Παραβιάζοντας τα παιδικά χρόνια

«Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναγνωρίζουν το δικαίωμα του παιδιού να προστατεύεται από την οικονομική εκμετάλλευση και από την εκτέλεση οποιασδήποτε εργασίας που ενέχει κινδύνους ή που μπορεί να εκθέσει σε κίνδυνο την εκπαίδευσή του ή να βλάψει την υγεία του ή τη σωματική, πνευματική, ψυχική, ηθική ή κοινωνική ανάπτυξή του…» («Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού» – άρθρο 32, 1989) Γιατί κύριε στην Ελλάδα, 50.000 ανήλικα παιδιά δουλεύουν σε μαγαζιά, βιοτεχνίες, εργοστάσια, αγροτικές εργασίες, ενώ κάθε χρόνο 10.000 παιδιά εγκαταλείπουν την υποχρεωτική εκπαίδευση και χάνουν το δικαίωμά τους σ’ ένα μέλλον ίσων ευκαιριών; Μη μιλήσουμε για τα παιδιά που εξαναγκάζονται να «εργασθούν» ζητιανεύοντας… Kαι σαν να μην έφτανε αυτό, η κλιματική αλλαγή θέτει σε σοβαρό κίνδυνο όχι μόνον το μέλλον του πλανήτη, αλλά και το παρόν εκατοντάδων εκατομμυρίων οικογενειών που έχουν καταλήξει να ζουν σε συνθήκες απόλυτης εξαθλίωσης και φτώχειας.  Περισσότερα από μισό δισεκατομμύριο παιδιά διαβιώνουν σε περιοχές που πλήττονται από συνεχείς πλημμύρες, ενώ περίπου 160 εκατομμύρια παιδιά ζουν σε ζώνες όπου επικρατούν συνθήκες ακραίας ξηρασίας με αποτέλεσμα πάρα πολλά ν’ αναγκάζονται είτε να εργάζονται είτε να μεταναστεύουν. Σύμφωνα με τα στοιχεία έκθεσης του οργανισμού  Terre des Hommes η παιδική εργασία «είναι ένα φαινόμενο που εξαναγκάζει περισσότερα από 83 εκατομμύρια παιδιά ανά την υφήλιο να θέτουν καθημερινά σε κίνδυνο τη σωματική τους ακεραιότητα και τα καταδικάζει σε ένα μέλλον φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού». Για τον λόγο αυτό είναι απαραίτητο «στις πολιτικές για την προστασία του περιβάλλοντος να συμπεριληφθούν και τα δικαιώματα των παιδιών», επισήμανε εκπρόσωπος του παραρτήματος του Terre des Hommes στην Ιταλία. Αξιωματούχοι του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας εκτιμούν ότι το 26% των 6,6 εκ. θανάτων ανά έτος παιδιών κάτω των πέντε χρονών σχετίζεται με το περιβάλλον, ενώ στην έκθεση παρουσιάζονται ενδεικτικές περιπτώσεις όσον αφορά την παιδική εργασία σε χώρες που πλήττονται ιδιαίτερα από ακραία καιρικά φαινόμενα όπως η Μπουρκίνα Φάσο, η Ινδία, το Νεπάλ, η Νικαράγουα και το Περού. Στην Μπουρκίνα Φάσο, για παράδειγμα, η υποβάθμιση των γαιών αναγκάζει τις οικογένειες ν’ αναζητήσουν εναλλακτικές πηγές εισοδήματος με τα παιδιά τους να εργάζονται κάτω από άθλιες συνθήκες στα μεταλλεία χρυσού: σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές το 2011 ανέρχονταν σε 20.000.