Όλα τα ακούσαμε στην συζήτηση για τον εκλογικό νόμο, ποσοστά εισόδου στη Βουλή, bonus, όριο ηλικίας… Όλα έπεσαν στο τραπέζι. Όλα εκτός από το αναχρονιστικό μέτρο της ποσόστωσης υπέρ (;) των γυναικών.
Θα περίμενε κανείς, πως αφού τέθηκε θέμα εκσυγχρονισμού του εκλογικού νόμου, θα βρισκόταν τουλάχιστον ένας ή μία, να θέσει το θέμα της ποσόστωσης.
Όπως είναι γνωστό, για την ανακήρυξη των πολιτικών κομμάτων κατά τις βουλευτικές εκλογές, ο αριθμός των υποψηφίων βουλευτών από κάθε φύλο πρέπει να ανέρχεται σε ποσοστό τουλάχιστον ίσο με το 1/3 του συνολικού αριθμού των υποψηφίων τους, αντιστοίχως, σε όλη την Επικράτεια. Η συγκεκριμένη ποσόστωση δεν αφορά στο σύνολο των υποψηφίων κάθε συνδυασμού σε κάθε εκλογική περιφέρεια, αλλά μόνο στο σύνολο των υποψηφίων κάθε συνδυασμού σε όλη την Επικράτεια. Βεβαίως, όπως είναι εύκολα αντιληπτό, το ποσοστό αυτό αφορά τις γυναίκες, μιας και θεωρήθηκε ότι με τον τρόπο αυτό, ενθαρρύνεται η συμμετοχή τους στα ψηφοδέλτια.
Παρά το γεγονός ότι για το θέμα της ποσόστωσης σε βουλευτικές και αυτοδιοικητικές εκλογές, ακόμα και πολλές γυναικείες οργανώσεις τοποθετούνται θετικά και επιχαίρουν, είναι ένα βαθιά αναχρονιστικό μέτρο καθώς εκ προοιμίου θέτει την γυναίκα σε υποδεέστερη θέση έναντι του άνδρα. Αλλιώς, γιατί να χρειάζεται η θέσπιση της ποσόστωσης;
Η ποσόστωση, ενδεχομένως να ήταν χρήσιμη μέχρι και την δεκαετία του 1970, τότε που ελάχιστες γυναίκες κατείχαν αξιώματα. Στην πλειονότητά τους ασχολούνταν με τα οικιακά και χρειαζόταν ένα κίνητρο, μία ώθηση, μια παρότρυνση για να ασχοληθούν με την πολιτική.
Από τότε μέχρι σήμερα, κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Οι γυναίκες εργάζονται όσο και οι άντρες (πολλές φορές περισσότερο και συνήθως όχι από επιλογή) και το γεγονός ότι στην οικογένεια εργάζονται πλέον και οι δυο γονείς, έχει ανατρέψει παλιές κατεστημένες λογικές.
Είναι ρατσιστική αντιμετώπιση να θεωρείται ένας πολίτης, λιγότερο ικανός από έναν άλλον, στο δικαίωμα του εκλέγεσθαι.
Τα κόμματα προκειμένου να καλύψουν τα κενά της ποσόστωσης, πολλές φορές επιστρατεύουν γυναίκες μόνο και μόνο για να καλύψουν θέσεις, γυναίκες που υπό άλλες συνθήκες, ούτε θα σκέφτονταν να ασχοληθούν με την πολιτική. Βεβαίως έχει παρατηρηθεί και το φαινόμενο γυναικών που έκαναν καριέρα στην πολιτική, μόνο επειδή είναι γυναίκες… Αυτές είναι στρεβλώσεις που απορρέουν από την ποσόστωση.
Οι γυναίκες που έχουν τα προσόντα και τα εχέγγυα, οι γυναίκες που θέλουν από επιλογή να ασχοληθούν με την πολιτική, δεν χρειάζονται καμία ποσόστωση και δεν θα έμπαιναν ποτέ σε ένα ψηφοδέλτιο για να… μπαλώσουν τρύπες!
Κι αυτές οι γυναίκες αδικούνται κατάφωρα από το μέτρο του 1/3, των προσθαφαιρέσεων και της υποχρεωτικής επιστράτευσης –συνήθως στο παρά πέντε- για να πλαισιώσουν ως γλάστρες τους άνδρες συνυποψήφιούς τους.
Α-τυπος και υπογραμμός: Η ανισότητα της ποσόστωσης
