Ο ΔΗΜΟΣ ΡΟΔΟΥ τιμά την μνήμη των θυσιασθέντων, συμμετέχοντας στις επετειακές εκδηλώσεις της ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ ΚΡΗΤΩΝ ΡΟΔΟΥ «Ο ΨΗΛΟΡΕΙΤΗΣ».
Συμπληρώνονται φέτος 150 χρόνια από τη μεγαλύτερη ομαδική θυσία, τη θυσία των 964 ψυχών στην Ιερά Μονή Αρκαδίου στις 8 Νοεμβρίου του 1866. Είναι η πλέον ηρωική αλλά και δραματική πράξη κατά τη μεγάλη επανάσταση 1866-1869. Η αυτοθυσία των επί δύο ημέρες, στις 8 και 9 Νοεμβρίου 1866, πολιορκουμένων επαναστατών, εθελοντών αλλά και των γυναικόπαιδων στη Μονή του Αρκαδίου, οι οποίοι ανατινάχθηκαν προκειμένου να μην πέσουν στα χέρια του εχθρού συγκίνησε τους λαούς όλου του κόσμου και υμνήθηκε ως ένα γεγονός το οποίο «φώναξε» σ’ όλο τον κόσμο, μαζί και στους τότε ισχυρούς της γης, ότι οι Κρήτες ήταν αποφασισμένοι να πεθάνουν παρά να μείνουν σκλάβοι στην οθωμανική αυτοκρατορία.
Η αφύπνιση των συναισθημάτων και η απόδοση τιμής και ευγνωμοσύνης από τους σύγχρονους Κρήτες, αλλά και από εμάς στους ήρωες του Αρκαδίου για την εθελοθυσία, για την ελευθερία είναι επιβεβλημένη. Το Αρκάδι στέλνει ένα μήνυμα διαχρονικό, ένα μήνυμα αληθινού πατριωτισμού, ανδρείας, φιλοπατρίας και ανιδιοτελούς ηρωισμού.
Είναι άξια αναφοράς και για το σήμερα, η αντίδραση τότε του μεγάλου συγγραφέα, του σπουδαίου διανοητή του 19Ο αιώνα Βίκτωρα Ουγκό, που τάχθηκε απερίφραστα με το μέρος των Κρητών επαναστατών (1866-1869), ο οποίος γράφει: “Γενναίοι μου Κρήτες, μπορεί να’ στε τώρα στην σκλαβιά, όμως η νίκη έρχεται. Κι αν ακόμη σας συντρίψουν τώρα, ο θρίαμβος σας περιμένει. Ο θάνατος, η κραυγή διαμαρτυρίας και αυτή πάλι μια δύναμη… Όχι ποτέ κανείς δεν θα σας θεωρήσει νικημένους. Κι αν ακόμη κατασταλεί η Επανάσταση σας, οι αρχές της δεν θα καταλυθούν. Τετελεσμένα γεγονότα δεν υπάρχουν. Μόνο το δίκιο υπάρχει. Λες και κύματα τα γεγονότα σκεπάζουν το δίκιο, μα τούτο ξαναβγαίνει στην επιφάνεια. Κρήτες, ΄Ελληνες, έχετε με το μέρος σας το δίκιο και έχετε τη λογική… Ζήτημα Κρητικό εφεξής θα υπάρχει. Και τούτο θα λυθεί σαν όλα τα προβλήματα του αιώνα μας, μόνο με την απελευθέρωση της Κρήτης, μόνο με την Ελλάδα ακέραιη.” Συνεχίζει «…και αφού το θέλει η Κρήτη, που ξεψυχάει, ξαναπαίρνω το λόγο. Ας δούμε λοιπόν σε ποιο σημείο βρίσκεται η Επανάσταση στην Κρήτη. Να τα γεγονότα: Όχι, η επανάσταση δεν έσβησε. Της στερήσανε τους κάμπους, μα έχει τα βουνά δικά της. Ζει και στέλνει εκκλήσεις, ζητά βοήθεια. Γιατί επαναστάτησαν οι Κρητικοί; Επειδή ο Θεός τους χάρισε την πιο όμορφη πατρίδα του κόσμου κι οι Τούρκοι την κατάντησαν την πιο άθλια, γιατί έχει σοδειά, μα όχι εμπόριο, έχει πόλεις αλλά όχι δρόμους, χωριά και όχι σοκάκια, λιμάνια και όχι ταρσανάδες, ποτάμια χωρίς γέφυρες, παιδιά χωρίς σχολεία, δικαιώματα, αλλά όχι νόμους, τον ήλιο αλλά όχι το φως. …Ξεσηκώθηκαν γιατί η Κρήτη είναι Ελλάδα και όχι Τουρκία, γιατί ο ξένος ζυγός δεν υποφέρεται, γιατί ….. γιατί ένας κατακτητής, που μέσα του φωλιάζει η βαρβαρότητα, δεν μπορεί να ‘ ναι δεκτός στην πατρίδα του Μίνωα και του Ετέαρχου. Γιατί θα ξεσηκωνόσουν και εσύ Γαλλία και η Κρήτη με το δίκιο της ξεσηκώθηκε. Τι έφερε τούτος ο ξεσηκωμός; Μέχρι τις 3 του Γενάρη 1867 τέσσερις μάχες και μια περίλαμπρη ήττα, το ΑΡΚΑΔΙ… Την ώρα εκείνη το τιμωρό χέρι της Ευρώπης θα μπορούσε να είχε σώσει την Κρήτη. Μα η Ευρώπη λέει δεν είχε καιρό. ΄Ητανε κάποιος «γάμος» και αυτή κοίταζε τον «χορό». Τι κάνουν οι λεγόμενες πολιτισμένες Κυβερνήσεις; Τι περιμένουν; Ψιθυρίζουν: Yπομονή. Κάνουμε διαπραγματεύσεις. Διαπραγματεύσεις. Και η κοινή γνώμη; Τι κάνει; Τι λέει; Τίποτε. Μεταστρέφεται από άλλους. Τι τα θέλετε…. Μια λέξη σας και σώθηκε τούτος ο λαός. Μια λέξη πες Ευρώπη και γρήγορα. Σωπαίνετε και θέλετε και άλλοι να σωπαίνουν. Απαγορεύεται να αναφέρεται κανείς στην Κρήτη. Αυτό συνίσταται συνομωσία και είναι η πιο αισχρή, από όλες: η συνωμοσία της σιωπής. Αλλά ο κεραυνός δεν ξεκινά από τη σιωπή. Θα΄ρθει από ψηλά και στην πολιτική τη γλώσσα, ο κεραυνός πια ονομάζεται ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.» Και ο Ουγκό τονίζει μεταξύ άλλων: «H υπόθεση της Κρήτης είναι υπόθεση της Ελλάδας και η υπόθεση της Ελλάδας είναι υπόθεση της Ευρώπης…».
Αυτά γι’ αυτούς που σήμερα αμφισβητούν τη Συνθήκη της Λωζάνης και την Ελληνικότητα των νησιών μας, αλλά και αυτούς που βλέπουν το προσφυγικό να διογκώνεται αλλά «δεν έχουν καιρό».
Ο Δήμαρχος Ρόδου
Φώτης Χατζηδιάκος
