Ο Πάνος Γεωργακόπουλος, βρίσκεται ένα βήμα πριν να δει τα όνειρά του να πραγματοποιούνται στην Αμερική.
Ολοκληρώνοντας το σχολείο στην Ρόδο, συνέχισε στην Αθήνα σπουδάζοντας μουσική, με την προοπτική να κάνει επάγγελμα την μεγάλη του αγάπη. Μόλις πρόσφατα, έμαθε ότι είναι ένας από τους δύο τυχερούς που έγιναν δεκτοί από την Ελλάδα με υποτροφία, στο φημισμένο Berklee College of Music της Βοστώνης.
Ο Πάνος, μιλά σήμερα στην «δημοκρατική» για τα όνειρά του, τους στόχους του, την απόφαση να ζήσει στο εξωτερικό και να αφήσει πίσω την Ελλάδα της κρίσης και μοιράζεται μαζί μας, το τελευταίο βήμα που απομένει να κάνει, για να καταφέρει να ταξιδέψει στην Αμερική.
Η υποτροφία δεν επαρκεί για να καλυφθεί όλο το ποσό των διδάκτρων της διετούς φοίτησης. Ο Πάνος έχει περίπου δυόμιση μήνες στην διάθεσή του για να τα καταφέρει και δεν είναι διατεθειμένος να αφήσει την ευκαιρία να γλιστρήσει μέσα από τα χέρια του.
• Πότε μπήκε η μουσική στη ζωή σου;
Ο θείος μου παίζει ντραμς πολλά χρόνια, όχι επαγγελματικά. Τον άκουγα από μικρός και μου άρεσε πολύ αυτό που άκουγα και αυτό που έβλεπα. Στα 12 με 13 μου χρόνια, έβαζα τραγούδια και κουνούσα ρυθμικά τα χέρια μου, ουσιαστικά έκανα ό,τι έκανε και ο θείος μου. Προσπαθούσα να τον μιμηθώ. Στην συνέχεια ξεκίνησα μαθήματα στη Ρόδο, με τον Νίκο τον Χασάπη, που με βοήθησε πάρα πολύ. Εκανα μαθήματα μαζί του από τα 13 μου χρόνια μέχρι και τα 18, όταν και ήρθα στην Αθήνα. Στον 1,5 μήνα από τότε που ξεκίνησα μαθήματα, πήρα τα πρώτα μου τύμπανα και από τότε συνειδητοποίησα τι θέλω να κάνω στην ζωή μου. Ημουν σίγουρος για τον δρόμο που θα ακολουθούσα.
• Παράλληλα λοιπόν με το σχολείο, έκανες και εντατικά μαθήματα μουσικής.
Ναι. Παράλληλα έπαιζα κιόλας μουσική. Από 14 ετών, ξεκίνησα να παίζω μουσική σε διάφορα μαγαζιά στη Ρόδο.
• Πέρασες την βάσανο των πανελλαδικών εξετάσεων;
Αρχικά σκεφτόμουν να δώσω πανελλαδικές εξετάσεις για το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου στην Κέρκυρα…
• Αρα προσανατολισμένος ήσουν πάντα στην μουσική, δεν ήθελες να ασχοληθείς με κάτι άλλο επαγγελματικά.
Όχι, δεν ήθελα να ασχοληθώ με τίποτα άλλο.
• Τελικά έδωσες, πανελλαδικές εξετάσεις;
Όχι, δεν έδωσα. Πριν αποφασίσω όμως ότι δεν θα δώσω πανελλαδικές εξετάσεις, ξεκίνησα να ψάχνω τις εναλλακτικές λύσεις που θα μπορούσα να έχω. Στην αρχή σκεφτόμουν να πάω στην Αγγλία, όπου μένει η νονά μου, και ξεκίνησα να ψάχνω πανεπιστήμια για εκεί. Τυχαία, η αδελφή μου, συνάντησε στον χώρο εργασίας της, στην Κρήτη, μια μπάντα της οποίας ο ντράμερ ήταν τότε και είναι μέχρι σήμερα, καθηγητής στο Ωδείο του Φίλιππου Νάκκα, όπου φοιτώ σήμερα. Η αδελφή μου, λοιπόν, ρώτησε και έμαθε κάποια πράγματα για το Ωδείο κι αρχίσαμε να το ψάχνουμε, διότι συνεργάζεται με το Πανεπιστήμιο του Berklee College of Music της Βοστώνης, κι έτσι σκέφτηκα ότι θα υπήρχε μια προοπτική. Εφ΄όσον λοιπόν υπήρχε η πιθανότητα της υποτροφίας στο Berklee, αποφάσισα να έρθω στην Αθήνα και να φοιτήσω στο Ωδείο του Φίλιππου Νάκκα.
• Οι γονείς σου ήταν σύμφωνοι, όταν τους ανακοίνωσες ότι θα ασχοληθείς αποκλειστικά και μόνο με την μουσική;
Ναι, ήταν σύμφωνοι. Πάντα οι γονείς αλλά και όλη η οικογένειά μου στήριζαν στις αποφάσεις μου. Ο πατέρας μου, έχει τρέλα με την μουσική και από την αρχή ήταν υποστηρικτικός.
• Και πότε φτάνεις στην Αθήνα;
Φτάνω στην Αθήνα 18 ετών, μετά το σχολείο, τον Οκτώβριο του 2015.
• Επιλέγεις να ασχοληθείς με την μουσική και να ξεκινήσεις τις σπουδές σου στο αντικείμενο, εν μέσω της οικονομικής κρίσης επιλέγοντας ένα, από τα πολλά επαγγέλματα, που έχουν πληγεί σημαντικά. Παράτολμο βήμα…
Παράτολμο ναι, αλλά δεν με τρόμαξε αυτό. Ισως επειδή πάντα δούλευα, ακόμα και στη Ρόδο από 14 ετών, δεν σταμάτησα να παίζω.
• Πιστεύεις, λοιπόν, σε αυτό που επέλεξες.
Ναι, πιστεύω γιατί πάντα οι δουλειές μου, με οδηγούσαν από την μία στην άλλη, πάντα μου ανοίγονταν πόρτες. Ηξερα ότι αυτό ήθελα να κάνω.
• Η υποτροφία στο Berklee, πώς ήρθε;
Το Berklee College of Music, στέλνει κάθε χρόνο καθηγητές στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο, για audition, ώστε να εντοπίσει ταλαντούχους μουσικούς και να τους χορηγήσει υποτροφία. Στην Ελλάδα, έγινε τον περασμένο Φεβρουάριο, όπου πήγα κι εγώ. Είχα δώσει και πέρυσι, γνωρίζοντας ότι δεν είμαι έτοιμος, αλλά το έκανα για την εμπειρία, κι έτσι φέτος, γνωρίζοντας τι με περιμένει, πήγα με λιγότερο άγχος και πολύ καλά προετοιμασμένος. Περίμενα πολύ καιρό για τα αποτελέσματα… Μάλιστα, το Πανεπιστήμιο είχε ενημερώσει το Ωδείο μου, ότι φέτος δεν θα πάρουν πολλούς τραγουδιστές, τραγουδίστριες και ντράμερ, επειδή είχαν ήδη πολλούς, κι αυτό, η αλήθεια είναι, πως με αποθάρρυνε.
• Και τελικά;
Τελικά, πριν από περίπου έναν μήνα ήρθε το mail από το Berklee College of Music, που με ενημέρωνε ότι έχω κερδίσει την υποτροφία και μου διαθέτει 17.000 δολάρια για τα δίδακτρα!
• Περίμενες από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Μάιο για την απάντηση;
Ναι! Όλοι όσοι είχαν περάσει από την Ελλάδα audition, είχαν ενημερωθεί για τα αποτελέσματα, εκτός από εμένα!
• Τελευταίος και καλύτερος, όπως φάνηκε!
Κάπως έτσι! Χάρηκα πάρα πολύ!
• Από δω και πέρα τώρα τι γίνεται;
Εκτός από τα 17.000 δολάρια, έλαβα άλλα 7.000 ευρώ ως υποτροφία από το Ωδείο Φίλιππος Νάκκας. Το συνολικό κόστος όμως των διδάκτρων είναι πολύ υψηλότερο και φτάνει τα 41.000 δολάρια τον χρόνο, χρήματα τα οποία δεν διαθέτω. Ο κύκλος σπουδών είναι διετής και τα χρήματα της υποτροφίας, τόσο από το Πανεπιστήμιο όσο και από το Ωδείο, θα καταβληθούν και του χρόνου, για το δεύτερο έτος σπουδών.
Όμως παραμένει ένα μεγάλο κεφάλαιο που θα πρέπει να καλύψω. Γι΄αυτό, μαζί με την αδελφή μου που με στηρίζει πάρα πολύ, ξεκινήσαμε να στέλνουμε επιστολές σε ιδρύματα που χορηγούν υποτροφίες, σε μια προσπάθεια να καταφέρουμε να καλύψουμε το ποσό που απομένει. Είναι σημαντικό να αναφέρω, ότι μας έχει βοηθήσει πάρα πολύ ο αντιδήμαρχος Οικονομικών κ. Σάββας Διακοσταματίου, ο οποίος μας κατευθύνει για το πού μπορούμε να απευθυνθούμε. Το Ιδρυμα Σταματίου, μας απάντησε πως θα καλύψει ένα μέρος των διδάκτρων, έχουμε απευθυνθεί και σε ιδιώτες και τώρα περιμένουμε απαντήσεις να δούμε αν θα καταφέρουμε να καλύψουμε το ποσό. Θα εργαστώ και στους μήνες που απομένουν για να καταφέρω να συγκεντρώσω κάποια χρήματα κι ελπίζω όλα να πάνε καλά.
• Εσύ πότε πρέπει να φύγεις για την Αμερική;
Εγώ πρέπει να φύγω το αργότερο τον Αύγουστο, διότι τον Σεπτέμβριο ξεκινούν τα μαθήματα.
• Εχεις περίπου δυόμιση μήνες μπροστά σου για να βρεις υποστηρικτές της προσπάθειάς σου και να μπορέσεις να κάνεις το όνειρό σου πραγματικότητα…
Ναι, πιστεύω ότι θα τα καταφέρω.
• Ουσιαστικά, είσαι μια ανάσα πριν από το μεγάλο βήμα. Όταν στα 13 σου χρόνια ξεκίνησες να ασχολείσαι με την μουσική, σκεφτόσουν μια τέτοια εξέλιξη;
Δεν ήξερα αν θα έφτανα σε αυτό το σημείο, ήξερα όμως ότι ήθελα να προσπαθήσω. Από κει και πέρα, έκανα ό,τι μπορούσα για να τα καταφέρω. Ηθελα, ούτως ή άλλως, να φύγω από την Ελλάδα.
• Γιατί;
Γιατί στην Ελλάδα, ως μουσικός, δεν έχεις πολλές ευκαιρίες εξέλιξης και ειδικά στην περίοδο της οικονομικής κρίσης. Η μόνη προοπτική με καλές οικονομικές απολαβές, είναι να δουλεύεις σε νυχτερινά μαγαζιά. Αυτό το έχω κάνει για κάποια χρόνια, και δεν είναι αυτό που θα ήθελα να κάνω για όλη μου την ζωή, θέλω να κάνω και κάτι άλλο.
• Τι είναι αυτό το κάτι άλλο που θα ήθελες να κάνεις;
Από το να δουλεύω ως μουσικός, ως μονάδα και να με καλούν σε αξιόλογες δουλειές στο εξωτερικό μέχρι να έχω μια δική μου μπάντα και να ταξιδεύουμε. Στην Ελλάδα, δεν έχεις πολλές επιλογές. Ακόμα και η εργασία σε νυχτερινά μαγαζιά έχει ημερομηνία λήξης, μέχρι πότε θα μπορείς να το κάνεις; Είναι κάτι που σε φθείρει. Δεν έχει καμία εξέλιξη και μένεις πάντα στάσιμος.
• Αρα μετά τις σπουδές σου, σκέφτεσαι να μείνεις στην Αμερική.
Σκέφτομαι να μείνω και να αναζητήσω εργασία στο αντικείμενό μου. Τώρα αν θα είναι στην Βοστώνη, ή στην Νέα Υόρκη όπου σκέφτομαι να πάω, δεν ξέρω. Θέλω όμως να μείνω στο εξωτερικό…
