Μία μεγαλύτερη δόση απ’ ότι αναμενόταν, ύψους 8,5 δισ. ευρώ, και πιο «γενναιόδωρες υποσχέσεις» για το χρέος εξασφάλισε χθες στο Eurogroup, η ελληνική πλευρά, χωρίς όμως να διασφαλίζει τη σφραγίδα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, ενώ η συμμετοχή της χώρας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας μεταφέρεται για το μέλλον. Φυσικά τα σκληρά μέτρα που ψήφισε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, ήλθαν για να μείνουν παρά τα λεγόμενα του κ. Τσίπρα, ότι εάν δεν πάρουμε καθαρή λύση, θα …ξεψηφίσει! Αντ’ αυτού, ο πρωθυπουργός, μια δυσμενή συμφωνία, έκρινε ότι έπρεπε να την «περιλούσει» με νικητήριο φως. Να δηλώσει ότι: «Πήραμε αυτό που διεκδικούσαμε, αλλά και αυτό που δικαιούμασταν»! Είπατε τίποτα; Επίσης ο κ Τσίπρας μας είπε πως «στο τέλος κερδίζουν οι καλοί». Κάτι δηλαδή σαν «κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη, δως της κλώτσο να γυρίσει παραμύθι ν’ αρχινήσει». Παραμύθι που στο τέλος πάντα κερδίζουν οι καλοί. Μόνο που ο κ Τσίπρας δεν μας είπε ποιοι ήταν οι καλοί. Τι θα περίμενε κάποιος από τον πρωθυπουργό αντί αυτοθαυμαστικού διαγγέλματος και παραμύθια για καλούς και κακούς; Μια λιτή ανακοίνωση σαν αυτή του Δραγασάκη: «απέχει από αυτό που εμείς θα επιθυμούσαμε». Τι άλλο θα περίμενε κάποιος; Να αναγνωρίσει ότι υπάρχει ο κυρίαρχος λαός, τον οποίο δεν τον ενδιαφέρουν τα κουτσομπολιά, τι γίνεται πίσω από κλειστές πόρτες και να πάρει υπόψη ότι δεν τον ενδιαφέρει επίσης τι γίνεται με τις κοκορομαχίες στη Βουλή, να μην του πασάρουν ως επιτυχία οικονομικούς όρους τους οποίους δεν γνωρίζουν ούτε οι βουλευτές. Λίγη μετριοπάθεια δεν βλάπτει. Θα έδειχνε ότι υπάρχει συναίσθηση των δυσκολιών και κυρίως σεβασμός σε μας, που ούτως ή άλλως θα την υποστούμε τα δεινά των μέτρων και δεν προβλέπεται σ’ αυτό το παραμύθι η επωδός «Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα»
Κόκκινη κλωστή δεμένη…
