Η Ελένη Τσαβαρή πήρε μέρος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα Elite της UCI που διεξάγεται στη Νορβηγία και συμμετέχοντας στο αγώνισμα της ατομικής χρονομέτρησης, δεν πραγματοποίησε καλή εμφάνιση, επηρεασμένη από τη βροχή και από τα βρεγμένα τεχνικά κομμάτια, και ήταν κατώτερη των προσδοκιών και των δυνατοτήτων της. Πλέον η Ροδίτισσα αθλήτρια θα επιστρέψει στην Ελλάδα για να συνεχίσει την προετοιμασία της για τις επόμενες αγωνιστικές της υποχρεώσεις. Η ίδια με ανάρτηση της στο facebook, ανέφερε:
«Αφού έχουν περάσει 16 ώρες από τη στιγμή που τερμάτισα, αφού έχει πέσει η ένταση και η αδρεναλίνη του αγώνα και καθώς μένουν λίγες ώρες πριν πάρω το δρόμο της επιστροφής στην Ελλάδα, σκέφτομαι τι έζησα! Όνειρο κάθε αθλητή είναι να εκπροσωπήσει τη χώρα του σε μεγάλες διοργανώσεις, παγκόσμια, ολυμπιάδες, πανευρωπαϊκά και φυσικά να μπορέσει εκεί να διακριθεί. Όταν ξεκίνησα το ποδήλατο το 2004, για να κρατήσω τη φυσική μου κατάσταση και να δοκιμάσω κάτι άλλο εκτός του basket που έπαιζα μέχρι τότε, ειλικρινά δεν περίμενα ότι θα ζούσα, αυτά που έζησα και στο GRENCHEN το 2015 και στο BERGEN φέτος.
Πιστεύω ότι με την πορεία μου όλα τα χρόνια, μπορούσα να είχα κι άλλες ευκαιρίες να συμμετάσχω σε αντίστοιχες διοργανώσεις, να αποχτήσω μεγαλύτερη εμπειρία, να έχω περισσότερες διεθνείς παραστάσεις, γιατί κακά τα ψέματα, αν θες να έρθεις εδώ και να σταθείς δε φτάνει η δυνατή προπόνηση, δε φτάνει ο μικρός ανταγωνισμός από 5-6 κορίτσια κι αυτά όλα μαζί στο πανελλήνιο πρωτάθλημα. Θέλει αγώνες, έντονο συναγωνισμό και ένταση, αγωνιστική ένταση.
Φέτος, βρισκόμουν, στην ατομική χρονομέτρηση, και σωματικά και προπονητικά στην καλύτερη κατάσταση της καριέρας μου. Κι όμως, όταν ανέβηκα στη ράμπα εκκίνησης, όταν άρχισε να πέφτει η βροχή και να γλιστράει το ποδήλατο, ήξερα ότι όλα τελείωσαν. Μάταια, μου μίλαγε ο Σπύρος στο ακουστικό, μάταια με πίεζε να αφήσω το ποδήλατο να ρολάρει στα κατηφορικά βρεγμένα round about. Eμπειρία, λάθος διαχείριση και άγχος του πρωτάρη. Στα ανηφορικά έβγαλα την προπόνηση αλλά ο αγώνας δεν ήταν μόνο ανηφόρα.
Λυπάμαι αν απογοήτευσα κάποιους λίγους γνωστούς και φίλους, που περίμεναν από μένα περισσότερα, αλλά ειλικρινά, αυτό που έζησα αυτές τις λίγες μέρες στο BERGEN, θα το θυμάμαι μια ζωή. Κλείνοντας αυτές τις λίγες σκέψεις, θα ήθελα να ευχαριστήσω μερικούς ανθρώπους. Αρχικά την οικογένεια μου και ιδιαίτερα τη μητέρα μου Ανδριάνα, που στάθηκε αρωγός μου στα μισά έξοδα του ταξιδιού, το WHEELS bike shop, που φροντίζει να έχω τον καλύτερο εξοπλισμό και να λειτουργούν τα ποδήλατα μου άψογα σε κάθε αγώνα και προπόνηση, την ομάδα μου ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ Ρόδου, τους χορηγούς μου Τριομμάτη Σίμο E-PIZZA.gr το Γιάννη Ζαχαριά MIELE STORES, το ΣΤΑΜΑΤΙΔΗ Μίλτο Ζαχαροπλαστείο ”ΜΙΛΤΟΣ” , τη διατροφολόγο Ναταλία Παγώνη που με κράτησε διατροφικά σε άψογη σωματική κατάσταση, το μασέρ μου Γιάννη Φιλίππου και φυσικά όλους τους επώνυμους κι ανώνυμους, γνωστούς και άγνωστους φίλους , που με τα μηνύματα σας όλες αυτές τις μέρες, με εμψυχώσατε και μου δώσατε κουράγιο στη προσπάθεια μου.
Σαν τελευταίο αλλά όχι ασήμαντο, θα ήθελα να αναφερθώ στον άνθρωπο που αν δεν ήταν δίπλα μου όλα αυτά τα χρόνια, να πιστεύει πρώτα-πρώτα σε μένα και μετά να φροντίζει κάθε χρόνο να είμαι καλύτερη, δεν θα μπορούσα να είμαι αυτή που είμαι σαν αθλήτρια, το προπονητή μου. Σπύρο σε ευχαριστώ».
