Τα …αντίμετρα που θα επιτρέψουν στην κυβέρνηση να «περάσει» τη μείωση του αφορολογήτου και την περικοπή των συντάξεων από το κοινοβούλιο προσπαθεί να εξασφαλίσει η ελληνική διαπραγματευτική ομάδα λίγα 24ωρα πριν από το κρίσιμο Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου.
Πίσω από τη φράση που είπε χθες στην τηλεοπτική του συνέντευξη (στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ANT1) o Ευκλείδης Τσακαλώτος (ειδικά οι δικοί μας άνθρωποι ας περιμένουν να δουν τη συνολική συμφωνία) κρύβεται η προσπάθεια να εξασφαλιστούν έστω και την ύστατη στιγμή συγκεκριμένα επικοινωνιακά όπλα:
1. Η συμμετοχή των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Το πρόγραμμα τυπικά λήγει τον Δεκέμβριο αλλά αν αποφασιστεί η συμμετοχή των ελληνικών ομολόγων τότε θα ανοίξει αυτομάτως ένα τεράστιο παράθυρο ευκαιρίας ειδικά για τις επιχειρήσεις προκειμένου να εξασφαλίσουν φθηνότερο χρήμα από τις αγορές. Και αυτό διότι με τη συμμετοχή στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, θα μειωθεί αυτόματα το ρίσκο της χώρας και κατά συνέπεια τα επιτόκια δανεισμού των επιχειρήσεων.
2. Η δυνατότητα μείωσης των φορολογικών συντελεστών στον ΕΝΦΙΑ αλλά και στον ΦΠΑ. Αυτό βέβαια θα συμβεί μόνο σε περίπτωση που παρατηρηθεί και τα επόμενα χρόνια υπεραπόδοση κατά την εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού. Κυβερνητικά στελέχη θέλουν να ενσωματώσουν σε έναν «αντίστροφο κόφτη» μέτρα όπως η πλήρης απαλλαγή από τον ΕΝΦΙΑ όσων δηλώνουν χαμηλά εισοδήματα (π.χ έως 9000 ευρώ) καθώς με αυτό τον τρόπο θα αντισταθμιστεί ένα μέρος από τις απώλειες που θα προκληθούν λόγω της μείωσης του αφορολογήτου. Επίσης, ζητούμενο για την ελληνική πλευρά είναι να επανέλθει το ειδικό καθεστώς του ΦΠΑ στην νησιωτική Ελλάδα. Υποσχέσεις για μειώσεις συντελεστών έδωσε χθες ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και στους «μικρομεσαίους».
3. Η διατήρηση των υψηλών πλεονασμάτων της τάξεως του 3,5% για σχετικά μικρή χρονική περίοδο δηλαδή μέχρι το 2021 και όχι για μια 10ετία όπως αξιώνει η γερμανική πλευρά. Το μνημόνιο αφήνει περιθώριο να δοθεί μια τέτοια «ερμηνεία» καθώς αναφέρεται σε διατήρηση πλεονάσματος της τάξεως του 3,5% και μετά το 2018 χωρίς όμως να ορίζει για πόσα χρόνια. Στο τραπέζι υπάρχει η συμβιβαστική πρόταση μετά το 2021, το πρωτογενές πλεόνασμα να μειωθεί στο 2-2,5% προκειμένου να υπάρξει και σύγκλιση με το ΔΝΤ το οποίο ζητάει πλεονάσματα 1,5% για την Ελλάδα.
4. Η σαφέστερη δέσμευση για ενεργοποίηση των μεσοπρόθεσμων μέτρων για τη διευθέτηση του ελληνικού χρέους προκειμένου αυτά να μπορούν να ληφθούν υπόψη κατά τη σύνταξη της μελέτης βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους.
Για να υλοποιηθούν αυτά τα «αντίμετρα» (ή μέρος αυτών καθώς ειδικά η Γερμανία φέρεται να μην επιθυμεί ούτε τη διατήρηση των πρωτογενών πλεονασμάτων για μόλις τρία χρόνια στο επίπεδο του 3,5% ούτε και την εξειδίκευση των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος) η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να αποδεχτεί:
1. Τη νομοθέτηση μέτρων ύψους τουλάχιστον 1,8 δις. ευρώ. Το «πακέτο» θα περιλαμβάνει τη μείωση του αφορολογήτου. Μέρος των μέτρων θα ισχύσει κανονικά από το 2018 για να καλυφθεί και το δημοσιονομικό κενό της συγκεκριμένης χρονιάς.
2. Την εξειδίκευση του δημοσιονομικού κόφτη ώστε να προβλέπει άμεση περικοπή αφορολογήτου και συντάξεων σε περίπτωση αποκλίσεων από τον στόχο του 3,5%
3. Τη διατήρηση των πρωτογενών πλεονασμάτων στο 3,5% για τουλάχιστον 3 χρόνια μετά το 2018.
thetoc.gr
