«Από τις 31/3/1947 που η Δωδεκάνησος πέρασε υπό ελληνική διοίκηση, η μάνα μας, η Ελλάδα, μας δείχνει με κάθε τρόπο ότι δεν μας αγαπά. Βιώνουμε σταθερά μια σχέση εκμετάλλευσης. «Νομίζουν ότι στα νησιά κατοικούν πρίγκηπες» λέει ο Περιφερειάρχης Γιώργος Χατζημάρκος.
Κατά τη γνώμη μου, το μέλλον των νησιών του Νοτίου Αιγαίου πρέπει να ακολουθήσει τα χνάρια των ομοσπονδιακών κρατών της Ελβετίας, του Ηνωμένου Βασιλείου, του Βελγίου, της χώρας των Βάσκων.
Δίνουμε στην Ελλάδα το κόστος που μας αναλογεί για τη λειτουργία του Στρατού και της Δικαιοσύνης. Όλους τους υπόλοιπους τομείς τους αναλαμβάνουμε μόνοι μας. Αυτό σε γενικές γραμμές σημαίνει ότι το 80% των εσόδων μένει στο Αρχιπέλαγος και 20% πηγαίνει στο κεντρικό κράτος. Τα πλούσια νησιά θα στηρίξουν τα φτωχά. Ο ιδρώτας μας θα μένει στον τόπο μας. Πάντα θα αγαπάμε τη μάνα μας. Αλλά δε χρειάζεται να κρατιόμαστε σφιχτά από το χέρι.»
(Το σχόλιο του κ. Γιάννη Ορφανού, μετά και το… κερασάκι στην τούρτα, αυτό της εξαίρεσης Ρόδου και Καρπάθου από το “πάγωμα” της αύξησης του ΦΠΑ. )
