισμού χρέους, ώστε να υπάρξουν δυνατότητες ταχείας, αποτελεσματικής και διαφανούς ρύθμισης χρεών.
• Η βελτίωση των υποδομών της δικαιοσύνης και της εξειδικευμένης τεχνογνωσίας των δικαστών.
• Η επίλυση ζητημάτων που σχετίζονται με τη φορολογική μεταχείριση διαγραφών και σχηματισμού προβλέψεων τόσο για τους δανειολήπτες όσο και για τους δανειστές.
• Η εισαγωγή διατάξεων που εξασφαλίζουν τη συνεργασία των μετόχων στις προσπάθειες των τραπεζών για εξυγίανση επιχειρήσεων.
enikonomia.gr
