Αχ…που είναι εκείνος ο Ιούλιος του 2010 που έλεγε στους υπουργούς ο τότε πρωθυπουργός μετά την ψήφιση του πρώτου Μνημονίου: «Κάποιες μέρες ξεκούρασης είναι απαραίτητες και όχι απλώς τις συνιστώ, αλλά τις απαιτώ από όλους σας χωρίς ενοχές. Νομίζω έχουμε δουλέψει σκληρά και το δικαιούμαστε. Είναι και προϋπόθεση για τις επόμενες μάχες τις οποίες θα δώσουμε, που αλλιώς δεν θα μπορέσουμε να τις δώσουμε με αποτελεσματικό τρόπο» Τι θυμάμαι θα πείτε. Δεν είχα πρόθεση… Οι άδειeς παραλίες από Ελληνες, φίλοι που δεν θα πάνε (και φέτος) διακοπές, οικογένειες που τα παιδιά τους, εάν δεν έχουν παππούδες και γιαγιάδες σε κάποιο χωριό, βράζουν σε διαμερίσματα πόλεων και τα ρεπορτάζ από τις «αποδράσεις» (έτσι τις λένε) πολιτικών μου το θύμισαν. Κάτι πήγε- και εξακολουθεί να πηγαίνει στραβά με τις… μάχες. Για τους πολίτες φυσικά πάντα! Ακόμη και όταν ο σημερινός πρωθυπουργός γνωστοποιεί στους υπουργούς του πως δεν έχει διακοπές φέτος το καλοκαίρι…
Νοσταλγίες
