Eνώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου θα γραφεί ακόμη ένα κεφάλαιο στην υπόθεση της ειδεχθούς δολοφονίας της 61χρονης Ευαγγελίας (Αντζελας) Ιεροβασίλη του Γεωργίου, το απόγευμα της 19ης Ιουνίου 2012, στο σπίτι της, στο Γεννάδι.
Ο γιός του θύματος κ. Τσαμπίκος Κουφάδης, κάτοικος Αυστραλίας, υπέβαλε χθες ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, δια της πληρεξουσίας δικηγόρου του κ. Ούνας Χέιλη, αγωγή αναξιότητας σε βάρος του μητροκτόνου ετεροθαλή αδελφού του Νικόλαου Μπατζακάκη, που καταδικάστηκε την 20η Νοεμβρίου 2015 σε ισόβια κάθειρξη για τον φόνο και 18 μήνες για παράνομη οπλοφορία και οπλοχρησία.
Το Νοέμβριο του 2014 είχε εκδοθεί συγκεκριμένα κληρονομητήριο από το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου με τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, με το οποίο περιέρχονται στην περιουσία του μητροκτόνου, εξ’ αδιαιρέτου με τα δύο αδέλφια του (τον κ. Κουφάδη και την αδελφή του κ. Μελίνα Μπατζακάκη), τα περιουσιακά στοιχεία της 61χρονης, ενώ αποκλείεται το κληρονομικό δικαίωμα από τον εν διαστάσει σύζυγό της.
Σύμφωνα με την απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου μέχρι και την συζήτηση του κληρονομητηρίου, δεν είχε δημοσιευθεί διαθήκη της θανούσης, η οποία κατέλιπε ως πλησιέστερους συγγενείς το σύζυγο της, Ιωάννη Μπατζακάκη του Νικολάου, τα δύο παιδιά της, που είχε αποκτήσει από το γάμο της με τον ως άνω σύζυγο της, Νικόλαο Μπατζακάκη και Μελανθία Μπατζακάκη, καθώς επίσης και το παιδί της από προηγούμενο γάμο της με το Βασίλειο Κουφάδη του Νικολάου, Τσαμπίκο Κουφάδη, δοθέντος ότι το άλλο παιδί, που είχε αποκτήσει από το γάμο της, με τον Βασίλειο Κουφάδη του Νικολάου, Παντελής – Νικόλαος Κουφάδης, είχε προαποβιώσει αυτής, στις 26 Φεβρουαρίου 1986.
Περαιτέρω, η εν λόγω θανούσα είχε ασκήσει εναντίον του δεύτερου συζύγου της, Ιωάννη Μπατζακάκη του Νικολάου, το 2010 αγωγή στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Ρόδου, με την οποία ζητούσε να λυθεί ο γάμος της, για το λόγο ότι βρισκόταν με αυτόν σε διάσταση για διάστημα μεγαλύτερο της διετίας.
Η αγωγή εκείνη συζητήθηκε κατά τη διαδικασία των γαμικών διαφορών στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Ρόδου, στις 17 Φεβρουαρίου 2011, αντιμωλία των διαδίκων συζύγων και επ’ αυτής εκδόθηκε η με αριθμό 89/2011 απόφαση, με την οποία το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ρόδου δέχτηκε ως νόμω και ουσία βάσιμη την αγωγή και κήρυξε τη λύση του γάμου τους, καθώς έκρινε ότι οι διάδικοι βρίσκονταν σε διάσταση για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των δύο ετών, και δη από το έτος 2002 μέχρι και τη συζήτηση της αγωγής, κάτι το οποίο ομολόγησε εξάλλου και ο εναγόμενος σύζυγος με τις προτάσεις που κατέθεσε κατά τη συζήτηση της αγωγής.
Δεν προκύπτει ότι η απόφαση αυτή είχε καταστεί αμετάκλητη κατά το χρόνο θανάτου της ενάγουσας, στις 20 Ιουνίου 2012 και συνεπώς κατά το χρόνο αυτό αυτή παρέμενε ακόμη συνδεδεμένη με τα δεσμά του γάμου με τον Ιωάννη Μπατζακάκη του Νικολάου.
Πλην όμως, δεδομένου ότι η θανούσα είχε ασκήσει προ του θανάτου της εναντίον του τελευταίου αγωγή διαζυγίου στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Ρόδου, στηριζόμενη σε βάσιμο λόγο, όπως συνάγεται εκ του ό,τι αφενός μεν τα πραγματικά περιστατικά επί των οποίων ερείδετο ο λόγος αυτός διαζυγίου τα ομολόγησε με τις προτάσεις του ο σύζυγός της και αφετέρου τον λόγο αυτόν τον έκρινε βάσιμο το δικάσαν την αγωγή εκείνη Δικαστήριο, αποκλείεται το κληρονομικό δικαίωμα του συζύγου της επί της κληρονομιαίας αυτής περιουσίας.
Επομένως, μόνοι εξ αδιαθέτου κληρονόμοι της αποβιωσάσης Ευαγγελίας Ιεροβασίλη του Γεωργίου κρίθηκαν ο υιός της από τον πρώτο γάμο της με το Βασίλειο Κουφάδη του Νικολάου, Τσαμπίκος Κουφάδης, καθώς επίσης και τα παιδιά της από το δεύτερο γάμο της με τον Ιωάννη Μπατζακάκη του Νικολάου, Νικόλαος Μπατζακάκης και Μελανθία Μπατζακάκη.
Τα τρία δε αυτά παιδιά της την κληρονομούν κατά ποσοστό ενός τρίτου εξ αδιαιρέτου έκαστο στο σύνολο της κληρονομιαίας περιουσίας της.
Σημειώνεται ότι η Ιεροβασίλη είχε καταφέρει να δημιουργήσει με τα χρόνια μια αξιόλογη περιουσία. Είχε στην ιδιοκτησία της συγκεκριμένα περίπου 10 ακίνητα και διαμερίσματα.
Σε 6 εξ’ αυτών ήταν συνιδιοκτήτρια και συγκεκριμένα σε ένα διαμέρισμα στην οδό Ιερού Λόχου, σε μια οικία στο Γεννάδι, σε ένα οικόπεδο στη Σάλακο και σ΄ ένα τμήμα οικοπέδου στα περίχωρα της πόλης της Ρόδου.
Διατηρούσε επιπλέον θυρίδα στην Alpha Bank και λογαριασμό με υπόλοιπο περίπου 70.000 ευρώ.
Τονίζεται ότι σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία η αγωγή αναξιότητας ασκείται δύο χρόνια μετά τον θάνατο αλλά η προθεσμία αναστέλλεται με γενικές διατάξεις του νόμου διότι οι δικαιούχοι δεν γνώριζαν ότι ο φόνος είχε διαπραχθεί από τον αδελφό τους.
Ο μητροκτόνος με την Ρωσίδα σύντροφο του βρήκαν το θύμα έξω από το σπίτι της, να ποτίζει τον κήπο.
Ο Νικόλαος Μπατζακάκης ζήτησε από τη μητέρα του να του φτιάξει καφέ, με σκοπό να μπει στο σπίτι και να την αιφνιδιάσει.
Η τελευταία εισήλθε στο χώρο της κουζίνας και τη στιγμή που γύρισε την πλάτη της, ο 26χρονος άρχισε να την χτυπάει με το μαχαίρι στο πίσω μέρος του σώματός της.
Στη συνέχεια και ενώ το θύμα βρισκόταν πεσμένο στο πάτωμα, ο Νικόλαος Μπατζακάκης συνέχισε να επιφέρει σε αυτή πλήγματα και στο μπροστινό μέρος του σώματός της, καταφέρνοντας σε αυτήν συνολικά δεκατρία τραύματα (νυγμούς – τομές).
Από τα ανωτέρω πλήγματα το θύμα δεν κατέληξε αμέσως, αλλά βογκούσε.
Τότε η Ρωσίδα φέρεται, ενώ παρακολουθούσε απαθής την ανωτέρω πράξη, ενθαρρύνοντας με την παρουσία της τον δράστη, να του ζήτησε να την αποτελειώσει, παροτρύνοντας τον με την έκφραση «αποτελείωσέ την γιατί δεν αντέχω τις κραυγές».
Σύμφωνα με το ίδιο κατηγορητήριο, σε ανταπόκριση των παροτρύνσεών της, ο δράστης προσέγγισε εκ νέου το θύμα και κατάφερε σ’ αυτήν ένα τραύμα στο λαιμό.
Αμέσως μετά και λόγω του ό,τι το πάτωμα είχε πλημμυρίσει από το αίμα του θύματος, τη μετέφεραν στα αριστερά της κουζίνας (όπου και ανευρέθη), καθάρισαν τον τόπο του εγκλήματος και δη το αίμα και τα δαχτυλικά τους αποτυπώματα, πέταξαν τα ρούχα και τα παπούτσια τους σε σακούλες, πλύθηκαν και φόρεσαν καθαρά ρούχα και υποδήματα.
Η Ρωσίδα φέρεται να πρότεινε να ανοίξουν τα συρτάρια της οικίας και να πετάξουν έξω τα ρούχα, ώστε να φανεί σαν ληστεία. Στη συνέχεια αποχώρησαν από την οικία του θύματος και αφού μοίρασαν τα πειστήρια του εγκλήματος, και δη το μαχαίρι, που χρησιμοποίησε και τα ματωμένα τους ρούχα και παπούτσια σε διάφορες σακούλες, τα πέταξαν σε κάδους απορριμμάτων, που βρίσκονταν στα χωριά γύρω από το Γεννάδι.
Κίνητρο του φόνου, ήταν, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, να περιέλθει στην κυριότητα του Νικόλαου Μπατζακάκη, μέρος της κληρονομιάς της μητρός του.
Και ο στόχος του, παρά την ομολογία του, φέρεται να επιτεύχθηκε προσωρινά.
Γράφεται ακόμα ένα κεφάλαιο για το ιδιαζόντως ειδεχθές έγκλημα
