Ο Σεπτέμβρης στην Κάρπαθο είναι γλυκός και το απαλό αεράκι που φυσάει το βράδυ στα σοκάκια της Ολύμπου, δίνει στην ατμόσφαιρα μια άλλη νότα. Το επίθετο Βασιλειάδης είναι πολύ κοινό όχι μόνο εκεί, αλλά σε όλο το νησί, όμως ένας συγκεκριμένος Βασιλειάδης, ο Βασίλης, μόνο κοινός δεν είναι.
Για τους συγχωριανούς του ο William G, Basil, η William B.B. η Βασίλης Βασιλειάδης είναι απλά ο Μπιλ. Όμως για την εισαγγελέα Πρωτοδικών κ. Μαρία-Σοφία Βαΐτση είναι ο Ελληνοαμερικανός πράκτορας της CIA που έστησε το σκάνδαλο των τηλεφωνικών υποκλοπών με τα καρτοκινητά-σκιές το 2004.
Στον τελευταίο όροφο της Αμερικάνικης Πρεσβείας εκεί που είναι εγκατεστημένος ο σταθμός της CIA στην Αθήνα, ο «Μπιλ από την Κάρπαθο» και μια ντουζίνα πράκτορες άκουγαν για χρόνια ευαίσθητες και μη συνομιλίες του Κώστα Καραμανλή, του Γιώργου Βουλγαράκη, του Θοδωρή Ρουσόπουλου, των αρχηγών του ΓΕΕΘΑ, του διοικητή της ΕΥΠ και δεκάδων άλλων υψηλόβαθμων αξιωματούχων της κυβέρνησης.
Η μυθική μορφή του William G. Basil θα στοιχειώνει για πολύ καιρό ακόμη όσους ασχολήθηκαν με την προσωπικότητα του 63χρονου σήμερα Ελληνοαμερικανού.
Πόσω μάλλον, όταν όπως ακούγεται και παρά το ένταλμα σύλληψης που έχει εκδοθεί εις βάρος του, ο ίδιος επιστρέφει στο νησί του την Κάρπαθο, μεταμφιεσμένος-θεωρείται μετρ του είδους σε αυτές-και με άλλο διαβατήριο.
Ήρθε, είδε και έφυγε;
Στην Κάρπαθο δύσκολα θα ακούσεις κακιά κουβέντα για τον Μπιλ. Οι φίλοι του και οι συγγενείς του αρνούνται να πιστέψουν, ότι ο γοητευτικός άνδρας με τα γαλάζια μάτια, έκανε αυτά που του καταλογίζουν.
Παραμένουν πολύ επιφυλακτικοί με τους δημοσιογράφους που κατά καιρούς επισκέφτηκαν το νησί, αναζητώντας τον μίτο που θα ξετύλιγε για τα καλά το νήμα της μυθιστορηματικής του ζωής.
Οι φήμες λένε ότι παρά το ένταλμα σύλληψης, ο Basil επισκέφθηκε και φέτος το νησί της καρδιάς του, εκεί όπου ήθελε να αποτραβηχτεί μόνιμα όταν θα αποχωρούσε από την CIA.
Μόνο που αν το έκανε δεν τον είδε κανείς, η τουλάχιστον αυτοί που δεν ήθελε να τον δουν, αφού αν γινόταν ευρέως γνωστό ότι αφίχθη, δύσκολα το νέο δεν θα διαδιδόταν μέσα σε λίγες ώρες.
Για τους γνώστες των θεμάτων περί πρακτόρων και μυστικών υπηρεσιών, το μόνο εύκολο για τον Ελληνοαμερικανό πράκτορα ήταν να έρθει.
Στην Κάρπαθο προσγειώνονται καθημερινά πτήσεις τσάρτερ από την Γερμανία, την Ιταλία και την Βρετανία και στο αεροδρόμιο υπάρχουν τρεις αστυνομικοί για τον έλεγχο των ταξιδιωτών.
Με ένα άλλο όνομα στο διαβατήριο και την απαραίτητη μεταμφίεση ο Μπιλ εισήλθε σαν κύριος στο νησί του, χωρίς να γίνει αντιληπτός για να δώσει το παρόν σε κάποιες κοινωνικές εκδηλώσεις που ήταν καλεσμένος τον Σεπτέμβριο.
Κάτι όμως που στενοί συγγενείς και φίλοι του θεωρούν ότι δεν συνέβη, επειδή πιστεύουν ότι αν ο Basil είχε έρθει, θα το μάθαιναν.
Ότι και αν έχει συμβεί, ακόμη και αν οι φήμες για τον ερχομό του δεν είναι παρά ένας αστικός μύθος στην περιπετειώδη ζωή του, η σκιά του περιφέρεται πάντα στα δρομάκια της Ολύμπου, από όπου κατάγεται η γυναίκα του ή στο Διαφάνι.
Ο κατά κόσμον Βασίλης Βασιλειάδης χωρίς μεταμφίεση
Εκεί που όταν πέφτει η νύχτα, το εξωτερικό φως στο σπίτι του William G. Basil ανάβει με αισθητήρα. Οι ντόπιοι λένε ότι αυτό γίνεται «για να μπορεί ο Βασίλης να βλέπει το σπίτι από τον δορυφόρο στην Ουάσιγκτον όπου δουλεύει τώρα».
Ο πρώην «αόρατος» πράκτορας της CIA που επισήμως μετά το σκάνδαλο επέστρεψε στην Αθήνα όταν οι ανώτεροί του έκριναν ότι δεν συνέτρεχε κίνδυνος να αποκαλυφθεί η ιδιότητά του, είχε και την επαγγελματική κάρτα του.
Σε αυτήν αναφέρεται ως πρώτος γραμματέα περιφερειακών υποθέσεων της Πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα και αυτή έδινε στις κοινωνικές του επαφές και στους συντοπίτες του από την Κάρπαθο.
Εκεί όπου επισήμως εθεάθη για τελευταία φορά στις 7 Ιανουαρίου του 2014 στην Όλυμπο, όπου παραβρέθηκε μαζί με την σύζυγό του στην επιμνημόσυνη δέηση του καθηγητή Μανώλη Σακέλλη, συγγενή από την πλευρά της γυναίκας του.
«Τρόμαξα να τον γνωρίσω» είχε πει στον γράφοντα ένας από τους πολλούς φίλους του, που επιθυμούσε να μιλήσει ανώνυμα. «Είχε μακριά μούσια και δεν θύμιζε σε τίποτε τον Bill που γνώριζα. Είναι απίστευτο πως αυτός ο άνθρωπος μεταμορφωνόταν, έτσι ώστε να μην τον αναγνωρίζουμε καλά-καλά ακόμη κι εμείς που τον ξέρουμε χρόνια».
Αμέσως μετά, σύμφωνα με τα όσα λένε συγγενείς και φίλοι, ο William G. Basil έφυγε για το Αφγανιστάν-μιλάει άψογα τις τοπικές διαλέκτους-όπου και εργάστηκε είτε ως σύμβουλος ασφαλείας σε κάποια εταιρεία είτε ως στέλεχος της Αμερικάνικης Κυβέρνησης.
Η δουλειά του ήταν να συντάσσει εκθέσεις και εκτιμήσεις για την πολιτική κατάσταση, την τρομοκρατία η την ασφάλεια, οι οποίες κατέληγαν στα κεντρικά του Λάνγκλεϊ η του Μέριλαντ, εκεί όπου στεγάζονται η CIA και η NSA αντίστοιχα.
Εκεί κατέληγαν και οι απομαγνητοφωνημένες υποκλαπείσες τηλεφωνικές συνομιλίες του τότε πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή και των δεκάδων υψηλόβαθμων αξιωματούχων της ελληνικής κυβέρνησης.
Εκπαιδευτής πρακτόρων
Παρά την συνταξιοδότησή του από την CIA πριν από λίγα χρόνια, έκανε αυτό που κάνουν πολλοί βετεράνοι πράκτορες. Εξακολούθησε να συνεργάζεται με την υπηρεσία, όχι όμως ως επιχειρησιακός, αλλά ως εκπαιδευτής νέων πρακτόρων στην περίφημη «Φάρμα» της CIA στο Camp Peary.
Για τους Καρπάθιους όμως ο Βασίλης που έγινε Bill, είναι ένας άνθρωπος που τους βοήθησε όποτε τον είχαν ανάγκη, όταν εργαζόταν στην Αμερικάνικη Πρεσβεία της Αθήνας.
Ο ξάδερφός του κ. Βασίλης Βασιλειάδης ιδιοκτήτης ενός καφέ στο Διαφάνι είχε μόνο καλά λόγια να πει για τον υπερκατάσκοπο της Καρπάθου.
«Βοήθησε πολύ κόσμο από το νησί, όπως ανθρώπους που δεν μπορούσαν να βγάλουν εύκολα βίζα στην Πρεσβεία. Ο αδερφός μου έτυχε να πάει μια μέρα που ο Bill περίμενε να δει κάποιον που θα του έδινε πληροφορίες για την 17Ν. Όταν ρώτησαν τον Τάκη ποιον θέλει να συναντήσει και τους είπε το όνομά του, δύο τύποι από την ασφάλεια της Πρεσβείας τον πήραν σηκωτό στο γραφείο του. Μόλις μπήκαν μέσα και τον είδε, χαμογέλασε και τους είπε ότι μου φέρατε λάθος άνθρωπο».
Ο αδερφός του έφυγε τελικά στην Αμερική, αυτός όμως έμεινε στο Διαφάνι και θυμάται ένα ακόμη χαρακτηριστικό περιστατικό με τον πράκτορα ξάδερφό του.
«Ήταν καλοκαίρι και είχε έρθει στο μαγαζί για να παίξει τάβλι και κάποια στιγμή όταν πήγα να μαζέψω την τέντα μου λέει άσε ρε, μην την ανεβάζεις, θα μας δούνε από πάνω!».
Σύμφωνα πάντως με τα λεγόμενά του το μόνο που ήξεραν όλοι στο νησί, ήταν ότι δούλευε στην Αμερικάνικη Πρεσβεία στο τμήμα ασφαλείας και τίποτε άλλο.
Άλλωστε ο Bill ελάχιστα μιλούσε για την δουλειά του, όταν κατέβαινε στο νησί που γεννήθηκε και μεγάλωσε και το οποίο άφησε όταν τελείωσε το γυμνάσιο στο Απέρι για να κατέβει στην Αθήνα.
Αποφοιτώντας από το κολέγιο του Deere, έφυγε για σπουδές στην Αμερική στα οικονομικά και στα νομικά, ενώ ακόμη και η αρχική επαγγελματική του διαδρομή τυλίγεται κι’ αυτή από το μυστήριο που συνοδεύει πάντα τις ζωές τέτοιων ανθρώπων.
Συνεργασίες πρακτόρων
Υπάρχουν αυτοί που επιμένουν ότι ξεκίνησε δουλεύοντας στην Εισαγγελία της Βαλτιμόρης σε ειδικό κλιμάκιο αστυνομικών και άλλοι που υποστηρίζουν ότι υπηρέτησε πρώτα στον στρατό, πιο συγκεκριμένα σε βάση της Αλάσκας.
Υποστηρικτής της δεύτερης άποψης είναι ο κ. Νίκος Κρητικός, ξάδερφος του Basil, ο οποίος ήταν ξεκάθαρος στα όσα είπε για «αόρατο» πράκτορα.
«Ο Βασίλης μου είχε πει ότι πέρασε από διάφορα σχολεία που είχαν σχέση με την εσωτερική ασφάλεια και την τρομοκρατία, πριν καταλήξει στην συγκεκριμένη Υπηρεσία. Εννοείται ότι δεν μου είχε πει ποτέ ότι ήταν στην CIA. Ό,τι έμαθα, το πληροφορήθηκα από τις εφημερίδες. Τον είδα τελευταία φορά το 2013 στο Διαφάνι, με μούσια και μακριά μαλλιά και ήταν ένας άλλος Βασίλης. Μου είπε ότι δουλεύει κάπου στην Μέση Ανατολή, χωρίς άλλες λεπτομέρειες».
Στο συγκεκριμένο χωριό το σπίτι του, ένα λιτό εξοχικό βρίσκεται διακόσια μέτρα μακριά από την παραλία και το μεγαλύτερο διάστημα του χρόνου παραμένει ερμητικά κλειστό, αφού ο ιδιοκτήτης του έχει να πατήσει στο Διαφάνι εδώ και δύο χρόνια.
Κάτι που δεν ηχεί παράξενο αφού στο νησί όλοι συμφωνούν σε ένα πράγμα. Ότι ο πάλαι ποτέ γοητευτικός άνδρας με τα ξανθά μαλλιά και τα μπλε μάτια, ερχόταν και έφευγε σαν σκιά.
«Αν ήθελε να σε δει θα τον έβλεπες. Μπορεί να ήταν ένα μήνα στην Όλυμπο η το Διαφάνι και εγώ να τον πετύχαινα μια μέρα πριν φύγει» συμπληρώνει ο κ. Κρητικός. «Γιατί; Γιατί έτσι ήθελε ο Βασίλης!».
Τα μαλλιά του πλέον είναι λευκά όπως και το μούσι του σύμφωνα με τις τελευταίες μαρτυρίες για έναν άνθρωπο, που κινήθηκε επί είκοσι και πλέον χρόνια στην σκιά της ανωνυμίας που επιβάλλει η θέση του.
Πηγές και κύκλοι των ελληνικών μυστικών υπηρεσιών υποστηρίζουν ότι συνεργάστηκε για ένα διάστημα με τον πολύ πιο γνωστό Ελληνοαμερικάνο πράκτορα John Kyriakou, όταν υπηρετούσε και αυτός στο κλιμάκιο της CIA στην Αθήνα, σε επιχειρήσεις που αφορούσαν την τρομοκρατία και σε στρατολόγηση αξιωματούχων αραβικών κυρίως χωρών.
Ένας από αυτούς αποδείχτηκε καθοριστικός για την επιχείρηση «Δίχτυ» στην πρεσβεία του Ιράκ το 2003, προκειμένου να απομακρυνθούν μεγάλες ποσότητες εκρηκτικών ειδών, η οποία έγινε με συνεργασία κλιμακίων της CIA και της ΕΥΠ, τα οποία χειρίστηκε αριστοτεχνικά ο Βασιλειάδης.
Δύο χρόνια αργότερα, την ημέρα που αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο των υποκλοπών, συνειδητοποίησε ότι είχε έρθει η ώρα να φύγει έστω και προσωρινά, πριν επιστρέψει το 2006, ως πρώτος γραμματέας της Πρεσβείας.
Ήταν ο μοναδικός ίσως διπλωμάτης που απέφευγε να δίνει το παρόν στην καθιερωμένη δεξίωση της 4ης Ιουλίου, εκεί όπου άστραφταν τα φλας των φωτογράφων.
Είχε τους λόγους του….
Ο γάμος και το κόκκινο Rover
Ο πατέρας του ήταν ο Γιώργος Β. Βασιλειάδης, μετανάστης στην Βαλτιμόρη, ο οποίος παντρεύτηκε Αμερικανίδα και απέκτησε δύο παιδιά, τον Βασίλη και την αδερφή του Μ. η οποία είναι παντρεμένη, μένει μόνιμα στις Ηνωμένες Πολιτείες και έχει τέσσερις κόρες, οι τρεις από τις οποίες εργάζονται στο Πεντάγωνο.
Ο γάμος του πατέρα του κατέληξε σε διαζύγιο και τότε επέστρεψε στην Κάρπαθο και παντρεύτηκε ξανά την Μαριγούλα Αντημισιάρη, η οποία μεγάλωσε ουσιαστικά τα δύο παιδιά, αφού η Αμερικανίδα μητέρα τους αντιμετώπιζε διάφορα προβλήματα.
Όπως θυμούνται ο φίλοι του, έλεγε από τότε που ήταν νέος ότι θα παντρευτεί γυναίκα από την Όλυμπο και αυτό έπραξε πριν βυθιστεί στον κόσμο των μυστικών υπηρεσιών.
Παντρεύτηκε την Ε.Ν.Β. (τα πλήρη στοιχεία της είναι στην διάθεση της εφημερίδας) και απέκτησε δύο παιδιά, τον Γ. που μένει στην Αμερική και την Α. που μένει σύμφωνα με πληροφορίες στην Αθήνα.
Οι Καρπάθιοι τον περιγράφουν ως ένα ευφυέστατο, πανέξυπνο και με φωτογραφική μνήμη άνθρωπο κάτι που διαπίστωσε και ο ξάδερφός του Νίκος Κρητικός, όταν αντικατέστησε ένα κόκκινο αυτοκίνητο Rover που είχε, το οποίο καταστράφηκε σε τροχαίο.
Το καινούριο ήταν ακριβώς ίδιο μοντέλο και χρώμα με το προηγούμενο, όμως τέσσερα χρόνια μετά όταν το είδε ο Βασίλης Βασιλειάδης του είπε ότι ήταν άλλο αυτοκίνητο.
Στην ερώτηση πώς το κατάλαβε, ο Ελληνοαμερικανός πράκτορας του απάντησε ότι ο αριθμός κυκλοφορίας του ήταν διαφορετικός, αφήνοντας τον άφωνο.
Αγαπημένο του motto ήταν το «Τίποτε στην ζωή δεν είναι τυχαίο, γι’ αυτό ποτέ μην αφήνεις τίποτε στην τύχη» το οποίο έλεγε συχνά σε όσους από το νησί τον προσέγγιζαν για να μιλήσουν μαζί του.
Κάποιος από αυτούς κατάλαβε πόσο σημαντικός ήταν ο William ή Bill, όταν πήγε να τον συναντήσει στην Πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα για προσωπική του υπόθεση.
Τον έβαλαν σε ένα στενό δωμάτιο με ένα μικρό παράθυρο και όταν άρχισε να κοιτάζει από αυτό τους χώρους, εμφανίστηκε μπροστά του ένας θηριώδης μαύρος πράκτορας που τον ρώτησε με έντονη φωνή τι κοιτάει και γιατί.
Ο Καρπάθιος του απάντησε λέγοντας απλά το όνομα «Βασίλης Βασιλειάδης» κάτι, που έκανε τον πράκτορα να εξαφανιστεί αμέσως.
Όπως ακριβώς εξαφανίστηκε ο τότε προϊστάμενός του, όταν αποκαλύφθηκε μετά από χρόνια ερευνών του ανακριτή Δημήτρη Φούκα αρχικά το όνομά του, και τον Μάιο του 2015 από τον γράφοντα η περίφημη πλέον φωτογραφία του με την πλούσια γενειάδα που παρέπεμπε σε αρχιμανδρίτη ή Αφγανό Ταλιμπάν.
Μόνο που δεν ήταν τίποτε από τα δύο αλλά ο Μπιλ από την Κάρπαθο…
Πηγή: Πρώτο Θέμα
