Στο “πείσμα” της αρχαιολογίας, που δεν μπορεί να παρεμποδίσει πάντως τον διαγωνισμό που βρίσκεται σε εξέλιξη για την επιλογή επενδυτή που θα αναλάβει, μετά την εξασφάλιση των σχετικών αδειοδοτήσεων, την κατασκευή του έργου και την εκμετάλλευση της Μαρίνας του Μανδρακίου αλλά και για αστικές και ποινικές ευθύνες δημοσίων λειτουργών που επιχειρούν να προκαλέσουν βλάβη στη διαδικασία κάνει αναφορά σε γνωμοδότηση – κόλαφο που εξέδωσε ο νομικός σύμβουλος του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου κ Παν. Παρασκευάς!
Ο Δήμαρχος Ροδίων κ Χ. Χατζηευθυμίου δήλωσε με την ευκαιρία χθες στη “δ” ότι δεν θα διστάσει να καταγγείλει το γεγονός ενώπιον των Εισαγγελικών αρχών αλλά και σε υψηλά κλιμάκια της κυβέρνησης καθώς θεωρεί ότι οι παρεμβάσεις γίνονται «εκ του πονηρού»!
Αφορμή για τη νέα γνωμοδότηση του κ Παρασκευά αποτέλεσε το από 12 Μαϊου 2010 έγγραφο της 4ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων που ακολούθησε όμοια της ΚΒ’ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων στο οποίο υποστηρίζεται ότι δεν είναι δυνατόν να συνεχιστεί η διαδικασία του διαγωνισμού που αφορά την ανάδειξη του φορέα διαχείρισης του τουριστικού λιμένα Μανδρακίου διότι το τεύχος δημοπράτησης αναφέρεται σε εκμετάλλευση και ρυμοτόμηση θεσμοθετημένου αρχαιολογικού χώρου όπως έχει οριοθετηθεί ενέργειες για τις οποίες πρέπει να υπάρχουν οι σχετικές εγκρίσεις από συλλογικά όργανα του ΥΠΠΟΤ.
Θυμίζουμε ότι η ΚΒ’ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων αρχικά ισχυρίστηκε ότι ο χώρος της Μαρίνας του Μανδρακίου υπάγεται στην αρμοδιότητά της και ζήτησε την αναστολή των διαδικασιών παραχώρησης μέχρι να υποβληθεί και να εγκριθεί αίτημα στις αρμόδιες υπηρεσίες της Περιφερειακής Υπηρεσίας του ΥΠΠΟ μετά από σύμφωνη γνώμη του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου και απόφαση του Υπουργού Τουρισμού!
Παρότι συγκεκριμένα η Μαρίνα παραχωρήθηκε από το δημόσιο στο Δήμο Ροδίων προκειμένου να αξιοποιηθεί μετά από διαγωνισμό από επενδυτή που θα αναλάβει την κατασκευή και εκμετάλλευσή της, η Αρχαιολογία κρίνει ότι δεν τηρήθηκαν οι τυπικές διαδικασίες και ερίζει για την αναστολή των διαδικασιών.
Ο Πρόεδρος του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου κ Χ. Χατζηευθυμίου αλλά και οι νομικοί σύμβουλοι του δήμου κατέστησαν σαφές ότι η παρέμβαση αυτή της Αρχαιολογίας βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την ισχύουσα νομοθεσία.
Κατέστη εξάλλου σαφές ότι η αρχαιολογία δεν νομιμοποιείται στην παρούσα φάση και ενώ ακόμη δεν έχει γίνει επιλογή επενδυτή, δεν έχει υποβληθεί μελέτη προς έγκριση και δεν έχουν καν κινηθεί οι διαδικασίες εκπόνησής της, να ερίζει για το έργο που επιχειρείται να εκτελεσθεί προς όφελος του νησιού και του τουρισμού.
Στη γνωμοδότηση του κ Παρασκευά αναφέρονται τα εξής:
“Τέθηκαν υπόψη μου τα παρακάτω πραγματικά περιστατικά.
Το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Νότιας Δωδεκανήσου (ΔΛΤΝΔ) έχει προβεί σε «διαγωνισμό για τη σύναψη παραχωρήσεως για τη χρήση και εκμετάλλευση του ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟΥ ΛΙΜΕΝΑ ΜΑΝΔΡΑΚΙΟΥ ΡΟΔΟΥ».
Το ερώτημα που μου ετέθη είναι αν για την ολοκλήρωση της συμβάσεως παραχωρήσεως, ήτοι για την κατακύρωση και παραχώρηση της χρήσεως στον «φορέα διαχειρίσεως» ο οποίος θα αναδειχθεί από τον διαγωνισμό απαιτείται η έγκριση ή σύμφωνη γνώμη ή οτιδήποτε παρόμοιο, από τις δημόσιες υπηρεσίες.
Η απάντησή μου έχει ως ακολούθως.
Η παραχώρηση της χρήσεως ενός ακινήτου αποτελεί κατά την πιο ορθή γνώμη απλή υλική πράξη, που έχει ως αιτία κάποια ενοχική συνήθως σύμβαση (βλ. υπογράφοντος Παν. Παρασκευά, Πρακτική Εμπορικών Μισθώσεων, 2000, σελ. 186, Ε. Δακορώνια, Υπομίσθωση πράγματος, 1994, σελ 26, Παπαδάκη, Αγωγές Απόδοσης Μισθίου, 2006, σελ. 608, αρ. 2136).
Η παραχώρηση χρήσεως δεν συνιστά ούτε εργασία ούτε δραστηριότητα, επομένως δεν απαιτείται η άδεια οιασδήποτε αρχής, π.χ. πολεοδομικής, αρχαιολογικής υπηρεσίας κλπ.
Η διεξαγωγή του διαγωνισμού και η ολοκλήρωσή του, συνιστά αναμφίβολα παραχώρηση χρήσεως, δηλαδή απλή υλική πράξη και όχι εργασία ή δραστηριότητα.
Σύμφωνα με τα ανωτέρω, καμία αρχή, ακόμη και από πείσμα, δεν μπορεί να παρακωλύσει τον διαγωνισμό.
Οι διάφορες αρχές αποκτούν αρμοδιότητα μετά την εγκατάσταση του αναδόχου στο έργο και μάλιστα εφόσον αυτός προβαίνει σε εργασίες ή δραστηριότητες.
Στην αντίθετη περίπτωση, εάν δηλαδή κάποια αρχή παρακωλήσει με οποιοδήποτε τρόπο τον διαγωνισμό, οι αρμόδιοι θα έχουν αστικές και ποινικές ευθύνες, εκτός του ότι τυχόν παρακώλυση του διαγωνισμού δεν θα έχει έννομες συνέπειες»