Έλα κράτησέ με/και περπάτησέ με μες στο μαγικό σου το βυθό…΄Ελα κρατησέ μας και περπατησέ μας, σ’ ένα κόσμο που έχει ανάγκη από όλα αυτά που είχαν τα τραγούδια σου.’ Ολα αυτά που ήσουν εσύ και το μετέφερες σε μας μέσα απ’ αυτά..Ρομαντικός, μελαγχολικός, τρυφερός, ευαίσθητος, γαλήνιος, ονειροπόλος και μαζί, μαχητικός και πεισματάρης .’ Εναν κόσμο, που έχει ανάγκη ανθρώπους που επιμένουν πεισματικά να ακολουθούν και να χρωματίζουν την καθημερινότητα όλων, δημιουργούς με ευαισθησίες, ήθος ,αξίες, αισθητική σε όλο το φάσμα της κοινωνικής ζωής, την ανάγκη για δικαιοσύνη, για ένα μέλλον καλύτερο.
Το νήμα της ζωής σου κόπηκε νωρίς, μια τέτοια μέρα του Σεπτέμβρη, αλλά πάντα θα μας θυμίζεις πως: «Τίποτα δεν πάει χαμένο/στη χαμένη σου ζωή,/τ’ όνειρό σου ανασταίνω/και το κάθε σου γιατί…»
