Ελικρινά δεν το ήξερα ότι έχουμε έναν τόσο σοβαρό αντισεισμικό κανονισμό και πως πάνω στις ελληνικές προδιαγραφές έχει βασιστεί και ο σχετικός Ευρωπαϊκός Κώδικας. Δεν ξέρω εάν ο κώδικας αυτός προβλέπει και τους συνεχείς ελέγχους σε δημόσια κτήρια όπως είναι τα σχολεία. Γιατί είναι άκρως ανησυχητικό και ανατριχιαστικό να μαθαίνεις πως στα σχολεία της Δωδεκανήσου έχει να γίνει έλεγχος ΔΕΚΑ (10) χρόνια!
Όπως λέει ο Ανδρέας Στασινός «Σε άλλους χρόνους εδώ και σε άλλες χώρες σήμερα, ένας σεισμός αυτού του μεγέθους θα ήταν καταστροφικός ή, τέλος πάντων, θα έσπερνε τη γη με ερείπια και θα θέριζε εκατοντάδες ή και χιλιάδες θύματα. Όχι εδώ. Περιέργως η Ελλάδα είναι από τις πιο σοβαρές χώρες παγκοσμίως στην αντισεισμική προστασία και στις προδιαγραφές αντισεισμικού κανονισμού. Φανταστείτε ότι ο σχετικός Ευρωπαϊκός Κώδικας 8, βασίζεται πάνω στον ελληνικό αντισεισμικό κανονισμό. Διότι ναι, για πρώτη φορά αποκτήσαμε αντισεισμικό κανονισμό το 1928, όταν έγινε ο μεγάλος σεισμός στο Λουτράκι. Βασίστηκε (που αλλού;) σε γερμανικές προδιαγραφές και ίσχυσε μόνο για τη συγκεκριμένη περιοχή. Το 1953 χτυπήθηκαν τα Επτάνησα και ισοπεδώθηκε η Κεφαλλονιά. Οι μηχανικοί παρατήρησαν ότι τρία κτίρια στη Ζάκυνθο δεν υπέστησαν ούτε ρωγμή. Είχαν χτιστεί με τον κανονισμό του Λουτρακίου. Τα Επτάνησα απέκτησαν αντισεισμικό κανονισμό. Και από το 1959 όλη η χώρα. Το 1985 έγινε ο σεισμός στην Καλαμάτα. Και ο αντισεισμικός κανονισμός τροποποιήθηκε, αφού ξεπεράστηκε πλέον η γκρίνια για το αυξημένο κόστος κατασκευής. Ο ίδιος κανονισμός βελτιώθηκε το 2000. Αν γίνεται ένα κατασκευαστικό λάθος, λένε οι μηχανικοί, είναι ότι κάποιες φορές οι κατασκευαστές βάζουν περισσότερο σίδερο από όσο πρέπει. Ωστόσο σε γενικές γραμμές, στην Ελλάδα φτιάχνουμε κτίρια και υποδομές που επιδεικνύουν αξιοπιστία και ανθεκτικότητα. Και διαθέτουμε αξιόπιστα και λειτουργικά αντανακλαστικά –να τα λέμε αυτά. Με το πρώτο φως στην Κω είχαν πάει υπουργοί και κινητοποιήθηκαν τα σχετικά κλιμάκια. Ο σεισμόπληκτος πληθυσμός δεν πανικοβάλλεται και τα προβλήματα αντιμετωπίζονται. Οι περισσότεροι σεισμοί αποτελούν ένα πρόβλημα που γρήγορα ξεχνάμε. Ομως, από την άλλη, καλό είναι να δούμε, στο μέτρου εφικτού, το θέμα της προστασίας παλαιών κτιρίων και μνημείων. Είναι, βέβαια, πολλά, όμως αν αποκεντρωθεί το θέμα της συντήρησής τους (ο κάθε Δήμος να φροντίσει για την αντισεισμική ενίσχυση μνημείων που βρίσκονται στην επικράτειά του), ίσως έχουμε ουσιαστικά αποτελέσματα”. Και τα σχολεία να προσθέσω. Μη μας φταίει μετά ο Τσελέντης που φωνάζει για το θέμα των ελέγχων.
