Είχα βάλει στοίχημα: 1. σε πόσες ώρες θα έκανε βόλτα στα media o συμβολισμός της νίκης Κορακάκη επί της Γερμανίδας και της Ελβετής. 2. Σε πόσες ώρες θα έπιαναν αυτή τη νίκη και θα την έκαναν… αντιπολίτευση και επιχείρημα ανικανότητας της κυβέρνησης και το αντίθετο. Δεν άργησαν και τα δύο. Το πρώτο ήρθε πρωί-πρωί ως σχολιασμός σε φωτογραφία από την τελετή απονομής με τις σημαίες των χωρών των τριών νικητριών. «Ο ισχυρός συμβολισμός της εικόνας: Αριστερά οι μιζαδόροι, δεξιά οι ξεπλυματίες και η Ελλάδα για πρώτη φορά από πάνω. Μεχρι σήμερα ήταν το χαλάκι για να το πατάνε… ΕΥΓΕ ΚΟΡΑΚΑΚΗ!» Υπογραφή Χάρρυ Κλυν με 3000 like καμιά χιλιάδα κοινοποιήσεις (προς το παρόν) και εύγε μας!
Το δεύτερο άρχισε να κυκλοφορεί δειλά- δειλά από την ώρα της απονομής και να χτυπάει κόκκινο, όταν άρχισαν τα συγχαρητήρια πολιτικών αρχηγών που δεν έχασαν ευκαιρία να πετάξουν την «χρυσή» μπηχτή τους. Τόσο μυαλό. Πήραν αέρα κομματοστελέχη και άρχισαν την συγγραφή βαθυστόχαστων, πύρινων άρθρων και σχολιασμών. Άλλο τόσο μυαλό. Αν όπως λένε οι σοφοί, τα ρεκόρ είναι για να σπάνε, νομίζω ότι τις τελευταίες δύο μέρες το τερμάτισαν όλοι αυτοί οι «αντισυστημικοί» (πως δεν το είχαμε καταλάβει τόσα χρόνια) και οι οπαδοί τους . Οι επιδόσεις ξεκατινιάσματος στο ζήτημα Κορακάκη είναι εξωπραγματικές και επετεύχθησαν για να μείνουν στους αιώνες ως εξαίρεση στον κανόνα. Από την άλλη χωρίς πολύ βάσανο καταλήγεις στο συμπέρασμα του Αρκά. Τον χάσαμε τον πόλεμο με την βλακεία και βρεθήκαμε εσείς, εγώ, εμείς, να αποκαλούμαστε «σύστημα» επειδή δε βρίζουμε, δεν παριστάνουμε τα ανήξερα θύματα, δεν παρακινούμε τους άλλους γύρω μας να μισούν.
