Η περίπτωση του ανθρώπου που ακούει στο ελληνοαμερικανικό όνομα Τζον Κατσιματίδης είναι από εκείνες που σπάνια συναντάς. Αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας, ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου, υποψήφιος δήμαρχος της Νέας Υόρκης, συμπαραστάτης της Ομογένειας στις ΗΠΑ, βαθιά ερωτευμένος με την Ελλάδα είναι μερικές μόνο από τις ιδιότητες που συνθέτουν τη συναρπαστική ζωή του.
Μια ζωή που πρόσφατα ενέπνευσε τη διοίκηση των Ελληνικών Ταχυδρομείων, η οποία αποφάσισε να εκδώσει γραμματόσημα με το πορτρέτο του στο πλαίσιο της σειράς «Εκλεκτές Προσωπικότητες της Ελλάδας». Με αφορμή την εν λόγω τιμητική διάκριση, ο 68χρονος σήμερα κροίσος μιλά στο «ΘΕΜΑ» για την πρόθεσή του να βοηθήσει τη γενέτειρά του, για τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, για τους τρόπους ανάκαμψης της οικονομίας, για το Μεταναστευτικό, αλλά και για την πρόθεσή του να κατεβεί άλλη μία φορά στον πολιτικό στίβο των ΗΠΑ ως γνήσιος αγωνιστής.
Ο ξενιτεμός
Στη μυστηριακή Νίσυρο, το «πλωτό ηφαίστειο» που βρίσκεται ανάμεσα στην Κω, την Τήλο και την Αστυπάλαια, γεννιέται το 1948 ο Γιάννης Κατσιματίδης, το παιδί με το μυαλό-ξυράφι, ο άνθρωπος που η μοίρα τού έχει ορίσει να γίνει κάποτε ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο. Λίγο προτού κλείσει τον πρώτο χρόνο της ζωής του, ο μικρός μετοικεί με τους γονείς του στη Νέα Υόρκη, τη γη της επαγγελίας, όπου η οικογένεια είναι αποφασισμένη να παλέψει για μια καλύτερη ζωή. Δεν έχουν αρκετά χρήματα, δεν γνωρίζουν παρά ελάχιστες λέξεις στα αγγλικά, δεν έχουν φίλους και γνωστούς. Διακρίνονται απλώς για εκείνη την ανυπέρβλητη δύναμη όσων δεν φοβούνται να ανταλλάξουν το δεδομένο με το άγνωστο και το απίθανο με το πιθανό, αντιστρέφοντας για πάντα το πεπρωμένο της φαμίλιας τους. Η οικογένεια εγκαθίσταται στο Χάρλεμ με τον πατέρα, πρώην φαροφύλακα, να βρίσκει δουλειά ως βοηθός σερβιτόρου και τη μητέρα να μένει πίσω στο σπίτι για να φροντίζει το παιδί.
Το αμερικάνικο όνειρο
Το 1969, μόλις στα 21 του χρόνια, ο Γιάννης Κατσιματίδης, που οι φίλοι τον φωνάζουν «Τζον», ανοίγει το πρώτο ιδιόκτητο μπακάλικο με την επωνυμία «Red Apple» στη γωνία της 87ης Λεωφόρου με την οδό Μπρόντγουεϊ στο Μανχάταν. Μόλις τρία χρόνια αργότερα, ο Τζον έχει στην ιδιοκτησία του δέκα καταστήματα με τον ετήσιο τζίρο να αγγίζει τα 25 εκατ. δολάρια. Το 1986 εξαγοράζει τη γνωστή στους Νεοϋορκέζους αλυσίδα σούπερ μάρκετ Gristedes και έναν χρόνο αργότερα την εταιρεία διύλισης πετρελαίου United Refining Company, η οποία σήμερα διαθέτει εκτεταμένο δίκτυο πρατηρίων με την επωνυμία Kwik Fill στο βορειοδυτικό κομμάτι της Πολιτείας της Νέας Υόρκης και στη Δυτική Πενσιλβάνια. Δεν του είναι αρκετά. Το κοφτερό μυαλό του, το επιχειρηματικό του δαιμόνιο και η ασύλληπτη εργατικότητά του τού υπαγορεύουν ότι μπορεί να κατακτήσει ακόμη περισσότερα, ότι είναι ικανός να φτάσει ακόμη πιο ψηλά.
Κάπως έτσι βρίσκονται στην ιδιοκτησία του περισσότερα από 300 ακίνητα-φιλέτα σε Νέα Υόρκη και Φιλαδέλφεια, μία εταιρεία μίσθωσης αεροπλάνων, πάνω από 400 βενζινάδικα, εταιρείες real estate, η ομογενειακή εφημερίδα «The Hellenic Times», η αναγραφή του ονόματός του στη λίστα «Forbes» και μία περιουσία που ξεπερνά τα 3,4 δισ. δολάρια. Σήμερα, στα 68 του χρόνια, το πρόσωπο του Ελληνοαμερικανού επιχειρηματία δεν θα υπάρχει μόνο στα όνειρα εκείνων που πιστεύουν ότι μπορούν να κατακτήσουν την κορυφή αλλά και στη ματιά εκατομμυρίων ανθρώπων ανά την υφήλιο καθώς η διοίκηση των Ελληνικών Ταχυδρομείων αποφάσισε να εκδώσει γραμματόσημα με το πορτρέτο του στο πλαίσιο μιας σειράς γραμματοσήμων που απεικονίζουν Εκλεκτές Προσωπικότητες της Ελλάδας. Η συνεχής και σημαντική προσφορά του Τζον Κατσιματίδη στην ελληνική Ομογένεια ήταν απλώς η αφορμή. Αιτία, η κορυφή που ελάχιστοι άνθρωποι έχουν το σθένος, το μυαλό και την τύχη να κατακτήσουν!
Η τιμή και το παράπονο
Η παραπάνω είδηση δεν θα μπορούσε να μη συγκινήσει τον 68χρονο αυτοδημιούργητο επιχειρηματία, ο οποίος σε λίγες ημέρες αναμένεται να καταφτάσει στη χώρα μας με το ιδιωτικό του αεροσκάφος, προκειμένου την 1η Σεπτεμβρίου να παραστεί στην τιμητική τελετή έκδοσης του γραμματοσήμου με το πορτρέτο του από τα Ελληνικά Ταχυδρομεία. Ο ίδιος, μιλώντας στο «ΘΕΜΑ», από το γραφείο του στη Νέα Υόρκη, μοιάζει να βάζει στην άκρη την αδιαμφισβήτητη επιτυχία του δίνοντας τον πρώτο λόγο στην υπερηφάνεια της ελληνικής του καταγωγής: «Καταρχάς θα ήθελα να σας πω ότι νιώθω πολύ περήφανος που με επέλεξαν τα Ελληνικά Ταχυδρομεία ως μορφή για γραμματόσημο καθώς η Ελλάδα είναι η χώρα όπου γεννήθηκα.
Η τιμή που μου κάνουν οι Ελληνες αποτελεί καταξίωση για τους γονείς και τους προγόνους μου και νιώθω ιδιαίτερα συγκινημένος γι’ αυτή τη διάκριση», λέει ο ίδιος και συνεχίζει: «Η κίνηση της ελληνικής πολιτείας είναι ένδειξη τιμής εκ μέρους της Ελλάδας για τους πετυχημένους Ελληνες που έφυγαν από τη χώρα, αλλά επιθυμούν να διατηρήσουν την πολιτιστική τους ταυτότητα. Και θα ήθελα να επισημάνω ότι για μένα προσωπικά το να βοηθήσω την Ελλάδα δεν αποτελεί υποχρέωση αλλά τιμή».
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο κ. Κατσιματίδης αρθρώνει την παραπάνω φράση, ωστόσο η ελληνική πολιτεία δεν του κάνει… την τιμή να τον ακούσει: «Πάντα προσπαθούσα να βοηθήσω την Ελλάδα, τη χώρα των γονιών μου και των προγόνων μου, αλλά υπάρχουν κάποιες “ανώτερες” δυνάμεις που δεν με αφήνουν, δεν μου το επιτρέπουν. Για παράδειγμα, προσπάθησα πριν από δύο χρόνια να μπω στον ξενοδοχειακό κλάδο της Ελλάδας και να επενδύσω στο ξενοδοχείο “Χίλτον”. Καταθέσαμε συγκεκριμένη πρόταση, αλλά οι διαδικασίες ήταν τέτοιες που δεν το καταφέραμε. Τι να πω, ίσως η Ευρωπαϊκή Κοινότητα να μην ήθελε αυτή την επένδυση, ίσως να υπήρχαν άλλα συμφέροντα. Κοιτάξτε πού φτάσαμε τώρα, να βρίσκεται η Ελλάδα μας, η χώρα μας, ο τόπος μας, στη χειρότερη κατάστασή που ήταν ποτέ», επισημαίνει ο ίδιος.
Πριν από λίγο καιρό, μετά το τραγικό τέλος του Κυριάκου Μαμιδάκη, το όνομα του κ. Κατσιματίδη ενεπλάκη και στην εξαγορά της εταιρείας Jetoil. Πόσο κοντά στην αλήθεια ήταν ωστόσο αυτή η «εμπλοκή»; «Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κάποια επαφή, τίποτα όμως δεν αποκλείει την πιθανότητα να ενδιαφερθούμε στο μέλλον για τη συγκεκριμένη εταιρεία».
«Ο Τσίπρας θα πρέπει να κάνει καλύτερη διαπραγμάτευση με τους Ευρωπαίους»
Παρά την αμύθητη περιουσία του, ο 68χρονος επιχειρηματίας από τη Νίσυρο συνεχίζει να αναζητά ακόμη και σήμερα επενδυτικούς τομείς προκειμένου να αυξήσει ακόμη περισσότερο την περιουσία του. Ποια είναι όμως η άποψή του για την επενδυτική αγορά της Ελλάδας; «Εμείς είμαστε επενδυτές που έχουμε τις κεραίες μας ανοιχτές και στραμμένες σε όλους τους τομείς. Οσον αφορά τώρα στην Ελλάδα, θα πρέπει πρώτα οι πολιτικοί μας να κάνουν μία καλή συμφωνία με τους Ευρωπαίους εταίρους και ιδιαίτερα με τους Γερμανούς, και ύστερα να αναμένουν σημαντικές επενδυτικές κινήσεις. Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα χρειάζεται βοήθεια αλλά και κοινή λογική στην πολιτική της, επιχειρώντας περισσότερες διαπραγματεύσεις με τους εταίρους της. Δεν πρέπει να είμαστε για πάντα οι ζητιάνοι της Ευρώπης», λέει ο κ. Κατσιματίδης και συνεχίζει: «Τον κύριο Τσίπρα δεν τον γνωρίζω πολύ καλά, ωστόσο θα πρέπει να κάνει καλύτερη διαπραγμάτευση με τους Ευρωπαίους. Επίσης ο υπουργός Ανάπτυξης θα πρέπει να κάνει κάτι πολύ απλό: να διαπραγματευτεί με τους Ευρωπαίους ώστε να εγγυηθούν σε όλους εμάς τους υποψήφιους επενδυτές ότι δεν θα αλλάζει κάθε λίγο το φορολογικό καθεστώς. Αν έχουμε μια ευρωπαϊκή εγγύηση ότι δεν θα ανεβαίνουν συνεχώς οι φόροι και αν οι Ελληνες εξομαλύνουν και τον γραφειοκρατικό τους λαβύρινθο, τότε είναι βέβαιο ότι θα έρθουν χρήματα στη χώρα».
Το Brexit ήταν άραγε κάτι το οποίο θορύβησε τους Αμερικανούς επιχειρηματίες και ποια είναι η άποψή του για την ξαφνική αυτή έξοδο; «Καταρχάς θέλω να πω ότι, κατά την άποψή μου, οι Βρετανοί ψήφισαν Brexit διότι ανησύχησαν με την εκλογή μουσουλμάνου δημάρχου στο Λονδίνο. Κάπως έτσι όλοι όσοι ζουν έξω από το Λονδίνο αποφάσισαν ότι η Αγγλία είναι για τους Αγγλους. Δεν τους αδικώ. Κι εγώ έχω μια φιλοσοφία που υποστηρίζει πως η Γαλλία είναι για τους Γάλλους, η Ελλάδα για τους Ελληνες κ.ο.κ. Για να έρθουμε στα δικά μας τώρα, επειδή το Προσφυγικό είναι ένα πολύ μεγάλο και σοβαρό ζήτημα, θεωρώ πως η Γερμανία πρέπει επιτέλους να ξυπνήσει και να το δει. Γιατί σε 20 χρόνια θα έχουν πάρα πολλούς μουσουλμάνους και μπορεί να μην κινδυνεύουν από πόλεμο, όμως όλοι αυτοί θα μπορούν να ψηφίζουν και να εκλέγουν τους δικούς τους».
Ο κ. Κατσιματίδης θεωρεί επίσης ότι θα πρέπει να φτιαχτούν ειδικές ζώνες ασφαλείας σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες προκειμένου να στεγαστούν οι πρόσφυγες μέχρι να επικρατήσει ειρήνη στις χώρες τους και στη συνέχεια να επιστρέψουν πίσω: «Με τα χρήματα που δαπανούν για τους πρόσφυγες θα μπορούσαν να είχαν φτιάξει ειδικές ζώνες φιλοξενίας, να τους κρατούσαν εκεί, και όταν τελειώσουν αυτά που συμβαίνουν στις χώρες τους να τους στείλουν πίσω», υποστηρίζει ο Τζον Κατσιματίδης ενώ δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί τόσο στις επικείμενες αμερικανικές εκλογές όσο και στο δικό του πολιτικό μέλλον: «Στην περίπτωση που οι εκλογές γίνονταν αύριο το πρωί, νικήτρια θα ήταν σίγουρα η Χίλαρι. Ωστόσο, απομένουν ακόμη 75 ημέρες και πιστεύω πως όλα θα κριθούν από το debate. Η τηλεοπτική αυτή αναμέτρηση που θα παρακολουθήσουν όλοι οι Αμερικανοί, κατά τη γνώμη μου, θα κρίνει τον νικητή των εκλογών». Το 2013 ο κ. Κατσιματίδης δεν κατάφερε να εκλεγεί δήμαρχος της Νέας Υόρκης, όμως, όπως αποκαλύπτει, πολλοί τον συμβουλεύουν να δοκιμάσει για άλλη μία φορά τις δυνάμεις του στον πολιτικό στίβο.
Για την ώρα συνεχίζει την επικοινωνιακή πολιτική του με τους Νεοϋορκέζους κάνοντας τη δική του ραδιοφωνική εκπομπή κάθε Κυριακή πρωί, ενώ δεν αποκλείει τίποτα για το πολιτικό του μέλλον: «Πρώτα θα δω ποιος θα είναι ο επόμενος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και μετά θα αποφασίσω. Η αίσθησή μου πάντως μου λέει ότι θα κατέβω άλλη μία φορά υποψήφιος δήμαρχος της Νέας Υόρκης».
Οσο για τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να πείσει το πλήθος των Νεοϋορκέζων, δεν υπάρχει καλύτερος από το να επαναλάβει δυνατά τα δικά του λόγια: «Είμαι Ρεπουμπλικανός; Ναι. Είμαι Δημοκρατικός; Ναι. Είμαι συντηρητικός; Ναι. Είμαι προοδευτικός; Ναι. Βρίσκομαι ακριβώς στη μέση. Τι είμαι; Είμαι υπέρ του λαού. Αλλά και υπέρ των επιχειρηματιών»…
Τζον Κατσιματίδης: «Θέλω να επενδύσω στην Ελλάδα και δεν με αφήνουν…»
