Γιατρός = λειτούργημα που απαιτεί μακροχρόνιες, δύσκολες και απαιτητικές σπουδές και μετεκπαίδευση. Λειτούργημα που δίνοντας τον όρκο του Ιπποκράτη, αποκτάς αίγλη και Prestige στην κοινωνία. Η ευκαιρία να προσφέρεις τις υπηρεσίες σου στα πανέμορφα νησιά του Αιγαίου και δη στην Κω (πατρίδα του Ιπποκράτη), είναι μοναδική για το βιογραφικό κάθε νέου/νέας γιατρού/ίνας που ξεκινάει την επαγγελματική του/της καριέρα.
Οι Έλληνες και Ελληνίδες γιατροί και γιατρίνες προσφέρουν τις υπηρεσίες τους διεθνώς συμμετέχοντας στις οργανώσεις, Γιατροί Χωρίς Σύνορα, Γιατροί του Κόσμου κ.α. αλλά και με τη συμμετοχή τους σε εξειδικευμένες ενώσεις του κλάδου τους (καρδιολογίας, ρευματολογίας κλπ), αποδεικνύουν συνεχώς τις ευαισθησίες τους στηρίζοντας ευπαθείς κοινωνικές ομάδες του ελληνικού πληθυσμού (συχνά πρόκειται για κατοίκους απομακρυσμένων περιοχών με οικονομικά κ.α. προβλήματα).
Άρα, με έκπληξη ενημερωνόμαστε από δημοσιεύματα του ελληνικού τύπου ότι οι γιατροί δεν δείχνουν ενδιαφέρον για την πλήρωση θέσεων σε νησιά του Αιγαίου. Οι λόγοι προφανώς ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ. Ο μισθός που παρέχεται δεν καλύπτει καν τα βασικά έξοδα διαβίωσης και είναι ένας παράγων που δεν μπορεί να παραληφθεί.
Το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν προφανώς και εκπαιδευτικοί οι οποίοι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε νησιά τα οποία βρίσκονται μακριά από τον τόπο καταγωγής τους (Θράκη, Μακεδονία, Ήπειρος…).
Εάν το ζήτημα των εκπαιδευτικών συνδέεται με το θέμα Έθνους-Παιδείας, το ίδιο συμβαίνει με το ζήτημα της Υγείας του πληθυσμού. Είναι ζήτημα στο οποίο πρέπει να δοθεί ΕΜΦΑΣΗ.
Τα τελευταία χρόνια συζητούμε και επικεντρώνουμε το ενδιαφέρον μας στον ΤΟΥΡΙΣΜΟ, στην τουριστική ΑΝΑΠΤΥΞΗ της ΕΛΛΑΔΑΣ, χαρακτηρίζοντάς τον ως ΠΥΛΩΝΑ της εθνικής μας ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ.
Εάν όντως επιθυμούμε ΠΟΙΟΤΙΚΟ τουρισμό και δίνουμε έμφαση στις ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ μορφές ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ, που μπορούν να οδηγήσουν στην πολυπόθητη επιμήκυνση της σεζόν, δεν είναι δυνατό να παραλείπουμε τις παροχές Υγείας στις τουριστικές περιοχές.
Για όλους αυτούς τους λόγους, το Κράτος, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, οι (τοπικές) επιχειρήσεις, οι (τοπικοί) ιδιωτικοί φορείς (σύλλογοι πολιτιστικοί, επιστημονικοί κ.α.) θα πρέπει να συνεργαστούν για την παροχή διευκολύνσεων σε άτομα που αναλαμβάνουν το δύσκολο έργο της Παιδείας και της Υγείας στα μικρά, πανέμορφα νησιά του Αιγαίου.
Συγκεκριμένα θα πρέπει να καλυφθούν οι βασικές ανάγκες στέγασης και τροφής των ατόμων αυτών.
Ενδεικτικά αναφέρουμε:
Α)Στέγαση
Χαμηλό ενοίκιο (προσφορά κατοικίας από ιδιοκτήτες που δεν τη χρησιμοποιούν, κάλυψη μέρους ενοικίων από δήμους, Περιφέρειες), προσφορά δωματίων από ενώσεις ξενοδόχων και ενοικιαζόμενων καταλυμάτων με το κίνητρο ενδεχομένως την έκπτωση ΕΝΦΙΑ.
Β)ΤΡΟΦΗ
Προσφορά-χορηγία γευμάτων από τις ταβέρνες (πιθανόν με κάλυψη από κονδύλια δήμων και Περιφερειών). Στον προϋπολογισμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης να προβλεφθεί ειδικός κωδικός για τη δικαιολόγηση των έκτακτων αυτών εξόδων.
Γ)ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ
Οι αεροπορικές-ακτοπλοϊκές εταιρείες να δίνουν έκπτωση στα εισιτήρια για τη μεταφορά τους στην Αθήνα, ή στον τόπο καταγωγής τους.
Δ)Μόρια και άλλα κίνητρα
-Να μοριοδοτείται η προϋπηρεσία σε απομακρυσμένες ορεινές περιοχές και σε νησιά
-Μείωση του φόρου εισοδήματος στους γιατρούς που υπηρετούν στα νησιά
Τέσσα Δουλκέρη
Καθηγήτρια Κοινωνιολογίας της Επικοινωνίας του Α.Π.Θ.
με εξειδίκευση σε θέματα Τουριστικής Επικοινωνίας
