Συνέντευξη
στην Πέγκυ Ντόκου
Για τα ‘καυτά’ θέματα της επικαιρότητας τόσο στην εξωτερική πολιτική όσο και στην εσωτερική, μιλάει σήμερα σε συνέντευξή του στην «δημοκρατική», ο πρόεδρος του κόμματος ‘Ελλάδα -Ο άλλος δρόμος’, ευρωβουλευτής και καθηγητής Θεσμών Ε.Ε. στο Πανεπιστήμιο Κρήτης κ. Νότης Μαριάς. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν, οι θέσεις του σχετικά με τις αποφάσεις που ελήφθησαν στο πρόσφατο Eurogroup, ενώ αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία που παρουσιάζει, για το προσφυγικό ζήτημα σχετικά με τις μετεγκαταστάσεις των προσφύγων που βρίσκονται στην Ελλάδα αλλά και για τις μεταναστευτικές ροές.
Η συνέντευξη αναλυτικά:
• Κύριε Μαριά, πώς είδατε τις σκληρές μνημονιακές αποφάσεις στο πρόσφατο Eurogroup;
Οι αποφάσεις που έλαβε το πρόσφατο Eurogroup με τη συναίνεση της κυβέρνησης επιβάλλουν μια μόνιμη λιτότητα ως το 2060 αφού τα πρωτογενή πλεονάσματα του 3,5% που επιβάλλονται μέχρι το 2022, όπως και αυτά του 2% από το 2023 έως το 2060, δεν βγαίνουν παρά μόνο με την επιβολή ιδιαίτερα σκληρών αντιλαϊκών μέτρων που θα κινεζοποιήσουν τους μισθούς και θα εξανεμίσουν τις συντάξεις. Επιπλέον η κυβέρνηση επιβάλλει τρίτο και τέταρτο μνημόνιο, ενώ οι δανειστές δεν δίνουν όλο το κεφάλαιο του δανείου. Έτσι σύμφωνα με έγγραφο του ESM στο τέλος του προγράμματος, από το τρίτο δανειακό πακέτο των 86 δις θα περισσέψουν μετά βεβαιότητος τουλάχιστον 27,4 δις ευρώ. Τα ποσά αυτά θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για την ανακεφαλαιοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων, τη δημιουργία δημοσίου ταμείου για κόκκινα δάνεια, την κεφαλαιοποίηση μιας Δημόσιας Αναπτυξιακής Τράπεζας και τη χρηματοδότηση ενός αναπτυξιακού σχεδίου για τη δημιουργία 300.000 θέσεων εργασίας. Επομένως οι δανειστές ή θα δώσουν όλο το κεφάλαιο του τρίτου δανειακού πακέτου ή διαφορετικά τα μνημονιακά μέτρα πρέπει να μειωθούν τουλάχιστον κατά 30%.
• Πρόσφατα αναφερθήκατε στην ενεργειακή πολιτική της Ε.Ε. και την Ρωσία. Θα ήθελα την εκτίμησή σας γι αυτή την σχέση.
Καθώς οι ενεργειακές καταναλωτικές ανάγκες βαίνουν αυξανόμενες τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο, η ενέργεια αποτελεί αναπτυξιακό και κοινωνικό αγαθό στο οποίο πρέπει να έχουν πρόσβαση οι πάντες, χωρίς αποκλεισμούς για να σταματήσει η ενεργειακή φτώχεια. Έτσι, η Ευρώπη οφείλει να θεσπίσει κοινούς κανόνες ώστε να εξασφαλίζεται η ενεργειακή επάρκεια με τη δημιουργία μιας Ευρωπαϊκής Ενεργειακής Ένωσης, η οποία δεν θα επιτείνει τις οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες στην ΕΕ. Οφείλει λοιπόν η ΕΕ να επιδιώξει τη διαμόρφωση ενός κοινού πλαισίου δράσης με κοινές αρχές, εντός του οποίου τα κράτη-μέλη της Ένωσης θα διατηρούν τα κυριαρχικά τους δικαιώματα ως προς την άσκηση της ενεργειακής τους πολιτικής και θα αξιοποιούν τις πλουτοπαραγωγικές τους πηγές. Αυτό σημαίνει ενότητα στη διαφορετικότητα των διαφόρων κρατών-μελών, συντονισμό δράσης αλλά και ευελιξία, κοινή στρατηγική αλλά και αξιοποίηση της αρχής της επικουρικότητας.
Για το λόγο αυτό η ευρωπαϊκή ενεργειακή ασφάλεια οφείλει να αποσκοπεί σε βάθος χρόνου στη διασφάλιση της ενεργειακής ανεξαρτησίας για τα κράτη-μέλη της Ένωσης. Τις παραπάνω σκέψεις είχα την ευκαιρία να αναπτύξω ως ομιλητής στο Ετήσιο Διεθνές Συνέδριο που διοργάνωσε η RussianGasSociety στο Βερολίνο την Πέμπτη 15/6 με θέμα τις προοπτικές ενεργειακής συνεργασίας Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ρωσίας. Στο πλαίσιο του εν λόγω Συνεδρίου συναντήθηκα με τον Αντιπρόεδρο της GazpromAlexanderMedvedev καθώς και με τον PavelZavalnyiΠρόεδρο της Επιτροπής Ενέργειας της Δούμα και Πρόεδρο της RussianGasSociety. Επίσης στην ομιλία μου αλλά και σε δηλώσεις μου στο RussiaToday στηλίτευσα τόσο τις οικονομικές κυρώσεις που έχει επιβάλει η ΕΕ κατά της Ρωσίας όσο και τη ρωσοφοβία που καλλιεργείται συστηματικά από διάφορους κύκλους των Βρυξελλών και τόνισα την αναγκαιότητα εμβάθυνσης της ενεργειακής συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ρωσίας.
Επιπλέον επισήμανα την αναγκαιότητα διαφοροποίησης των ενεργειακών δρόμων παροχής Ρωσικού φυσικού αερίου στην Ευρώπη, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στη δημιουργία του NordStream 2 και του SouthStream, που αποτελουν έργα στρατηγικής σημασίας για την Ελλάδα. Οι τελευταίες εξελίξεις στα ενεργειακά σημαίνουν ότι η Ελλάδα θα πρέπει να κινηθεί σε δύο κατευθύνσεις. Αφενός μεν θα πρέπει να μετατραπεί σε ένα σύγχρονο ενεργειακό κόμβο αξιοποιώντας τόσο τον αγωγό TAP όσο και τον GREEK STREAM, αφετέρου θα πρέπει να ξεκινήσει τη διαδικασία προκειμένου να αξιοποιήσει χωρίς δεσμεύσεις και χάριν του δημοσίου συμφέροντος το φυσικό αέριο και πετρέλαιο που βρίσκεται στην Ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ). Για το λόγο αυτό πρέπει η Ελλάδα να δημιουργήσει ένα δημόσιο φορέα ερευνών και αξιοποίησης των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χωρίς κηδεμονία από την τρόικα και τους δανειστές.
Η τρόικα όμως εξακολουθεί να επεμβαίνει στο πεδίο άσκησης της ενεργειακής πολιτικής της χώρας εμμένοντας στην μνημονιακή της πολιτική και απαιτώντας το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας στα ενεργειακά. Παράλληλα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν φαίνεται διατεθειμένη να στηρίξει την Ελλάδα, αλλά και την Κύπρο, προκειμένου να αξιοποιήσουν χωρίς εξωτερικές απειλές τα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου που βρίσκονται στην ΑΟΖ τους.
• Να περάσουμε στις πρόσφατες γαλλικές εκλογές και την επικράτηση του Εμμ. Μακρόν. Η Ελλάδα μπορεί να έχει έναν σύμμαχο στην Ευρώπη;
Χωρίς αμφιβολία η νίκη Μακρόν προωθεί τις προσδοκίες για τη διατήρηση του γερμανογαλλικού άξονα στον οποίο και στηρίζεται η επόμενη μέρα στην Ε.Ε.
Ο νέος Γάλλος πρόεδρος με μια έξυπνη ρητορική έδωσε την εντύπωση ότι δήθεν επιθυμεί μια περαιτέρω διευθέτηση του ελληνικού χρέους, πλην όμως στο Eurogroup η γαλλική πλευρά εποίησεν την νήσσαν και ευθυγραμμίστηκε πλήρως με τη σκληρή ανθελληνική πολιτική Σόιμπλε.
• Πώς κρίνετε την διαχείριση της κυβέρνησης στο προσφυγικό – μεταναστευτικό με δεδομένο ότι η κατάσταση στα νησιά δεν λέει να βελτιωθεί και η περιοχή της Μεσογείου είναι πολύ ευαίσθητη;
Η κυβερνητική πολιτική ως προς το ζήτημα αυτό χαρακτηρίζεται από πλήρη αποτυχία. Εγκαίρως είχα προειδοποιήσει για τα προβλήματα που θα προκαλέσει η μη-μεταρρύθμιση των Κανόνων του «Δουβλίνου» από την Κομισιόν, η οποία στην πρόταση αναθεώρησης που κατέθεσε στις 4 Μαΐου αποφάσισε να διατηρήσει την βασική αρχή του Συστήματος, δηλαδή την αρχή της «χώρας πρώτης υποδοχής».
Έτσι εκτέθηκε ανεπανόρθωτα η κυβέρνηση με τις λανθασμένες εκτιμήσεις της και χάθηκε πολύτιμος χρόνος. Το ίδιο έχει συμβεί και στο ζήτημα των μετεγκαταστάσεων, την επίσπευση των οποίων ζήτησα προσωπικά από τον Νοέμβριο του 2015 έχοντας θέσει το θέμα επανειλημμένα στους αρμόδιους σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Μεταξύ άλλων έχω υποδείξει επανειλημμένα στην Ελληνική κυβέρνηση πρωτοβουλίες τις οποίες μπορούσε να αναλάβει προκειμένου να δρομολογήσει τις εξελίξεις και να εφαρμοστούν τελικά όσα συμφωνήθηκαν από τα 28 κράτη – μέλη, δηλαδή 66.400 μετεγκαταστάσεις προσφύγων από την Ελλάδα προς άλλα κράτη μέλη της Ε.Ε. εντός δύο ετών – αρχής γενομένης από 22/09/2015.
Ωστόσο και καθώς πλησιάζουμε πλέον στην ολοκλήρωση του διετούς προγράμματος των μετεγκαταστάσεων μέχρι τις 12 Μαΐου είχαν πραγματοποιηθεί μόνο 12.707 μετεγκαταστάσεις. Έτσι έχει εκτελεστεί μόνο το 20% των μετεγκαταστάσεων που είχαν υποσχεθεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ο γερμανογαλλικός άξονας με αποτέλεσμα να παραμένουν πλέον στην Ελλάδα χιλιάδες πρόσφυγες και παράνομοι μετανάστες οι οποίοι καθημερινά αυξάνονται μια και οι ροές συνεχίζονται μέσω Τουρκίας προς τα νησιά του Αιγαίου. Έτσι πλέον επικρατεί μία κυβερνητική ρητορική υποβάθμισης του συγκεκριμένου ζητήματος σε όλες τις σχετικές συναντήσεις κορυφής.
• Πώς είδατε τον αποκλεισμό του Κατάρ; Πότε θα μπορέσει να βελτιωθεί η κατάσταση και ποιες θα είναι οι επιπτώσεις;
Εμείς είχαμε έγκαιρα προειδοποιήσει για τις σχέσεις του Κατάρ με τους τζιχαντιστές και είχαμε αποκαλύψει ότι Τουρκία, Σαουδική Αραβία και Κατάρ στηρίζουν το ISIS. Για το λόγο αυτό η διεθνής κοινότητα οφείλει να λάβει μέτρα κατά των τριών αυτών χωρών που ενισχύουν τους τζιχαντιστές με πολυποίκιλους τρόπους Ταυτόχρονα η διεθνής κοινότητα οφείλει να στηρίξει την εμπέδωση της ειρήνης στη Μέση Ανατολή και να συμβάλει προκειμένου ο παραγόμενος εκεί πλούτος να διανεμηθεί δίκαια προκειμένου να πάψει η φτώχεια να αποτελεί λίπασμα για τους τζιχαντιστές.
