Ακόμη ένα κεφάλαιο στην ένδικη διαφορά της ανώνυµης εταιρείας «ΜΑΝΤΑ Τουριστική και Ναυτιλιακή» συµφερόντων της οικογένειας Χαραλαµπίδη κατά της άλλοτε κραταιάς Δωδεκανησιακής Ναυτιλιακής Εταιρείας (ΔΑΝΕ) γράφτηκε με την υπ’ αρίθμ. 51/2017 απόφαση, που εξέδωσε χθες το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ρόδου.
Με την υπ΄ αριθµ. 172/2012 απόφαση του Πολυµελούς Πρωτοδικείου Ρόδου είχε κηρυχθεί απαράδεκτη για δεύτερη μάλιστα φορά η συζήτηση των εκατέρωθεν αγωγών, ενώ το δικαστήριο είχε καταλήξει στην ίδια κρίση και τον Οκτώβριο του 2011 με την υπ’ αρίθμ. 311/2011 απόφασή του.
Η ΔΑΝΕ µε αγωγή που υπέβαλε κατά της ΜΑΝΤΑ το 1998 ισχυρίστηκε ότι µε το από 29.8.1995 ιδιωτικό συµφωνητικό, όπως αυτό τροποποιήθηκε µε τα από 31-10-1995, 2-10-1996, 31-3-1997 ιδιωτικά συµφωνητικά, καταρτίστηκε µεταξύ της ιδίας και της εναγοµένης σύµβαση πρακτορίας µε την οποία ανατέθηκε στην τελευταία η γενική αντιπροσωπεία και πρακτόρευση της προαναφερθείσης σε όλη την Eλλάδα (πλην Mακεδονίας – Θράκης) και στο εξωτερικό (εκτός Kύπρου), για τα πλοία της E/Γ – O/Γ «ΠATMOΣ», «POΔOΣ» και «IAΛYΣOΣ», καθώς και για το πλοίο της θυγατρικής της Eταιρείας «AΓIOΣ ΓEPAΣIMOΣ N.E.», E/Γ-O/Γ «ΛEPOΣ» (πρώην ΔHMHTPA).
Προς εκτέλεση των µεταξύ τους συµφωνιών µε το από 27-12-1995 ιδιωτικό συµφωνητικό µισθώσεως, παραχώρησε σ’ αυτή τη χρήση των γραφείων και του πρακτορείου ιδιοκτησίας της, µε τον µηχανικό, ηλεκτρονικό εξοπλισµό και την επίπλωση αυτών. Ισχυρίστηκε ότι από την έναρξη ισχύος των προαναφερθεισών συµβάσεων, η ΜΑΝΤΑ δεν τηρούσε επακριβώς τις αναληφθείσες υποχρεώσεις της και ότι αν και επανειληµµένα είχε οχληθεί από αυτή, καθυστερούσε επί µήνες την εξόφληση του χρεωστικού υπολοίπου που προέκυπτε από τις εκ µέρους της πωλήσεις εισιτηρίων µετά τις λογιστικές εκκαθαριστικές καταστάσεις εκάστου µηνός, το οποίο παράνοµα και αντισυµβατικά παρακρατούσε σε βάρος της. Η ΔΑΝΕ είχε υποστηρίξει συγκεκριµένα ότι η ΜΑΝΤΑ της όφειλε από εισπράξεις πωλήσεως εισιτηρίων, ποσόν 989.109.485 δρχ. και ότι η ΜΑΝΤΑ εξέδωσε τραπεζικές επιταγές πληρωτέες ως προς το ποσό των 840.000.000 δρχ που ήταν ακάλυπτες.
Η ΔΑΝΕ υποστήριξε ακόµη ότι στις 17.11.1997 κοινοποιήθηκε από την ΜΑΝΤΑ ένα «δήθεν» πρόσθετο «τροποποιητικό ιδιωτικό συµφωνητικό» που καταρτίστηκε την 17.9.1997 µεταξύ του τέως προέδρου του διοικητικού συµβουλίου της και του κ. Μάριου Χαραλαµπίδη το οποίο συνετάγη µη νόµιµα.
Ισχυρίστηκε συγκεκριµένα ότι είναι εικονικό ως αποτέλεσµα εκβιάσεως που ασκήθηκε σε βάρος του τέως προέδρου του διοικητικού συµβουλίου της ΔΑΝΕ, ώστε επί τη βάσει αυτού, να εισπράξει αυξηµένες προµήθειες η ΜΑΝΤΑ, δηλαδή να εξασφαλίσει η τελευταία επ’ ωφελεία της καλύτερους όρους της ήδη µεταξύ αυτών καταρτισθείσης συµβάσεως πρακτορίας, προκειµένου ο προαναφερθείς τέως πρόεδρος του Δ.Σ. της ενάγουσας να τύχει χρηµατοδότησης από τράπεζα µε τη µεσολάβηση του κ. Χαραλαµπίδη.
Η ΔΑΝΕ διεκδικούσε και χρηµατική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, ύψους 1.310.000.000 δραχµών.
Η ΜΑΝΤΑ µε αγωγή της κατά της ΔΑΝΕ υποστηρίζει από την άλλη ότι όχι µόνο δεν οφείλει στην ΔΑΝΕ 969.801.094 δρχ από εισιτήρια αλλά ότι υπάρχει πιστωτικό υπόλοιπο µεταξύ τους ύψους 423.697.105 δραχµών.
Υποστηρίζει ακόµη ότι τα ποσά των επιταγών έκδοσής της ύψους 840.000.000 δρχ, δεν οφείλοντο στην ενάγουσα δεδοµένου ότι δεν αντιπροσώπευαν καµία οφειλή τους προς αυτήν, αλλά ήταν απλώς «ευκολίας», εκδοθείσες χάριν αυτής και ότι τα ποσά τα οποία η τελευταία εισέπραξε κατά τις προεξοφλήσεις των επιταγών αυτών, τα χρησιµοποίησε για την αντιµετώπιση των τρεχουσών αναγκών της.
Το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ρόδου με την απόφαση που εξέδωσε χθες απέρριψε την αγωγή της ΔΑΝΕ κατά της ΜΑΝΤΑ και την καταδίκασε στην καταβολή των δικαστικών εξόδων της τελευταίας τα οποία όρισε στο ποσό των 10.000 ευρώ.
Εκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή της ΜΑΝΤΑ κατά της ΔΑΝΕ και έκρινε ότι η από 22 Δεκεμβρίου 1997 καταγγελία της από 29 Αυγούστου 1995 σύμβασης πρακτόρευσης έγινε χωρίς να συντρέχει σπουδαίος λόγος.
Το δικαστήριο με την απόφαση του υποχρεώνει την ΔΑΝΕ να καταβάλει στην ΜΑΝΤΑ το ποσό των 6.000 ευρώ ενώ καταδικάζει τη ΔΑΝΕ σε μέρος των δικαστικών εξόδων της ΜΑΝΤΑ τα οποία ορίζει στο ποσό των 500 ευρώ.
Συνοπτικά το δικαστήριο έκρινε ότι δεν είναι βάσιμος ο ισχυρισμός της ΔΑΝΕ περί οφειλής της ΜΑΝΤΑ σ’ αυτήν ύψους 969.801.094 δρχ.
Σε ό,τι αφορά τις επιταγές ύψους 840.000.000 δρχ προέκυψε ότι επρόκειτο για επιταγές «ευκολίας» που είχαν προεξοφληθεί.
Κρίθηκε ότι συνολικά η αξίωση της ΔΑΝΕ κατά της ΜΑΝΤΑ περί καταβολής ποσού ύψους 1.310.000.000 δρχ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης εκ της εκδόσεως ακάλυπτων επιταγών είναι ουσία αβάσιμη.
Ως προς την αξίωση της ΜΑΝΤΑ για την καταβολή του ποσού των 467.949.189 δρχ. το δικαστήριο έκρινε ότι δεν προέκυψαν αξιόπιστα αποδεικτικά μέσα για τον ισχυρισμό της εταιρείας ότι είχε με την ΔΑΝΕ αλληλόχρεο λογαριασμό αφού οι καταχώρηση ποσών σ’ αυτόν είχε την έννοια της προεξόφλησης και όχι της αυτοτελούς απαίτησης από πωλήσεις εισιτηρίων.
Ως ουσία αβάσιμη απορρίφθηκε και η απαίτηση της ΜΑΝΤΑ για την καταβολή ποσών ύψους 188.555.396 δρχ και 182.172.248 ευρώ για ποσά που φέρεται να εισέπραξε η ΔΑΝΕ παρανόμως και αντισυμβατικώς από πωλήσεις εισιτηρίων.
Ως ουσία αβάσιμη απορρίφθηκε με την ίδια απόφαση και η απαίτηση της ΜΑΝΤΑ για αποζημίωση ύψους 5.402.397.000 δρχ. για διαφύγοντα κέρδη.
Σε ότι αφορά αποζημίωση ύψους 114.737.835 δρχ. που διεκδικεί η ΜΑΝΤΑ ως προμήθεια από τα οχηματαγωγά Parkhaven και Rizhaven, το δικαστήριο απέρριψε την αξίωση.
Επεδίκασε μόνο την αποζημίωση ύψους 6.000 ευρώ που αφορά την ηθική βλάβη που υπέστη η ΜΑΝΤΑ από την ακύρωση της σύμβασης πρακτόρευσης και διότι επλήγη η φήμη της από επιστολές που είχε κοινοποιήσει η ΔΑΝΕ για να ανακοινώσει την διακοπή της συνεργασίας τους.
Την ΜΑΝΤΑ εκπροσώπησε ο δικηγόρος κ. Βασίλης Καταβενάκης ενώ η ΔΑΝΕ δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο.
