Για την 28η Σεπτεμβρίου 2017 προσδιορίστηκε η συζήτηση ενώπιον του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Ρόδου της αγωγής, που άσκησαν 4 κάτοικοι της Ρόδου, κατά του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου, διεκδικώντας αποζημιώσεις για ψυχική οδύνη που υπέστησαν από τον θάνατο οικείου τους, τον οποίο αποδίδουν σε αμέλεια ιατρών.
Στις 13 Σεπτεμβρίου 2009 ημέρα Κυριακή και ώρα 23:30 ο ηλικίας 27 ετών Κωνσταντίνος Μίγκλης του Λεωνίδα αισθάνθηκε αφόρητους πόνους στην κοιλιακή χώρα, ενώ είχε ακατάσχετους εμετούς και ταχυκαρδία.
Λόγω της σοβαρότητας της κατάστασής του και τους αμείωτους πόνους που αισθανόταν μεταφέρθηκε από τους γονείς του στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών (Τ.Ε.Π.) του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου για την παροχή πρώτων βοηθειών και Νοσηλείας.
Την ημέρα εκείνη εφημέρευαν στο Τ.Ε.Π. του Νοσοκομείου Ρόδου 3 ειδικευόμενοι ιατροί στη Β’ Παθολογική Κλινική, στην Α’ Χειρουργική Κλινική και στη Β’ Παθολογική Κλινική, ενώ την εποπτεία του Παθολογικού τομέα του Τ.Ε.Π. είχε Πνευμονολόγος και Επιμελήτρια η οποία, όπως υποστηρίζουν, απουσίαζε από το Τ.Ε.Π..
Όταν ο 27χρονος μεταφέρθηκε στο Τ.Ε.Π. σφαδάζοντας από τους πόνους παρελήφθη από τους ειδικευόμενους ιατρούς οι οποίοι, όπως υποστηρίζουν οι ενάγοντες οικείοι του, τον αντιμετώπισαν με πρωτοφανή επιπολαιότητα και ανευθυνότητα αρνούμενοι να διατάξουν την εισαγωγή του στο Νοσοκομείο για να υποβληθεί στις άμεσες και επιβαλλόμενες διαγνωστικές εξετάσεις (υπερηχογράφημα, ρινογαστρικό καθετηριασμό, ενδογαστρική έκχυση, λαπαροσκοπική διερεύνηση, έγχρωμο DOPPLER Υ/Η, κλπ.) ώστε να διαγνωσθεί τεκμηριωμένα η αιτία των αφόρητων πόνων και των ακατάσχετων εμετών και να του δοθεί η σχετική φαρμακευτική ή άλλη αγωγή. Ισχυρίζονται ότι διέγνωσαν με προχειρότητα τροφική τάχα δηλητηρίαση, του χορήγησαν χάπια για να αντιμετωπισθούν οι συνεχιζόμενοι εμετοί και τον παρέπεμψαν στο σπίτι του, συνιστώντας ανάπαυση αντί να τον υποβάλουν ως όφειλαν στις αναγκαίες εργαστηριακές και διαγνωστικές εξετάσεις και να παρακολουθήσουν την πορεία της υγείας του.
Στις 05:30 τα ξημερώματα της 14/9/2009 λόγω των συνεχιζόμενων πόνων και της χειροτέρευσης της κατάστασής του, μεταφέρθηκε για δεύτερη φορά από τους γονείς του στο Τ.Ε.Π. του Νοσοκομείου Ρόδου, ζητώντας από τους ειδικευόμενους εφημερεύοντες ιατρούς να διατάξουν την εισαγωγή του στο Νοσοκομείο και κυρίως να επιληφθούν άμεσα για να εντοπίσουν την αιτία του ανυπόφορου πόνου και να τον ανακουφίσουν.
Διατείνονται ότι δεν του προσέφεραν καμία απολύτως βοήθεια σ’ αυτόν και οι πόνοι και οι εμετοί συνεχίσθηκαν και μετά την επιστροφή του ασθενούς στο σπίτι και μάλιστα με εντονότερο ρυθμό και ένταση με αποτέλεσμα να περιέλθει σε κωματώδη κατάσταση.
Τον μετέφεραν για τρίτη συνεχή φορά στο Τ.Ε.Π. του Νοσοκομείου Ρόδου. Δυστυχώς η τρίτη διαδρομή προς το Νοσοκομείο ήταν και η τελευταία διότι καθοδόν κατέληξε μέσα σε αφόρητους πόνους.
Από τη διενέργεια της νεκροψίας – νεκροτομής που ακολούθησε από τον ιατροδικαστή διαπιστώθηκε ότι:
-Στην περιτοναϊκή κοιλότητα βρέθηκε ελεύθερο αίμα (περίπου 180 ml).
-Οπισθοπεριτοναϊκά υπήρχε οίδημα.
-Τμήμα του λεπτού εντέρου σε μήκος (40) εκατοστών από την ειλεοτυφλική και άνω ήταν έντονα διατεταμένο ήταν απολεπτυσμένο και είχε βαθυέρυθρη ως μελανή χροιά.
-Εντός του αυλού βρέθηκε πολύ μεγάλη ποσότητα αίματος με κοπρανώδεις προσμίξεις.
-Το λεπτό έντερο είχε νεκρωθεί λόγω στραγγαλισμού των σχετικών αιμοφόρων αγγείων συνεπεία της συστροφής του μεσεντερίου.
Με βάση τις παραπάνω διαπιστώσεις του ο ιατροδικαστής κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η αιτία θανάτου ήταν η αιμορραγική νέκρωση του λεπτού εντέρου λόγω συστροφής του μεσεντερίου και όχι η εσφαλμένη διάγνωση της δήθεν τροφικής δηλητηρίασης των ειδικευόμενων ιατρών.
Με την αγωγή τους διεκδικούν συνολική αποζημίωση ύψους 700.000 ευρώ.
Η υπόθεση έχει απασχολήσει και τα ποινικά δικαστήρια.
Τον Οκτώβριο του 2014 το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ρόδου είχε κρίνει αθώους 3 ιατρούς που κατηγορήθηκαν για ανθρωποκτονία από αμέλεια δια παραλείψεως.
Η δίωξη σε βάρος ενός τέταρτου έπαυσε ως απαράδεκτη καθώς δεν είχε κλητευθεί εντός των νομίμων προθεσμιών και το αδίκημα σε βάρος του παρεγράφη.
Από την ακροαματική διαδικασία προέκυψε, ότι οι ιατροί είχαν προβεί στις δέουσες ενέργειες για την παροχή βοήθειας στον εκλιπόντα και ότι ενήργησαν ακριβώς όπως όριζαν τα πρωτόκολλα της ιατρικής επιστήμης.
Ο θάνατός του επήλθε σε χρόνο μεταγενέστερο από την ημερομηνία κατά την οποία εξετάστηκε, ενώ μετά βεβαιότητας προέκυψε ότι κατά το χρόνο κατά τον οποίο εξετάστηκε, δεν έπασχε από την ασθένεια την οποία απεβιώσε.
Την υπόθεση χειρίζεται ο δικηγόρος κ. Μ. Κουτσούκος.
