Σε σοβαρό πρόβλημα αναδεικνύεται η έλλειψη νερού στη Ρόδο όπου διαπιστώνονται πολύωρες διακοπές στην υδροδότηση, ενώ για το θέμα αυτό τη Δευτέρα 3 Ιουλίου το ΠΑΜΕ και εργατικά Σωματεία στην πλατεία Δημαρχείου στις 3.00 μ.μ.
Η Τομεακή Επιτροπή Ν. Δωδεκανήσου του ΚΚΕ στηρίζει τις κινητοποιήσεις και ζητά τη λήψη έκτακτων μέτρων για το πρόβλημα τονίζοντας σε ανακοίνωση ότι το πρόβλημα δεν είναι τεχνικό αλλά πολιτικό.
Αναλυτικά η ανακοίνωση:
«Εδώ και πολύ καιρό, αλλά ιδιαίτερα τις τελευταίες ημέρες υπάρχει τεράστιο πρόβλημα με την έλλειψη νερού σε ολόκληρο το νησί της Ρόδου με καθημερινές πολύωρες διακοπές και με χαμηλή πίεση ολόκληρη την ημέρα. Υπάρχουν μάλιστα συνοικισμοί σε χωριά, που για πάνω από δυο εβδομάδες δεν έχουν καθόλου νερό.
Το τεράστιο αυτό πρόβλημα, που πρώτα απ’ όλα χτυπά τα πιο φτωχά λαϊκά νοικοκυριά που στερούνται το στοιχειώδες και χρυσοπληρωμένο από δέκα μεριές αγαθό του νερού, καταρρίπτει με τον πιο τραγικό τρόπο τον “πολυφορεμένο” μύθο της λεγόμενης “αειφόρου ανάπτυξης”. Είναι δυνατό να υπερδιπλασιάζεται ο πληθυσμός του νησιού (150.000 ξενοδοχειακές κλίνες), να ανοίγει το κάθε ξενοδοχείο όπου θέλει γεώτρηση και αυτό να μην έχει επίδραση στα αποθέματα του νερού;
Είναι όμως τεράστια πρόκληση να έχει το φράγμα του Γαδουρά στους ταμιευτήρες του 63 εκ. κυβικά νερό και να μένει ανεκμετάλλευτο, όχι από αμέλεια ή ανικανότητα, αλλά συνειδητά την ώρα που όλο το νησί διψά!
Το Φράγμα Γαδουρά μπορεί να υδροδοτήσει την πόλη της Ρόδου άμεσα. Είναι συνδεδεμένο από πέρυσι. Η Περιφέρεια το λειτούργησε ως το τέλος του 2016, παρουσιάζοντας τότε αυτή την κίνηση ούτε λίγο ούτε πολύ ως …κοσμογονία και στη συνέχεια έκλεισαν τη στρόφιγγα περιμένοντας τον ιδιώτη! Το φράγμα μπορεί επίσης να συνδεθεί και με τα χωριά σε σύντομο σχετικά χρονικό διάστημα αν τα έργα ξεκινήσουν άμεσα. Υπάρχει έτοιμη σχετική μελέτη.
Γιατί λοιπόν εφόσον είναι έτσι δεν προχώρησε ή δεν προχωρά έστω τώρα η σύνδεση;
Η Περιφέρεια, ο Δήμος, τα πολιτικά κόμματα που υπερασπίζονται την Ευρωπαϊκή Ένωση και έχουν θεό το κέρδος των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων δε λένε όλη την αλήθεια! Δε λένε ότι σύμφωνα με τις Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις οποίες όλοι μαζί εφαρμόζουν κατά γράμμα, είναι υποχρεωτικό να δημιουργηθεί “φιλικό περιβάλλον” για επενδύσεις στο νερό. Τι σημαίνει αυτό; Ότι πρέπει να εξασφαλιστεί ότι θα βγαίνει αρκετό κέρδος για τον ιδιώτη επενδυτή. Γι’ αυτό το λόγο ζητά στην ουσία να περιοριστεί κάθε άλλη εναλλακτική πηγή υδροδότησης. Να κλείσουν π.χ. οι γεωτρήσεις (στο όνομα της προστασίας του περιβάλλοντος), κάτι που στα χωριά ήδη οι κάτοικοι το βλέπουν να συμβαίνει εδώ και κάποια χρόνια. Έτσι, μεθοδεύεται η αύξηση της τιμολόγησης του νερού, στη λαϊκή κατανάλωση στην πόλη και στα χωριά αλλά και ιδιαίτερα στον αγροτικό τομέα.
Άρα, το πρόβλημα δεν είναι τεχνικής φύσης, όπως ισχυρίζονται Δήμος και Περιφέρεια. Ότι για παράδειγμα δεν έχουν ειδικευμένο προσωπικό για να διαχειριστούν το φράγμα, το οποίο άλλωστε συνειδητά δε φρόντισαν να εκπαιδεύσουν ή να προσλάβουν. Είναι η δίψα των μεγαλοεπιχειρηματιών για κέρδη και ο ανταγωνισμός (φανερός και κρυφός) για το ποιος θα αναλάβει τη διαχείριση του φράγματος και συνολικά του νερού στην περιοχή. Έτσι, δε διστάζουν να αφήσουν ολόκληρο το νησί χωρίς νερό, κατακαλόκαιρο και σε περίοδο καύσωνα, μέχρι να λυθεί το ζήτημα με τον τρόπο που έχουν επιλέξει. Δηλαδή να βρεθεί ο “σωτήρας” επιχειρηματίας και να νομιμοποιηθεί ως διαχειριστής.
Είναι απόλυτη ανάγκη να γίνει άμεσα η σύνδεση πόλης και χωριών με το φράγμα Γαδουρά εξασφαλίζοντας φθηνό και ποιοτικό νερό για τους κατοίκους και τους επισκέπτες του νησιού. Ο Ροδιακός λαός δεν πρέπει να συμβιβαστεί με αυτή την άθλια κατάσταση, να αποδεχτεί σαν δεδομένο το να πουλιέται το νερό σαν πανάκριβο εμπόρευμα είτε από επιχειρηματίες, είτε από δημοτικές εταιρείες! Να δεχτεί να συμπιέζεται η ανάγκη για νερό ανάμεσα στους ανταγωνισμούς των μεγαλοεπιχειρηματιών.
Είναι κρίσιμο να κατανοηθεί ότι η λαϊκή ανάγκη για πρόσβαση στο νερό θα έρχεται πάντα σε αντίθεση με την πολιτική που υπηρετεί επιχειρηματικά συμφέροντα. Ότι εκεί πρέπει να στοχεύουν οι λαϊκοί – εργατικοί αγώνες.
Οι μαζικοί φορείς, τα εργατικά Σωματεία πρέπει να αντιδράσουν, να απαιτήσουν λύση εδώ και τώρα αλλά και έκτακτα μέτρα.
Η αξιοποίηση του νερού προς όφελος του λαού προϋποθέτει ένα διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, με κοινωνικοποιημένα τα μέσα παραγωγής, επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας και εργατικό έλεγχο. Σ’ αυτό το πλαίσιο ο αγώνας με κατεύθυνση τον ενιαίο κρατικό φορέα διαχείρισης των υδάτινων πόρων δεν μπορεί να περιμένει. Είναι ο μόνος δρόμος να διασφαλιστεί το νερό ως δημόσιο αγαθό και όχι ως εμπόρευμα.
Το ΚΚΕ στηρίζει τις κινητοποιήσεις που οργανώνουν το ΠΑΜΕ και εργατικά Σωματεία στην πλατεία Δημαρχείου Δευτέρα 3/7 στις 3.00 μ.μ.»
