Συνέντευξη στην
Πέγκυ Ντόκου
Την διαβεβαίωση πως «το ΠΑΣΟΚ και η Δημοκρατική Συμπαράταξη εμμένουν με συνέπεια στη θέση που από το 2010 έχουμε εκφράσει περί αναγκαιότητας εθνικής συνεννόησης», εκφράζει, σε συνέντευξή του σήμερα στην «δ», ο γραμματέας της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ κ. Στέφανος Ξεκαλάκης. Παράλληλα, μιλάει για τις πολιτικές εξελίξεις, τον ρόλο της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας, ενώ ξεκαθαρίζει πως την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες μπορεί να την προκαλέσει μόνον η εκάστοτε κυβέρνηση. Τέλος, αναφορικά με την προσπάθεια σύμπραξης με το ‘Ποτάμι’ η οποία δεν προχώρησε, ο κ. Ξεκαλάκης απάντησε: «Ποτέ μην λές ποτέ»…
Η συνέντευξη αναλυτικά:
• Κύριε Ξεκαλάκη, να ξεκινήσουμε με την αξιολόγηση. Τελικά κερδίσαμε κάτι και πώς βλέπετε να εξελίσσεται η κατάσταση; Κινδυνεύουμε από κάποιο ‘ατύχημα’ μέσα στους επόμενους μήνες;
Το ατύχημα το έχουμε πάθει από τότε που αυτή η ανίκανη, ανερμάτιστη και αναξιόπιστη κυβέρνηση των εθνικολαϊκιστών ανέλαβε τα ηνία της διακυβέρνησης της Χώρας. Την εβδομάδα που μας πέρασε η κυβέρνηση πανηγύριζε επειδή οι εκπρόσωποι της τρόικας ξαναγυρίζουν στην Αθήνα για να ολοκληρώσουν το σχεδιασμό που θα οδηγήσει σε προνομοθέτηση συγκεκριμένων μέτρων και σε ευχολόγια περί δήθεν αντισταθμιστικών, αν και εφόσον επιτευχθεί ο όρος για την επίτευξη του πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% του ΑΕΠ για το 2018, γεγονός που συνεπάγεται άγρια λιτότητα και νέα αφαίμαξη του εισοδήματος των πολιτών. Μας περνάνε για «ιθαγενείς», αφού έχουν ήδη δεχθεί προκαταβολικά την μείωση των συντάξεων, του αφορολόγητου, και την αφαίρεση των εργασιακών δικαιωμάτων. Αλλά ακόμα κι αυτή καθ’ αυτή η «ασπιρίνη» ενός αντισταθμιστικού μέτρου για κάθε ένα νέο μέτρο που θα λαμβάνουν είναι έωλη. Επί παραδείγματι, αν μειώσουν κατά 1.000€ το αφορολόγητο, θα φορτώσουν με επιπλέον βάρη 220€ όλους εμάς, ενώ ως θεωρητικό πάντα αντιστάθμισμα θα έχουμε την προσδοκία μείωσης του Φ.Π.Α. σε βασικά αγαθά κατά ποσοστό τέτοιο που ό,τι και να γίνει θα οδηγεί σε αρνητικό ισοζύγιο για τον οικογενειακό προϋπολογισμό.
• Το Grexit επανήλθε στην ατζέντα. Πόσο καταστροφικές συνέπειες μπορεί να έχει για την χώρα μας ένα τέτοιο σενάριο;
Το σενάριο αυτό δεν είναι καινούργιο. Το απεργάζονται όλοι οι σκοτεινοί κύκλοι της Ευρώπης και το σιγοντάρουν εκούσια ή ακούσια διάφορες ιδεοληπτικές πολιτικές δυνάμεις στο εσωτερικό της Χώρας.
Είναι γεγονός ότι, οι συμπολίτες μας, βλέποντας την υποχώρηση του βιοτικού τους επιπέδου τα τελευταία χρόνια και την αδυναμία των αστικών πολιτικών δυνάμεων να συνεννοηθούν προς την κατεύθυνση της εξόδου από την κρίση, όλο και πιο έντονα «φλερτάρουν» μ’ ένα τέτοιο σενάριο. Όμως είναι τελείως διαφορετικό ως πολίτης να επιλέγεις τη λάθος «θεραπεία», που στην πολιτική μεταφράζεται σε μετάνοια ως προς την εντολή, δια της ψήφου, σε ένα κόμμα για να κυβερνήσει, απ’ το να «αυτοκτονείς» μέσω μιας επιλογής που καθιστά μη αναστρέψιμη την κατάσταση και μετατρέπει τη Χώρα σε τριτοκοσμική. Η λύση δεν είναι η έξοδος απ’ το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά η πάλη των Λαών και των Προοδευτικών Δυνάμεων για τη βαθμιαία μετάβαση από τη σημερινή ατελή νομισματική ένωση στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.
• Η κα Φώφη Γεννηματά, επέμεινε ότι για σχηματισμό Κυβέρνησης εθνικής συνεννόησης απαιτείται τα δύο πρώτα Κόμματα να ενώσουν τις δυνάμεις τους γύρω από ένα σχέδιο μεγάλων επενδύσεων, μεγάλων μεταρρυθμίσεων. Κατά την άποψή σας, είναι κάτι τέτοιο εφικτό;
Το ΠΑΣΟΚ και η Δημοκρατική Συμπαράταξη εμμένουν με συνέπεια στη θέση που από το 2010 έχουμε εκφράσει περί αναγκαιότητας εθνικής συνεννόησης.
Σήμερα, επτά χρόνια μετά, αρχίζει να εμπεδώνεται μέρα με την ημέρα στη συνείδηση κάθε Έλληνα πολίτη, ότι καμία μονοκομματική κυβέρνηση ή πολυκομματική, αποτελούμενη από κόμματα όπου το ένα υπερτερεί συντριπτικά των άλλων σε εκλογικό ποσοστό, δεν μπορεί να δώσει λύσεις στα προβλήματά του. Εμείς, αποσυνδέουμε την εθνική συνεννόηση από τη συζήτηση περί διαμοιρασμού των κάθε λογής θέσεων κυβερνητικής ή δημόσιας εξουσίας. Δεν μας αφορά η κυβερνητική θεσιθηρία, στοχεύουμε στην προγραμματική ηγεμονία και καλούμε τους προοδευτικούς Έλληνες Πολίτες να συμμετέχουν στη διαμόρφωση των πολιτικών μας θέσεων. Από ‘κει και πέρα, τρεις είναι οι μετεκλογικές προϋποθέσεις για να τη δούμε να υλοποιείται στην πράξη. Πρώτη, η ενίσχυση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης για να μπορέσει να λειτουργήσει καταλυτικά στην ενσάρκωσή της, εντός του ασφυκτικού πλαισίου που ορίζει το Σύνταγμα. Δεύτερη, το κλείσιμο της εκλογικής ψαλίδας μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων, κατά τα πρότυπα των εκλογών του Μαΐου του 2012. Τρίτη, η πολιτική ωρίμανση του ΣΥΡΙΖΑ και της Ν.Δ. και η άρση της αγωνίας των αρχηγών τους να καταγράψουν στο βιογραφικό τους επιπλέον ή κάποιους μήνες αντίστοιχα ως Πρωθυπουργοί.
Άλλωστε, η ιστορία ποτέ δεν αφιερώνει σελίδες σε βραχύβιους Πρωθυπουργούς που συντηρούν ή ενισχύουν την κρίση, αλλά αντιθέτως δεν φείδεται επαίνων σε πολιτικούς που μέσα από το βίο και την πολιτεία τους δίνουν προοπτική στο Λαό και στην Πατρίδα.
• Mπορεί η χώρα να οδηγηθεί σε εκλογές; Αυτό το ενδεχόμενο είναι η λύση για τα προβλήματα της χώρας αυτή την περίοδο;
Η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες είναι μια κατάσταση που μπορεί να την προκαλέσει η εκάστοτε κυβέρνηση. Αν ο κ. Τσίπρας είχε την ελάχιστη ευθιξία και υπηρετούσε το Λαό κι όχι την ιδιοτέλειά του και τον κομματικό του στρατό, θα είχε οδηγήσει από καιρό τη Χώρα σε εκλογές.Ας μην τρέφουμε όμως φρούδες ελπίδες, δεν πρόκειται να το πράξουν. Όποτε όμως κι αν γίνουν οι εκλογές, προϋπόθεση για να οδηγήσουν σε λύση και όχι σε διαιώνιση των προβλημάτων, είναι οι πολίτες, δια της ψήφου τους, να επιβάλουν την εθνική συνεννόηση, κι αυτό, όπως προείπα, θα γίνει αν δεν επιτρέψουν σε κανένα κόμμα να παίξει το ρόλο του πολιτικού «Γολιάθ» κι αν θέσουν τη Δημοκρατική Συμπαράταξη στη θέση του βασικού πρωταγωνιστή στον αριστερό – προοδευτικό πόλο του πολιτικού μας συστήματος.
• Στις δημοσκοπήσεις το δικό σας κόμμα, φαίνεται να κερδίζει ποσοστά. Υπάρχουν πιθανότητες για να καταλάβετε την τρίτη θέση σε ενδεχόμενη εκλογική αναμέτρηση;
Σε κάθε διαδικασία, σε κάθε επίσκεψη που πραγματοποιούμε σε όλη τη Χώρα διαπιστώνεται σημαντική αύξηση της κοινωνικής επιρροής του ΠΑΣΟΚ και της Συμπαράταξης κι αυτό είναι κάτι που μας δίνει δύναμη, αλλά δεν μας εφησυχάζει. Στόχος μας είναι μέσα από τις διαδικασίες της Συμπαράταξης να δοθεί το κίνητρο της συμμετοχής σε κάθε προοδευτικό Έλληνα πολίτη. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να θέσουμε σε εγρήγορση πολίτες που για διαφόρους λόγους τέθηκαν τα τελευταία χρόνια σε πολιτική αγρανάπαυση. Να επανασυνδεθούμε μ’ αυτούς που άδολα ξεγελάστηκαν από τα ψεύδη και τους λαϊκισμούς του ΣΥΡΙΖΑ. Να εκπροσωπήσουμε τους μη προνομιούχους της νέας εποχής και με όλους αυτούς να διαμορφώσουμε τις ικανές και αναγκαίες συνθήκες για την αναδόμηση της μεσαίας τάξης. Όσο προσεγγίζουμε στο στόχο, τόσο θα αυξάνει και η παρεμβατική μας ισχύς. Γιατί δεν μας ενδιαφέρει να είμαστε ρυθμιστές των πολιτικών εξελίξεων, θέλουμε να είμαστε πρωταγωνιστές και μέσα από την εφαρμογή των πολιτικών μας θέσεων να δίνουμε προοπτική σε κάθε Έλληνα Πολίτη. Κι αυτό ποτέ δεν κατέστη εφικτό από την τρίτη θέση…
• Τελικά, γιατί δεν προχώρησε η προσπάθεια με το ‘Ποτάμι’;
Όσο υπάρχουν στελέχη που θέτουν την αναγκαιότητα δημιουργίας της μεγάλης Προοδευτικής Παράταξης πάνω από τη λογική διαχείρισης και κατανομής των διαφόρων αξιωμάτων, ποτέ μη λες ποτέ. Το κάλεσμα προς όλες τις όμορες ιδεολογικά πολιτικές δυνάμεις, κινήσεις ή συλλογικότητες είναι διαρκές και ειλικρινές. Τους καλούμε όλους, χωρίς προαπαιτούμενα, να συμμετέχουν στις διαδικασίες της Συμπαράταξης, για να συνδιαμορφώσουμε τον οδικό χάρτη προς το συνέδριο της Προοδευτικής Παράταξης που θα αφορά την κοινωνία, θα συμμετέχει η κοινωνία, θα διεξαχθεί για την κοινωνία και που το περιεχόμενο κι φυσιογνωμία του θα προκύψει από τη σύνθεσή του. Ένα συνέδριο που θα κριθεί στη βάση των διαφορετικών ρευμάτων σκέψης, των πολιτικών και όχι των υπαρκτών ή εικονικών μικροκομματικών συσχετισμών.
• Πιστεύετε ότι υπάρχει μέλλον για την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία μέσα σε ένα όχι και τόσο φιλικό περιβάλλον;
Ενίοτε το περιβάλλον το διαμορφώνεις και με τη δική σου δράση ή αδράνεια.
Η Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία επέλεξε να παίξει το ρόλο του κομπάρσου, αποδεχόμενη «ωχαδερφικά» τη στείρα λογική μιας Ευρώπης που θα στηρίζεται στην ευημερία των οικονομικών μεγεθών και όχι των πολιτών. Την επιλογή αυτή την πλήρωσε, καθώς άρχισαν με το πέρασμα του χρόνου να ξεθωριάζουν οι ιδεολογικές γραμμές ανάμεσα σ’ αυτή και στο Λαϊκό Κόμμα. Αν ανατρέξει ξανά στις γενεσιουργές αρχές και αξίες, αν ξαναβρεί το χαμένο της εαυτό, τότε υπάρχει επιστροφή. Αλλά για να μπορέσει να αναταχθεί δεν αρκεί η αλλαγή των πολιτικών της εκφράσεων σε μια ή δύο Χώρες, απαιτείται ενιαία στάση και λειτουργία τόσο στο πλαίσιο των διαδικασιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσο και στα όρια εκάστου κράτους.
