Του Παναγιώτη Στάθη
Με μια ανακοίνωση που εκφεύγει των συνήθων μετριοπαθών τόνων του λόγου των δικαστικών ενώσεων ακόμα και σε εποχές “σύγκρουσης” με τους κυβερνώντες, και με τίτλο “Η συστηματική προσπάθεια πλήρους υποταγής της Δικαιοσύνης και η αλλαγή μεθόδων”, η μεγαλύτερη Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων της χώρας λέει ουσιαστικά “ως εδώ”. Μετά τις διαρκείς επιθέσεις από κυβερνητικούς παράγοντες για σειρά -μη αρεστών- αποφάσεων της Δικαιοσύνης, οι δικαστές πλέον δείχνουν πως “η σταγόνα ξεχείλισε το ποτήρι” και μιλούν ξεκάθαρα για προσπάθεια χειραγώγησης της Δικαιοσύνης από την κυβέρνηση στα βήματα της Τουρκίας και της Πολωνίας.
Λένε πως οι κυβερνώντες:
-Ζητούν πλήρη υποταγή των δικαστών.
-Θεωρούν εμπόδιο στα σχέδιά τους τη Δικαιοσύνη.
-Χρησιμοποιούν τους πιο βρώμικους μηχανισμούς που διαθέτει το Κράτος: το παρακράτος ευτυχώς ελάχιστων διαθέσιμων “δημοσιογράφων”-έμμισθων κονδυλοφόρων.
-Στοχοποιούν τον Α’ Αντιπρόεδρο της Ένωσης, Π. Λυμπερόπουλο (πρώην σύμβουλο του πρώην υπουργού Χαρ. Αθανασίου), “με έωλες και ανυπόστατες λασπολογίες, διότι σήκωσε μεγάλο βάρος της ανυποχώρητης μάχης της Ένωσης για τη δικαστική ανεξαρτησία και τη δημοκρατία”.
Αναφέρουν δε πως “προτάξαμε θεσμικά θέματα και εμποδίσαμε τους σχεδιασμούς που επιχειρήθηκαν από άμισθους συμβούλους του Πρωθυπουργού (σ.σ.: αναφέρονται στη Βασιλική Θάνου, πρώην πρόεδρο του Αρείου Πάγου) και κυβερνητικούς παράγοντες.
-Καταλήγουν πως γι’ αυτόν τον λόγο η εμπιστοσύνη των πολιτών στην εκτελεστική εξουσία στη χώρα μας αγγίζει μετά βίας το 13% (το χαμηλότερο σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες).
Ολόκληρη η ανακοίνωση έχει ως εξής:
“Συστηματικά και μεθοδικά επιχειρείται εδώ και καιρό η πλήρης υποταγή και χειραγώγηση της Δικαιοσύνης ώστε να λειτουργεί όχι ως ανεξάρτητη εξουσία αλλά ως κυβερνητικός μηχανισμός. Υπουργοί και Βουλευτές εκτοξεύουν καθημερινά αστήρικτες κατηγορίες σε βάρος Δικαστών και Εισαγγελέων για μεροληπτικές αποφάσεις και ύπαρξη σκοπιμοτήτων που στόχο έχουν δήθεν την παρεμπόδιση του Κυβερνητικού έργου. Επιχειρούν έτσι να τρωθεί το κύρος της Δικαιοσύνης ώστε να μπορούν να την ελέγχουν ευκολότερα και να εμφανιστούν οι ίδιοι ως μοναδικοί υπερασπιστές της νομιμότητας και ‘’γνήσιοι εκφραστές του κοινού συμφέροντος’’, ακολουθώντας το παράδειγμα της Τουρκίας και της Πολωνίας, οι κυβερνήσεις των οποίων είτε με διώξεις κατά δικαστικών λειτουργών είτε με ωμές νομοθετικές παρεμβάσεις καταργούν την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. Για τις εξελίξεις στην Πολωνία έχει εκδοθεί ήδη αίτημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Δικαστών στον Πρόεδρο της Χώρας και υπάρχει μεγάλο κύμα διεθνών αντιδράσεων. Ο δικαστικός έλεγχος των νόμων, που θωρακίζει ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα από κρατικές αυθαιρεσίες, θεωρείται πλέον εμπόδιο στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς.
Στην Ελλάδα η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων υπερασπίστηκε, όπως ήταν υποχρεωμένη, με σθένος και αποφασιστικότητα τη Συνταγματική νομιμότητα. Προτάξαμε θεσμικά θέματα και εμποδίσαμε τους σχεδιασμούς που επιχειρήθηκαν από άμισθους συμβούλους του Πρωθυπουργού και κυβερνητικούς παράγοντες για αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης των δικαστικών λειτουργών κατά παράβαση ρητών συνταγματικών επιταγών. Εμποδίσαμε ακόμη τους σχεδιασμούς κυβερνητικών παραγόντων σε σειρά ζητημάτων που αφορούσαν νομοθέτηση αντίθετη προς το Σύνταγμα και το Ευρωπαϊκό δίκαιο και στηρίξαμε δικαστικούς λειτουργούς, οι οποίοι λόγω της δικαιοδοτικής κρίσης που εξέφεραν, αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν την εχθρότητα ορισμένων. Στην απόπειρα ελέγχου και υποταγής της Δικαιοσύνης, χρησιμοποίησαν από τότε τους πιο βρώμικους μηχανισμούς που διαθέτει το Κράτος: το παρακράτος ευτυχώς ελάχιστων διαθέσιμων “δημοσιογράφων” – έμμισθων κονδυλοφόρων. Οι εντολείς τους καλύπτονται συχνά πίσω από “ασυλίες” και προνόμια και παραμένουν στο παρασκήνιο, χρησιμοποιώντας ενίοτε το κοινοβουλευτικό βήμα, για βολικούς μονολόγους. Οι ίδιοι οι εντολοδόχοι δεν έχουν να χάσουν τίποτα αφού οι συκοφαντίες και οι μηχανορραφίες είναι το κύριο επάγγελμά τους.
Στο στόχαστρο αυτών των κύκλων μπήκε από χθες και ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Ένωσης, που σήκωσε μεγάλο βάρος της ανυποχώρητης μάχης της Ένωσης για την Δικαστική Ανεξαρτησία και την Δημοκρατία, με έωλες και ανυπόστατες λασπολογίες. Διαμηνύουμε στους διάφορους σκευωρούς και στους προστάτες τους ότι η Ένωσή μας θα πράττει το καθήκον της, που είναι η κατοχύρωση του ελεύθερου δικαστικού φρονήματος και η συνταγματική ομαλότητα, με οποιοδήποτε τίμημα, χωρίς να φοβάται από τέτοιου είδους πιέσεις, που αντίθετα δυναμώνουν την προσήλωσή μας. Η ελληνική κοινωνία αντιλαμβάνεται τους τεράστιους κινδύνους που ελλοχεύουν από μια αδηφάγο εκτελεστική εξουσία, που επιθυμεί με τη χρήση κάθε μέσου να δρα ανεξέλεγκτη, τη στιγμή που η εμπιστοσύνη των πολιτών σ’ αυτήν ως θεσμού αγγίζει μετά βίας το 13% (το χαμηλότερο σε όλες τις Ευρωπαϊκές Χώρες)”.
