Πίσω από την λάμψη, η εγκληματικότητα στις φτωχογειτονιές που χτυπάει κόκκινο κι ένοπλες συμμορίες ναρκωτικών. Ενδεικτική είναι η εικόνα που μεταφέρει ο ανταποκριτής του Reuters. Μέρα μεσημέρι κοντά στον κεντρικό δρόμο , κοντά στην πιο αναπτυγμένη και ειρηνική παραγκούπολη του Ρίο γινόταν ανοιχτά εμπόριο κοκαΐνης και μαριχουάνας. Ένας ένστολος αστυνομικός βρισκόταν μόλις 150 μέτρα μακριά αλλά δεν έκανε τίποτα. «Αν δεν αγοράσεις τότε προχώρα» είπε ένας από τους νεαρούς της συμμορίας στον δημοσιογράφο. Είναι δυνατόν να πιστέψει κανείς πως η έναρξη των Ολυμπιακών αγώνων στο Ρίο, θα εκπέμψει παγκοσμίως μηνύματα υπέρ ενός κόσμου με ειρήνη χωρίς πολέμους και βία; Οπου η ειρήνη και βία στην εποχή μας δεν μπορεί να είναι-και δεν είναι- μόνο η απουσία του πολέμου. Οι άνθρωποι που πεθαίνουν κάθε χρόνο από την πείνα είναι πολύ περισσότεροι από τους νεκρούς των κάθε λογής πολέμων. Ούτε μπορεί να νοηθεί ειρήνη χωρίς δημοκρατία και σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα. Ένας άδικος νόμος είναι ο ίδιος ένα είδος βίας έλεγε ο Γκάντι. «Η φονικότερη μορφή βίας είναι η φτώχεια» υποστήριζε ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ . Η ιδέα της Ολυμπιακής Εκεχειρίας (ή ιερή εκεχειρία) είναι συνυφασμένη με τους Ολυμπιακούς Αγώνες στην αρχαία εποχή. Από την έβδομη μέρα πριν από την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων μέχρι την έβδομη μέρα μετά το πέρας τους, οι πόλεμοι σταματούσαν έτσι ώστε οι αθλητές, απαλλαγμένοι από στρατιωτικές υποχρεώσεις, να μπορούν να ταξιδέψουν για να συμμετάσχουν στους Αγώνες. Τι είδους σύγχρονη εκεχειρία μπορεί να υπάρξει στον κόσμο μας ; Το σίγουρο είναι ότι χρόνια τώρα η ιδέα και το μήνυμα των Ολυμπιακών αγώνων ευτελίζεται ανάμεσα σε πακτωλούς χρημάτων, φαραωνικά έργα, διαφθορά, ντόπινγκ. Οι σύγχρονοι ολυμπιακοί αγώνες μπορούν να αποτυπωθούν σε μια πρόταση από την είδηση πως ο Πελέ περιμένει έγκριση από τους χορηγούς του για να ανάψει την Ολυμπιακή Φλόγα…
Ζητείται σύγχρονη εκεχειρία
