Ο Αντιπρόεδρος της Βουλής και Βουλευτής Δωδεκανήσου Δημήτρης Κρεμαστινός μίλησε στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων κατά τη συζήτηση του τρέχοντος νομοσχεδίου για την Ανώτατη Εκπαίδευση. Στην ομιλία του τόνισε τον θνησιγενή χαρακτήρα του νομοσχεδίου το οποίο αντί να βελτιώνει, ξηλώνει τον υπάρχοντα νόμο και προκαλεί την αξιωματική αντιπολίτευση να δηλώνει ότι θα το καταργήσει όταν γίνει κυβέρνηση. Υπογράμμισε την ανάγκη ευρείας συναίνεσης για την Παιδεία, όπως συνέβη με τον νόμο που σήμερα ισχύει και ψηφίστηκε από 255 βουλευτές.
Ο Δημήτρης Κρεμαστινός δεν παρέλειψε να αναφέρει το εμφανές πολιτικό αδιέξοδο που δημιουργείται όταν 7 σημερινοί κυβερνητικοί βουλευτές και υπουργοί είχαν ψηφίσει το 2011 τον ισχύοντα νόμο για τα ΑΕΙ σήμερα, συμμετέχοντας σε ΣΥΡΙΖΑ και Ανεξάρτητους Έλληνες, ψηφίζουν ουσιαστικά την κατάργησή του, αναιρώντας τον εαυτό τους.
Ο βουλευτής Δωδεκανήσου είπε επίσης ότι με την κακή οργάνωσή τους τα ελληνικά Πανεπιστήμια διασύρονται διεθνώς. Ο Υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου, πάντως, απάντησε ότι δεν στενοχωριέται με τέτοιες τοποθετήσεις.
Ολόκληρη η τοποθέτηση και ο σύντομος διάλογος, ακολουθούν:
«ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΡΕΜΑΣΤΙΝΟΣ: Το ερώτημα είναι, σε τόσο λίγο χρόνο πόσο πολλά μπορεί να πει κανένας και πόσο λίγα. Όμως θα σταθώ σε ένα μεγάλο θέμα, το θέμα που το ονομάζω το δράμα της ανώτατης παιδείας. Διότι αποδέχομαι μεν ότι ο κάθε Υπουργός που έρχεται στο Υπουργείο Παιδείας θέλει να κάνει το καλύτερο αλλά το καλύτερο πρέπει να είναι και βιώσιμο. Διότι όταν κυβέρνηση και αντιπολίτευση αποφασίζουν επιτέλους το 2011 να συνυπογράψουν ένα νόμο με 255 βουλευτές, εκείνο που θα ήταν λογικό είναι να βελτιωθεί σήμερα εκείνο το σχέδιο και όχι να προκαλέσετε την αντίδραση του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ο οποίος λέει ότι μόλις γίνει κυβέρνηση θα το ανατρέψει. Διότι απλούστατα δίνει το σύνθημα ότι το νομοσχέδιο αυτό είναι περιορισμένης διάρκειας, είναι θνησιγενές.
Άρα, λοιπόν, κάνετε μια προσπάθεια, η οποία όσο ευγενής εκ των προθέσεων θα κριθεί, είναι θνησιγενής. Εγώ θα περίμενα να κάνετε το αντίθετο. Δηλαδή, να πείτε ότι «εγώ αντιγράφω το ακαδημαϊκό ή το διοικητικό σύστημα ή και τα δύο μαζί ενός από των 10 καλυτέρων πανεπιστημίων του κόσμου, της Ευρώπης, της Αμερικής κ.λπ. και πάνω σε αυτό σε καλώ σε διάλογο». Τι αποδεχόμαστε απ’ αυτό το καλύτερο σύστημα ή τι δεν αποδεχόμαστε ή γιατί δεν μπορούμε να το κάνουμε, δεν έχουμε λεφτά, δεν έχουμε τις ικανότητες, χίλια δύο. Αυτός είναι ένας διάλογος που πρέπει κάποια στιγμή να γίνει για να έχει και κάποια, αν θέλετε, ελπίδα διαιώνισης, επιβίωσης, βιωσιμότητας, ότι θέλετε βάλτε.
Αυτό το νομοσχέδιο θα το ψηφίσουν 153 Βουλευτές υποθέτω, εκ των οποίων οι επτά, προσέξτε αυτό που θα πω, ήταν μέσα στους 255 Βουλευτές που είχαν ψηφίσει το προηγούμενο νομοσχέδιο. Σκεφτείτε τι σημαίνει αυτό. Μεταξύ αυτών βρίσκεται και ο Πρόεδρος των ΑΝΕΛ, γιατί δεν διαφώνησε τότε. Αντιλαμβάνεστε το αδιέξοδο.
Μάλιστα, πρέπει να πω και κάτι άλλο. Βουλευτές της συγκυβέρνησης, που σήμερα ψηφίζουν ενάντια στον υπάρχοντα νόμο, εκείνη την εποχή υπήρξαν Υφυπουργοί του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που κυβερνούσε. Αυτό είναι γεγονός.
Δεν αντιλαμβάνεστε ότι μπαίνουμε σε ένα πεδίο σκοτεινό από άποψη μέλλοντος, γιατί απλούστατα θα πουν ότι θα το ανατρέψει η επόμενη κυβέρνηση, οπότε εγώ εάν είμαι φοιτητής και σκέφτομαι τι θα γίνει, ξέρω ότι περιμένω το χρόνο. Ο χρόνος είναι άγνωστος, αλλά είναι πεπερασμένης διάρκειας.
Εκείνο το οποίο έλεγα και επαναλαμβάνω, για να είναι θετική η παρουσία μου εδώ, είναι να κάνετε έναν νέο διάλογο και φωτογραφίστε ένα πρότυπο. Δηλαδή, τώρα λέμε να μετέχουν οι φοιτητές. Να μετέχουν οι φοιτητές. Σε ποια πανεπιστήμια μετέχουν από τα δέκα καλύτερα του κόσμου και πως μετέχουν. Άρα, λοιπόν, έτσι θα μετέχουν.
Να υπάρχουν συμβούλια, να μην υπάρχουν συμβούλια. Που υπάρχουν συμβούλια; Ξέρετε, το θέμα των συμβουλίων στην αρχή ήταν καλό, διότι αντέγραφε το αμερικανικό σύστημα. Εάν το αντέγραφε σωστά ή λάθος, διορθώστε το. Αυτό είναι το θέμα. Εάν, όμως, φύγουν τα συμβούλια, μπαίνουμε σε μια άλλη φιλοσοφία. Ξέρετε ότι, τα συμβούλια δεν λειτούργησαν διότι το αρχικό σχέδιο που είχε εκπονήσει ο τότε Υφυπουργός Παιδείας άλλαξε και όταν έγινε η συνεννόηση μεταξύ του κ. Παπανδρέου και του κ. Σαμαρά, που ήταν αρχηγός της Αντιπολιτεύσεως, μπήκαν μέσα διατάξεις για να «τα βρούνε», να χρησιμοποιήσω αυτή τη φράση, οι οποίες έκαναν το σύστημα να μην μπορεί να δουλέψει σωστά. Μετά, ήρθε ο κ. Αρβανιτόπουλος και έκανε τροποποιήσεις για να δουλέψει το σύστημα. Τώρα, δεν επαρκεί ο χρόνος για να εξηγήσω ποιες ήταν οι τροποποιήσεις, γιατί τις έκανε και γιατί φθάσαμε στο σημερινό σύστημα.
Τελειώνοντας, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι, αν μη τι άλλο, τα πανεπιστήμια σήμερα είναι πιο ήρεμα με αυτό τον νόμο και με τις αδυναμίες που έχει, απ’ ό,τι ήταν πριν από μερικά χρόνια.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΑΒΡΟΓΛΟΥ (Υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων): Ήρεμα, είπατε; Τι εννοείτε;
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Γίνεται μάθημα.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Παρακαλώ, κύριοι, αφήστε τον Πρόεδρο να ολοκληρώσει.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΡΕΜΑΣΤΙΝΟΣ: Τι εννοώ ήρεμα. Ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου των Αθηνών, που είναι το μεγαλύτερο πανεπιστήμιο, λόγω του ότι εδάρη και αφού κακοποιήθηκε, αναγκάστηκε να παραιτηθεί. Παραιτείται κανείς Πρύτανης επειδή τον δέρνουν σήμερα; Αυτό δεν είναι ήρεμα; Πάω σε πολύ βασικά θέματα, δεν θίγω λεπτομέρειες, γιατί λεπτομέρειες μέσα σε πέντε λεπτά δεν μπορούμε να θίξουμε.»
Εν πάση περιπτώσει, ο νόμος θα ψηφιστεί όπως θα ψηφιστεί από τους 153, εκ των οποίων οι 7 ψήφισαν τον προηγούμενο. Δίνω μεγάλη βαρύτητα σε αυτό, γιατί αυτό δείχνει την αδυναμία του πολιτικού μας συστήματος. Για τους 7 μιλάω.
Το πρόβλημα, όμως, κ. Υπουργέ, παραμένει και σας καλώ να προχωρήσετε σε βελτίωση του νόμου, αντιγράφοντας κάποιο επιτυχημένο ακαδημαϊκό ή διοικητικό πρότυπο ενός εκ των δέκα καλύτερων πανεπιστημίων της Ευρώπης ή της Αμερικής. Πάνω σε αυτό μπορείτε να προχωρήσετε και να ζητήσετε και συναίνεση, γιατί δεν νομίζω ότι κανένας εδώ μέσα ή κανένα κόμμα θέλει σώνει και καλά, τα πανεπιστήμια της Ελλάδας διαρκώς και αιωνίως να διασύρονται διεθνώς. Το ξέρετε, και από την ιδιότητά σας και από την ιδιότητά μας, ότι οι καθηγητές στην Ευρώπη γελούν με αυτά τα πράγματα που κάνουμε στην Ελλάδα, δηλαδή, ο καθένας να αλλάζει ό,τι έφταιξε ο προηγούμενος και αυτό πρέπει να το καταλάβουμε όλοι.
Δεν ξέρω εάν σας στεναχώρησα, αλλά είναι απόψεις που εμένα, τουλάχιστον, με προβληματίζουν. Ευχαριστώ.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΑΒΡΟΓΛΟΥ (Υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων): Με αυτά δεν στεναχωριέμαι.»
