Αυτό που πρέπει να υποβάλλουμε τα σέβη μας στον εκάστοτε υπουργό και να τον παρακαλούμε, αντί να τον εγκαλούμε, για τα αυτονόητα, δεν το κατάλαβα ποτέ.
Στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, είναι τιμή μεγάλη να επισκέπτεται τον τόπο σου ένας υπουργός, ανεξάρτητα από το αν έχει προσφέρει ή όχι το παραμικρό για την ανάπτυξή του.
-Ερχεται ο υπουργός! Το σήμα πέφτει και τα υπομνήματα βγαίνουν φασόν, χρόνια τώρα… Τα ίδια προβλήματα, τα ίδια ζητούμενα, οι ίδιες προτάσεις, οι ίδιες διαβεβαιώσεις και φτου κι απ΄την αρχή μέχρι την επόμενη επίσκεψη.
Η ιστορία μάς έχει διδάξει, ότι τα περισσότερα από τα υπομνήματα που ζητούν οι υπουργοί από τους φορείς κατά τις επισκέψεις τους εδώ, δεν φτάνουν ούτε καν μέχρι την πόρτα του αεροπλάνου, πόσω μάλλον στα συρτάρια των γραφείων τους μήπως και κανένα από δαύτα, κατά τύχη, διαβαστεί καμιά φορά.
Οι συναντήσεις του ενός τετάρτου της ώρας με εκπροσώπους φορέων που στέκονται στην σειρά για να συναντήσουν τον «υπουργό», περισσότερο διεκπεραιωτικές είναι και λιγότερο ουσιαστικές. Για να πει κι αυτός ότι κάτι έκανε ερχόμενος και για να ξαναματαπούν οι εκπρόσωποι τα ίδια γιατί «μπορεί να σπάσει το πόδι του ο διάολος» και να εισακουστούν κάποια φορά, τα χιλιοειπωμένα αιτήματα.
Να παρακαλάμε για τα αυτονόητα εν ολίγοις, αντί να απαιτούμε να κάνουν σωστά τη δουλειά τους οι υπουργοί πριν έρθουν ή χωρίς καν να χρειάζεται να έρθουν! Αντί να μας πουν τι σχεδιάζουν για τούτο δω το νησί και να ζητούν εκείνοι την δική μας άποψη, να τους κυνηγάμε εμείς σε διαδρόμους υπουργείων ή να τους παρακαλάμε να έρθουν για να μας αφιερώσουν λίγο από τον πολύτιμο χρόνο τους, ικανοποιώντας την πολιτική ματαιοδοξία τους.
Δεν είναι τα πρόσωπα το πρόβλημα, αλλά η πολιτική copy paste (βλέπε και “κόπι πάστε”) που ακολουθούν όταν στρογγυλοκαθίσουν στην υπουργική καρέκλα. Είναι λες και οι καρέκλες αυτές ευθύνονται για την «μετάλλαξη» που παθαίνει κάθε πολιτικός! Άλλος άνθρωπος πριν και μετά την καρέκλα!
Κάποτε οι ρόλοι πρέπει να αντιστραφούν. Να εγκαλούν οι τοπικοί παράγοντες τους υπουργούς γιατί δεν έπραξαν όσα έπρεπε και να καλούνται να απολογηθούν για την όποια απραξία τους, αντί να εξαναγκάζουν τους τοπικούς εκπροσώπους οι «υψηλά ιστάμενοι», να τους κυνηγούν και να υποβάλλουν τα σέβη τους, πριν κι αν βρουν χρόνο να τους ακούσουν.
Η αλήθεια είναι ότι μας χρωστάνε, δεν τους χρωστάμε ασχέτως αν συμπεριφέρονται σαν να ισχύει το αντίθετο. Κανένας από τους υπουργούς που ήρθε στη Ρόδο τα τελευταία, τουλάχιστον 20 χρόνια, δεν υπήρξε συνεπής σε όσα εξήγγειλε κατά την επίσκεψή του σε αυτό το νησί και κανένας δεν ήρθε αποφασισμένος να δώσει λύσεις σε ουσιαστικά προβλήματα.
Γι αυτό και δεν λείπουν τα «σούρτα φέρτα» των τοπικών παραγόντων από τα Υπουργεία κάθε τρεις και λίγο… Γιατί οι λύσεις διεκδικούνται πάντα μέσω Αθηνών, γιατί πρέπει να ξεροσταλιάζουν στους διαδρόμους των Υπουργείων περιμένοντας να ανοίξει η πόρτα, γιατί Ελλάδα είναι μόνον η Αθήνα και γιατί αυτή η υποτελής σχέση καλλιεργείται χρόνια τώρα, ώστε οι «πατερούληδες» να έχουν πάντα ρόλο και λόγο, για να μπορούν να πωλούν εκδούλευση και να καλλιεργούν αναλώσιμους κομματικούς στρατούς. Να μην το ξεχάσουμε αυτό την επόμενη φορά που θα κληθούμε να υποδεχθούμε ξανά έναν υπουργό.
Α-τυπος και υπογραμμός: Σούρτα Φέρτα
