Συνέντευξη στην
Πέγκυ Ντόκου
Για όλους και για όλα μιλάει σήμερα, μετά από πολύ καιρό σιωπής, ο κ. Νίκος Ζωίδης. Άνθρωπος της Αυτοδιοίκησης επί σειράν ετών, βουλευτής και γραμματέας στο υπουργείο Αιγαίου, ο κ. Ζωίδης, προερχόμενος από τον χώρο του Πασόκ, ξεκαθαρίζει τι πρέπει να γίνει για την ενότητα της Κεντροαριστεράς, πώς διαμορφώνεται το πολιτικό τοπίο με τους ψηφοφόρους, ενώ για την Φώφη Γεννηματά, δηλώνει πως είναι μια πολιτική ηγέτις, η οποία βαίνει διαρκώς βελτιούμενη. Δηλώνει τέλος, ευθέως πως η καρδιά του παραμένει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση διότι εκεί έχει κανείς μετρήσιμα αποτελέσματα.
Η συνέντευξη αναλυτικά:
• Κύριε Ζωΐδη, να ξεκινήσουμε από την πρόσφατη παρουσία της προέδρου του Πασόκ κας Φώφης Γεννηματά στην Ρόδο και την ομιλία της στο δημοτικό θέατρο Ρόδου. Πώς την είδατε και από άποψη συμμετοχής και από άποψη ουσίας;
Να ξεκινήσω από το δεύτερο ερώτημά σας. Η Φώφη Γεννηματά είναι μια πολιτική ηγέτις, η οποία βαίνει διαρκώς βελτιούμενη. Ξέραμε την Φώφη, την αγαπούσαμε ως μέλος του Πασόκ, ως κόρη του αείμνηστου Γιώργου Γεννηματά, ως πολιτικοποιημένο άτομο και ο καθένας μας είχε μια άποψη για το πρόσωπό της –η οποία βλέπουμε ότι αλλάζει μέρα με την ημέρα. Βλέπουμε μια ηγέτιδα η οποία ξέρει τι θέλει, ξέρει πού πάει το Κίνημα και ο πολιτικός χώρος του οποίου ηγείται και ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα της δοθεί η δυνατότητα να κάνει πράξη τα οράματά της που είναι και δικά μας οράματα.
Όσον αφορά την εκδήλωση αυτή καθαυτή, θεωρώ ότι είναι πολύ μεγάλη υπόθεση τις δύσκολες μέρες που διανύουμε, με την απαξίωση της πολιτικής που υπάρχει, να μπορεί ένας πολιτικός χώρος να μαζεύει 400-500 ανθρώπους σε μια δύσκολη μέρα. Ήταν Λαμπρή Τρίτη, εργάσιμη μέρα, μετά την ραστώνη των αργιών του Πάσχα. Όμως ήρθαν αρκετά άτομα και ήταν μια ανθρωπογεωγραφία η οποία με εντυπωσίασε. Είδα και ανθρώπους που είχαν αποστασιοποιηθεί από την πολιτική να είναι παρόντες και με μια σοβαρότητα, να παρακολουθούν μια αμιγώς πολιτική ομιλία. Αυτό σημαίνει ότι ο κόσμος μας εξακολουθεί να ελπίζει. Και νομίζω ότι είναι η ειδοποιός διαφορά που έχει αυτός ο χώρος της Κεντροαριστεράς, της Σοσιολδημοκρατίας. Ένας χώρος που μπορεί και να δεχτεί και να δώσει ελπίδα. Η απαξίωση της πολιτικής έχει αφήσει τον πολίτη στο περιθώριο. Ο πολίτης πρέπει να ξαναβγεί στο προσκήνιο, να κάνει σαφείς τις θέσεις και τις προσδοκίες του για να μπορέσουν και οι πολιτικοί να ξαναβρούν τον βηματισμό τους, διότι τον έχουν χάσει.
• Ο χώρος του Πασόκ, που κάποτε ονομάζατε σοσιαλιστικό, δεν εκφράζεται πια, όπως στο παρελθόν. Αυτό που ευαγγελίστηκε ο Σύριζα, επικαλούμενος την λέξη ‘Αριστερά’, που την χρησιμοποίησε, δεν ήταν αυτό που είχαν στο μυαλό τους οι Έλληνες και σίγουρα δεν ήταν αυτό που περίμεναν. Κατά την διάρκεια της πορείας αυτού του Κινήματος έκανε σοβαρές μεταρρυθμίσεις και τομές στην χώρα και τελικώς ήταν και ο χώρος που κατηγορήθηκε περισσότερο απ’ όλους.
Όχι, δεν έχει καμία σχέση με την Αριστερά! Είναι όμως λογικά όλα αυτά. Ο χώρος του Πασόκ αν το δούμε ιστορικά, ακόμη και πιο πριν την επταετία ήταν ένας διάσπαρτος χώρος των λεγομένων δημοκρατικών δυνάμεων που ξεκινούσε από τις παρυφές της συντηρητικής παράταξης και έφτανε μέχρι την κομμουνιστική Αριστερά. Αυτός ήταν ένας χώρος πάντα κατακερματισμένος. Έγινε μια απόπειρα από τον ‘Γέρο της Δημοκρατίας’ που είχε την γνωστή κατάληξη με τα γεγονότα που επακολούθησαν και όταν βγήκε στο προσκήνιο ο Ανδρέας Παπανδρέου, κατάφερε να ομογενοποιήσει τον χώρο. Υπήρχε η λεγόμενη ανανεωτική Αριστερά που προέκυψε από την διάσπαση του Κομμουνιστικού χώρου με τους ανανεωτές της Αριστεράς, με ένα συγκεκριμένο ποσοστό –περιορισμένο επί σειράν ετών- και υπήρχε ένας περιορισμένος χώρος της Σοσιολδημοκρατίας –της λεγόμενης Κεντροαριστεράς. Αυτός ο χώρος μετά τα γεγονότα των Μνημονίων –την υποχρεωτική ένταξη της χώρας σε ένα καθεστώς που μόνο πίκρα πρόσφερε στους πολίτες, δυστυχώς διασπάστηκε και πάλι. Γίνεται λοιπόν και πάλι μια προσπάθεια από την Φώφη Γεννηματά και την ‘Δημοκρατική Συμπαράταξη’ για να ενοποιηθεί αυτό ο χώρος.
• Υπάρχουν όμως εμπόδια, προβλήματα στην μέχρι τώρα προσπάθεια…
Ναι, πράγματι υπάρχουν. Υπάρχουν προσωπικές στρατηγικές από στελέχη διότι ήταν πάντα ένα μεγάλο ‘φυτώριο’ πολιτικών στελεχών, ήταν ένας χώρος που γεννούσε και πολιτική και πολιτικούς. Όμως αυτές οι στρατηγικές δεν επιτρέπουν να ευοδωθεί γρήγορα η προσπάθεια ενοποίησης αυτού του χώρου. Ελπίζω να γίνει στο άμεσο μέλλον, διότι θεωρώ ότι είναι αναγκαίος και παραπάνω από χρήσιμος για την χώρα. Δεν μπορεί να λείπει ένας ισχυρός πόλος της Κεντροαριστεράς ο οποίος να αποτελεί μία εναλλακτική λύση διακυβέρνησης. Ο κόσμος πίστεψε μετά τα τελευταία γεγονότα, ότι τον χώρο αυτόν, μπορούσε να καλύψει ο ‘μεταλλαγμένος’ Σύριζα, δυστυχώς όμως είμαι υποχρεωμένος να σημειώσω ότι η απογοήτευση που διακρίνω πλέον στην κοινωνία, είναι τέτοια που αν για εμάς ήταν μύχιος πόθος η ανασύσταση της Κεντροαριστεράς, για την χώρα μπορώ να δηλώσω πως είναι ικανή και αναγκαία συνθήκη για την παραπέρα πορεία της.
• Είναι το κατάλληλο timing για την ενότητα της Κεντροαριστεράς;
Δεν υπάρχει άλλος χρόνος! Η χώρα πάει βήματα πίσω. Χάνει την αναπτυξιακή της πορεία και κάθε μέρα, χάνει και τον δρόμο της. Είναι αναγκαία συνθήκη να υπάρξει ενωμένος αυτός ο χώρος για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε. Δυστυχώς, η προσπάθεια που έγινε από την πλευρά του Σύριζα, μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι απέτυχε. Ο κόσμος είναι απογοητευμένος, που σημαίνει ότι ‘κάτι άλλο ζητούν’.
• Οι ψηφοφόροι και οι άνθρωποι που ψήφιζαν παραδοσιακά Πασόκ μετακινήθηκαν προς τον Σύριζα –μερικοί ίσως στη Ν.Δ. και σε άλλα κόμματα.
Κοιτάξτε, αν μιλήσουμε με ποσοστά, η λεγόμενη συντηρητική παράταξη που είναι η Ν.Δ. καλύπτει ένα συγκεκριμένο ποσοστό της ελληνικής κοινωνίας που κυμαίνεται από 30-40%. Εκεί είναι τώρα και με τα δεδομένα ποσοστά συσπείρωσης –δηλαδή έχει πιάσει ‘ταβάνι’. Αυτός όμως ήταν πάντα ο χώρος της κι αυτός παραμένει ανεξαρτήτως καταστάσεων ή προσώπων που ηγούνται. Οι άνθρωποι του Πασόκ όντως μετακινήθηκαν προς τον Σύριζα. Διακρίνω ότι οι πιο πολλοί είναι ήδη απογοητευμένοι. Και σήμερα, είναι δύσκολο να βρεις ανθρώπους που τολμούν να δηλώνουν ότι τρέφουν ελπίδες παραμένοντας σε αυτό τον χώρο. Δεν έχουν γυρίσει όμως ακόμη στο Πασόκ. Είναι σε κατάσταση…. αναμονής. Θέλω να πιστεύω ότι η σοβαρότητα με την οποία η Δημοκρατική Συμπαράταξη μπαίνει στο πολιτικό παιχνίδι, θα τους πείσει ότι πρέπει να γυρίσουν στο σπίτι τους! Θέλουμε λοιπόν να καλέσουμε αυτούς τους συμπολίτες να γυρίσουν στο σπίτι τους, διότι τους έχει ανάγκη και το σπίτι και το ευρύτερο οικοδόμημα της χώρας. Χρειάζεται συσπείρωση των δημοκρατικών δυνάμεων.
• Κύριε Ζωϊδη, εκτιμάτε ότι αυτό το ‘Πρόγραμμα Ελλάδα’ και το αυτοδιοικητικό μέτωπο στο οποίο αναφέρθηκε η κα Γεννηματά, θα περπατήσει;
Με βάζετε στον πειρασμό να απαντήσω ότι για το πρώτο, είναι ένα πρόγραμμα εξειδικευμένο ανά τομέα και ανά περιφέρεια και θα χαράξει τις πολιτικές για το πώς θα αναπτυχθεί η χώρα στο σύνολό της. Είναι σε στάδιο μελέτης. Απομένει να το δούμε διότι απαιτεί διαβούλευση. Όσον αφορά το δεύτερο, να υπενθυμίσω ότι το Πασόκ έχει κάνει βαθιές τομές στην Αυτοδιοίκηση. Σε πρώτη φάση τους Καποδιστριακούς Δήμους και την αιρετή Νομαρχία και σε δεύτερη φάση, τους Καλλικρατικούς Δήμους και την αιρετή Περιφέρεια. Ήταν πολύ μεγάλα βήματα τα οποία καμία άλλη πολιτική παράταξη δεν τόλμησε ποτέ να αγγίξει και να εφαρμόσει –τα οποία όμως, έμειναν μισά. Ήμουν υπέρμαχος του δόγματος «Νησί και Δήμος» – «Δήμος – Κυβερνείο». Εξακολουθώ να το πιστεύω αυτό για το νησιωτικό χώρο. Ενώ προχώρησε, στην ουσία φαλκιδεύτηκε από εμάς τους ίδιους. Δεν συνοδεύτηκε αυτή η τομή για να τελεσφορήσει. Τώρα παίζουν νέα σενάρια για νέα κατάτμηση στα νησιά. Αν θέλει αυτή η κυβέρνηση κάτι να προσφέρει να συνεχίσει την μεταρρύθμιση και όχι να κάνει βήματα πίσω.
Όσον αφορά την Περιφέρεια, σας λέω ξεκάθαρα ότι ήμουν πάντα υπέρμαχος της δομής που θα έχει αμιγώς προγραμματικό και αναπτυξιακό ρόλο. Εγώ πίστευα ότι έπρεπε να γίνει μία ενιαία νησιωτική Περιφέρεια που να περιλαμβάνει το Βόρειο και το Νότιο Αιγαίο μαζί, ως ενιαίο νησιωτικό χώρο και όχι κατατμημένη. Ειδάλλως δεν έχει νόημα και ο ρόλος που θα παίξει στην Ευρώπη του αύριο.
• Κύριε Ζωϊδη, εκτιμάτε πως το Πασόκ θα μπορέσει να ξανακερδίσει τον Δήμο Ρόδου και να “χτυπήσει” την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου;
Τα πάντα κυρίως στην Τοπική Αυτοδιοίκηση ανάγονται στα πρόσωπα που στελεχώνουν τις ομάδες εκείνες που διεκδικούν τις ηγεσίες. Είναι ξεκάθαρα θέμα προσώπων. Θεωρώ ότι εάν υπάρχουν ικανοί άνθρωποι, μπορούν να πείσουν τις τοπικές κοινωνίες. Δίνω πολύ μεγάλη σημασία στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, λέγοντας πως «Η καρδιά μου παραμένει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση», διότι εκεί έχεις μετρήσιμα αποτελέσματα.
