Αναβλήθηκε χθες επ’ αόριστον από το Δ’ Μονομελές Πλημμελειοδικείο Ρόδου η δίκη με κατηγορούμενο για συκοφαντική δυσφήμιση του εφοπλιστή κ. Φώτη Μανούση, τον πρώην υπουργό Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής κ. Αριστοτέλη Παυλίδη.
Η αστική αντιδικία μεταξύ του πρώην υπουργού και του εφοπλιστή, όπως έγραψε η «δημοκρατική», έχει ουσιαστικά καταλήξει σε «ισοπαλία» στον πρώτο βαθμό.
Το δικαστήριο ανέβαλε χθες την εκδίκαση της υπόθεσης μέχρι εκδόσεως αμετάκλητης απόφασης επί της υποθέσεως με κατηγορούμενο για εκβίαση κατ’ επάγγελµα και συνήθεια, κατ’ εξακολούθηση, τον κ. Παναγιώτη Ζαχαρίου, άλλοτε στενό συνεργάτη του Δωδεκανήσιου πρώην υπουργού.
Η συγκεκριμένη δίκη έχει προγραμματιστεί από το Β’ Τριμελές Εφετείο Αθηνών επί κακουργημάτων για την 18η Ιουνίου 2017.
Όπως ξανάγραψε η “δημοκρατική”, ο κ. Ζαχαρίου κατηγορείται, σύµφωνα µε το παραπεµπτικό βούλευµα, ότι απέσπασε συνολικά το ποσό των 667.500 ευρώ από τον εφοπλιστή «εκβιάζοντας», µε αντάλλαγµα τη συµµετοχή του στους διαγωνισµούς των άγονων γραµµών, κάτι που ο κατηγορούµενος αρνείται, επικαλούμενος την οικονοµική του ευρωστία.
Ο κ. Παυλίδης, στην δίκη που αναβλήθηκε, κατηγορείται ως υπαίτιος του ό,τι στην Αθήνα την 14η Μαρτίου 2008 κατέθεσε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών αγωγή σε βάρος του κ. Μανούση, με την οποία φέρεται να ισχυρίστηκε μεταξύ άλλων και τα εξής:
«…Στο πλαίσιο της διενεργηθείσας προκαταρκτικής εξέτασης ο εναγόμενος (εγκαλών) εξετασθείς δύο φορές κατέθεσε ενόρκως ως μάρτυρας ενώπιον του Αντιεισαγγελέως Εφετών Αθηνών κ. Ισίδωρου Ντογιάκου, σωρεία ψευδών και συκοφαντικών γεγονότων, τα οποία συγχρόνως είναι και αποδεικτικά της σε βάρος μου μεθοδευμένης από μέρους του προσπάθειας εκβιασμού προκειμένου να υποκύψω στις παράνομες προθέσεις του..
Στην ουσία όμως και στο βάθος επιδιώκει να ασκήσει πίεση για να ευνοηθεί, και όταν αυτό δεν συμβαίνει, και η υπόθεση παίρνει το δρόμο της δικαστικής διερεύνησης δεν διστάζει να εκτραπεί σε συκοφαντικές ψευδολογίες, εξυφαίνοντας «σενάρια» για δήθεν δωροληψίες, επικαλούμενος τη μαρτυρία και εμπλέκοντας πρόσωπα που εξαρτώνται απόλυτα από αυτόν… Διότι κατά την αφελή σκέψη του ή θα ενέδιδα στις αριστοτεχνικά εκδηλούμενες εκβιαστικές πιέσεις του… ο αιφνιδιασμός που υπέστη, τον οδήγησε σε γενικόλογες ψευδολογίες… Τα όσα κατατέθηκαν από τον αντίδικο και τα οποία εκτίθενται στο ιστορικό της παρούσας αγωγής μου εκτός από το ό,τι συνιστούν ποινικά αδικήματα (όπως απόπειρα εκβίασης, ψευδή καταμήνυση, συκοφαντική δυσφήμηση και ψευδορκία), συνιστούν και παράνομη προσβολή της προσωπικότητάς μου (από τις ειδικότερες εκδηλώσεις της όπως η τιμή, υπόληψη, αξιοπρέπεια, επαγγελματική φήμη) ως ανθρώπου, οικογενειάρχη και κυρίως ως πολιτικού. Ο παράνομος χαρακτήρας της προσβολής της προσωπικότητας μου είναι άνευ έτερου δεδομένος… Οι καταθέσεις του είναι στο σύνολό τους αναληθείς.., Οι παντελώς ψευδείς και συκοφαντικοί ισχυρισμοί του εναγομένου…Κατά συνέπεια δια της ως άνω περιγραφείσης συμπεριφοράς – απολύτως αντίθετης προς τα χρηστά ήθη… Επειδή οι ισχυρισμοί που περιέχονται στις προαναφερθείσες καταθέσεις του εναγομένου και οι εν γένει ενέργειες του, που εκτίθενται στο ιστορικό της παρούσας αγωγής μου, συνιστούν παράνομη και υπαίτια προσβολή της προσωπικότητας της τιμής και της υπόληψης μου ως ανθρώπου, ως οικογενειάρχη και κυρίως ως πολιτικού…».
Ανεβλήθη επ‘ αόριστον η συζήτηση της μήνυσης Φ. Μανούση κατά Αρ. Παυλίδη
