Και αυτό διότι η κατάσταση της πραγματικής οικονομίας κάθε άλλο παρά συμβαδίζει με την πορεία των αριθμών που ανακοινώνονται, με την κατάσταση να έχει επιδεινωθεί περαιτέρω μετά την περυσινή επιβολή των capital controls και τη μη αναμενόμενη πορεία των εφετινών εσόδων από τον τουρισμό. Παρότι διαλείμματα στην υφεσιακή πορεία της οικονομίας είχαν καταγραφεί το πρώτο τρίμηνο του 2010, το τρίτο τρίμηνο του 2014 και το τέταρτο τρίμηνο του 2015, η πορεία της αγοράς βαίνει διαρκώς συρρικνούμενη, η υπερφορολόγηση έχει παγώσει την κατανάλωση ενώ τα λουκέτα διαρκώς αυξάνονται.
Οι αριθμοί, όπως αυτοί της ΕΛΣΤΑΤ, δείχνουν μια άλλη πραγματικότητα: οι επιχειρήσεις εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν προβλήματα ρευστότητας, καθώς η χρηματοδότησή τους από τις τράπεζες συνέχισε να μειώνεται τον Σεπτέμβριο του 2016 (-0,2% σε ετήσια βάση), ενώ η μηνιαία καθαρή ροή νέων δανείων ήταν αρνητική (-153 εκατ. ευρώ). Ταυτόχρονα, οι καταθέσεις των νοικοκυριών μειώθηκαν εκ νέου (-31 εκατ. ευρώ), έπειτα από τρεις συνεχείς μήνες θετικής μεταβολής.
Την ίδια στιγμή, όπως αναφέρεται στο μηνιαίο δελτίο οικονομικής δραστηριότητας που δημοσιοποιεί ο ΣΕΒ, παρά τη βελτίωση που καταγράφεται στο οικονομικό κλίμα και την καταναλωτική εμπιστοσύνη, οι προσδοκίες των επιχειρήσεων παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα, ενώ τα νοικοκυριά εξακολουθούν να εκφράζουν απαισιοδοξία όσον αφορά κυρίως στην οικονομική τους κατάσταση και την εξέλιξη της ανεργίας.
Ακόμη, σύμφωνα με την έκθεση Doing Business 2017 καταγράφει για την Ελλάδα στασιμότητα των μεταρρυθμίσεων του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, την ώρα που άλλες χώρες καταβάλλουν πιο έντονα από ποτέ προσπάθειες ενίσχυσης ενός φιλικού προς τις επενδύσεις πλαισίου λειτουργίας της οικονομίας. Ως αποτέλεσμα, η συγκριτική θέση της χώρας έχει υποχωρήσει στην προτελευταία θέση της ΕΕ28.
Και όλα αυτά όταν σχεδόν κάθε σύμφωνα με τα στοιχεία του Γενικού Εμπορικού Μητρώου, στο διάστημα Ιανουαρίου – Σεπτεμβρίου τα επιχειρηματικά λουκέτα αυξήθηκαν κατά 33,35% σε σχέση με το αντίστοιχο περυσινό διάστημα. Οι επιχειρήσεις που διαγράφηκαν από τα μητρώα έφθασαν τις 24.330 (έναντι 18.245 την ίδια περίοδο του 2015), ενώ οι ενάρξεις επιχειρηματικής δραστηριότητας ήταν μόλις 21.657 (έναντι των 24.174 που ήταν το εννεάμηνο του 2015).
Το χειρότερο όλων, όμως, είναι ταχύτατη αποβιομηχάνιση της χώρας. Ο κλάδος της Χαλυβουργίας, λόγου χάρη, ήταν αυτός που επλήγη σχεδόν όσο κανείς άλλος κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, με αποτέλεσμα οι γραμμές παραγωγής των εταιρειών που έχουν απομείνει στην Ελλάδα να λειτουργούν μερικές μόλις εβδομάδες το χρόνο. Η εγχώρια ζήτηση από 2,5 εκατ. τόνους το 2007, έχει κατακρημνιστεί στους 300 χιλιάδες τόνους.
Στο κλείσιμο του εργοστασίου της Χαλυβουργίας Ελλάδος στην Ελευσίνα, της ΦΑΓΕ στο Αμύνταιο, της μονάδας χαρτοποιίας της ΒΙΣ στο Βόλο, του Ιμάντα επίσης στο Βόλο, μονάδας της Λεβεντέρης στη Χαλκίδα έρχονται να προστεθούν στα προηγούμενα λουκέτα όπως των Σόφτεξ της Bolton Group, Hellenic Steel της ιταλικής ILVA, της Σέλμαν, της Χαρτοποιίας Θράκης, της ΒΙΑΜΥΛ, της Φιλκεράμ Johnson, μεταξύ άλλων.
Το κλείσιμο γνωστών επιχειρήσεων πλέον βρίσκεται σχεδόν σε καθημερινή διάταξη. Τα πρόσφατα λουκέτα της εταιρείας security “Πυρσός” και των βιβλιοπωλείων “Παπασωτηρίου”, ακολούθησε η αναστολή λειτουργίας του εργοστασίου της Pepsico στα Οινόφυτα, ενώ σε πολλές περιπτώσεις, όπως στην περίπτωση της Βερόπουλος και της Μαρινόπουλος, η εμφάνιση “λευκού ιππότη” απέτρεψε τα χειρότερα.
Την ίδια στιγμή, οι τράπεζες προχωρούν σε “ξαφνικό θάνατο” όσων επιχειρήσεων πλέον κρίνονται πως δεν είναι βιώσιμες, ιδίως σε όσες επιχειρήσεις οι βασικοί τους μέτοχοι δεν συνδράμουν με νέο χρήμα, όπως συνέβη στην περίπτωση της Altec, ενώ άλλες, όπως η Jetoil-Mamidoil, αναζητούν προστασία στο άρθρο 99. Το μόνο βέβαιο είναι πως, δυστυχώς, θα υπάρξει και συνέχεια…
capital.gr
