Μέχρι πριν λίγα χρόνια η ψυχανάλυση αποτελούσε ταμπού. Στην εποχή της κρίσης εδραιώθηκε ως ανάγκη για μεγάλο ποσοστό ανθρώπων. Ο αριθμός των ατόμων που καταφεύγει στο ντιβάνι του ψυχοθεραπευτή έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Τα στοιχεία που αποτυπώνουν οι έρευνες είναι αμείλικτα.
Η απάντηση στην ερώτηση «πως είσαι;» έχει δώσει τη θέση της στο «απολύθηκα», «δεν αισθάνομαι καλά, έχω κρίση πανικού, φοβάμαι για το αύριο που ξημερώνει», «πως θα ζήσω;», «τι θα κάνω στη ζωή μου;».
Κι ενώ μέχρι την προηγούμενη δεκαετία στο άκουσμα του ψυχοθεραπευτή ο συνειρμός οδηγούσε στην έκφραση «είναι τρελός», στις μέρες μας αποτελεί απλώς μια οικεία, επαναλαμβανόμενη φράση. «Δεν έχει πλέον ο κόσμος τόσα ταμπού γιατί έχει ανάγκη για τους θεραπευτές», εξηγεί η MSc ψυχοθεραπεύτρια, Ντέμη Παπαλέξη. Βέβαια, το στίγμα του ψυχικά ασθενή δεν έχει εκλείψει. Απλώς οι άνθρωποι είναι περισσότερο δεκτικοί. «Σίγουρα υπάρχει. Θέλω να ελπίζω πως είναι λίγο καλύτερα τα πράγματα. Είμαστε πλέον πιο ανοιχτοί σε ανθρώπους με αγχώδεις διαταραχές λόγου χάριν ή στο να δεχτούμε ότι ο άλλος μπορεί όντως να έχει κάτι τέτοιο και να μην σκεφτόμαστε ότι υπάρχει απλώς στο μυαλό του», σημειώνει η κ. Παπαλέξη. Τον τελευταίο χρόνο προσφέρει μέσω του δήμου Αθηναίων εθελοντικά συμβουλευτική ψυχοθεραπεία σε πολίτες οι οποίοι έχουν ανάγκη αλλά αδυνατούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά.
Είναι Παρασκευή πρωί και το ρολόι στον τοίχο απέναντί μας, δείχνει 8:30. Βρισκόμαστε στο κτίριο που στεγάζει τη Β’ Ψυχιατρική κλινική του Αττικού νοσοκομείου. Στο διάδρομο αναμονής έξω από το ειδικό ιατρείο που λειτουργεί αυτή τη μέρα κάθε εβδομάδα, περίπου δέκα άνθρωποι περιμένουν υπομονετικά τη σειρά τους ενώ το νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό πηγαινοέρχεται κι ενδιαμέσως απαντά στις απορίες των ασθενών που περιμένουν. «Εδώ, κάθε Παρασκευή, έρχονται άνθρωποι οι οποίοι έχουν ψυχική διαταραχή και παραβατική συμπεριφορά. Έχουν κάνει κάποια εγκλήματα ή συμπεριφέρονται βίαια και επιθετικά», εξηγεί ο Αναπληρωτής Καθηγητής Ψυχιατρικής – Ψυχιατροδικαστικής Ιατρικής Σχολής Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και διευθυντής Β’ Ψυχιατρικής κλινικής του νοσοκομείου Αττικόν, Αθανάσιος Δουζένης.Μιλώντας στο «Έθνος» πέντε συνάνθρωποί μας μοιράζονται την εμπειρία τους από το ντιβάνι του ψυχοθεραπευτή.
ΕΘΝΟΣ
