Αναβλήθηκε η προγραμματισμένη για χθες πανηγυρική γενική συνέλευση του Δικηγορικού Συλλόγου Ρόδου, που συνεκλήθη για την παρουσίαση του απολογισμού πεπραγμένων του απερχόμενου προέδρου κ. Κ. Σαρή, μετά από ένταση του δικηγόρου κ. Γιάννη Κουμπιάδη, για τη νομιμότητα της διαδικασίας καθώς δεν είχε εξασφαλιστεί απαρτία.
Ο πρόεδρος ανακοίνωσε μετά από καταμέτρηση ότι θα αποσταλεί στα μέλη νέο μήνυμα για τον καθορισμό νέας συνεδρίασης του σώματος.
Σκοπός της χθεσινής συνεδρίασης ήταν να ευχαριστήσει ο κ. Σαρής τους συναφέλφους του από βάθος καρδιάς για την στήριξη αλλά και την κατανόησή τους όλα τα χρόνια της θητείας του ως προέδρου του Δικηγορικού μας Συλλόγου.
«Μέσα από μια μακρόχρονη θητεία σίγουρα θα έχουν γίνει και λάθη και παραλείψεις, εκείνο όμως για το οποίο θέλω να σας διαβεβαιώσω είναι ότι δεν υπήρξε ποτέ καμία σκοπιμότητα. Υπεράνω όλων ήταν για μας το συμφέρον των συναδέλφων, το συμφέρον του Συλλόγου. Πιστεύω ότι δώσαμε δεν πήραμε από τον Σύλλογο. Προσωπικά θα τολμήσω να πω ότι δεν πήρα ποτέ από το ΛΕΑΔΡ τα όσα αυτό παρέχει» αναφέρει στον απολογισμό του για να προσθέσει:
«Πέραν των άλλων αποφθεγμάτων του Κλεόβουλου του Λινδίου όπως το γνωστό “Μέτρον Άριστον”, είναι και το άλλο περισσότερο σοφό κατά την γνώμη μου “Αρχή Σοφίας της Αγνοίας η Γνώσις”. Υπήρξαν στιγμές πραγματικά, που αισθανόμουν, όταν ανέλαβα την Προεδρία του Συλλόγου, ότι ανέβαινα ένα κακοτράχαλο ανηφορικό δρόμο, χωρίς νερό και μέσα στην βράση του καλοκαιριού. Όμως η αγάπη η δική σας και η βαθειά πιστεύω συναίσθηση του καθήκοντος μου έδιναν την δύναμη να προσπεράσω αυτόν τον κακοτράχαλο δρόμο και να φτάσω στο τέρμα της διαδρομής, το οποίο τέρμα είναι η ημερομηνία λήξεως της παρούσας θητείας μου, όπου πλέον δεν θα είμαι υποψήφιος πρόεδρος».
Στον απολογισμό του ο κ. Σαρής επισημαίνει ακόμη ότι η δικηγορία είναι πλέον υποβαθμισμένη γεγονός που είναι απόρροια της γενικευμένης κρίσης αρχών, αξιών, οικονομίας και λοιπών που μαστίζει την χώρα.
«Στην μακρόχρονη πορεία ο Σύλλογός μας υπήρξε μια ζωντανή και υπολογίσιμη οντότητα, απαιτώντας σεβασμό προς το πρόσωπο κάθε συναδέλφου γενικώς, ιδίως από τους Δικαστές, παρεμβαίνοντας στην όποια απαράδεκτη συμπεριφορά, χωρίς φόβους, υστεροβουλίες ή σκοπιμότητες, την οποία άμεσα καταδικάζαμε, με την επισήμανση να μην επαναληφθεί, χωρίς ποτέ να υπολογίσουμε ότι πολλές φορές η στάση μας αυτή θα επέφερε την οποιανδήποτε αντίδραση και τιμωρία. Όσο ποτέ άλλοτε στηρίξαμε τους νέους συναδέλφους με την καθιέρωση του νεόσημου και των παιδικών σταθμών για τις συναδέλφους μητέρες. Επανεκδόσαμε την Δωδεκανησιακή Νομολογία, της οποίας η έκδοση συνεχίζεται μέχρι σήμερα και θα συνεχιστεί και στο μέλλον. Ενισχύσαμε το Κτηματολόγιο στην μεταγραφή των πράξεων. Υπερασπιστήκαμε όλους τους συναδέλφους οι οποίοι είτε δικαίως είτε αδίκως είχαν εμπλοκή με την Δικαιοσύνη. Τούτο έπραξα και αναλαμβάνω την ευθύνη, διότι αν ένας συνάδελφος καταδικαζόταν, στην κοινωνία ένοχοι θα ήταν όλοι οι δικηγόροι της Ρόδου και όχι ο καταδικασθείς. Τούτο έπραξα δεχόμενος πολλές φορές κριτική για την θέση μου αυτή, όχι από οποιαδήποτε ιδιοτέλεια άλλα από την βαθειά μου πίστη στο θεσμικό ρόλο του δικηγόρου και την θέση του μέσα στην κοινωνία. Οι επιστημονικές ημερίδες με σκοπό την επιμόρφωση των συναδέλφων, ήταν ένα από τα πρωταρχικά μας μελήματα. Να σημειώσω επίσης ότι στην προσπάθεια μας επιμόρφωσης, αξιοποιήσαμε και πάρα πολλούς συναδέλφους, οι οποίοι είχαν τις απαραίτητες προς τούτο γνώσεις, τους οποίους και ευχαριστούμε. Ποιός δεν θυμάται το Συνέδριο της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων στο Γκράντ Οτέλ, όπου εκεί είχαμε το θάρρος και την γνώση να επισημάνουμε πολλά πράγματα γύρω από την Δικαιοσύνη, τους Δικαστές αλλά και την κατάσταση των Δικαστηρίων της Ρόδου. Ποιός δεν θυμάται το Συνέδριο των Αστικολόγων στην Ρόδο στο Ευγενίδειο Ίδρυμα όπου τόσες απόψεις ακούστηκαν για το άρθρο 41 του κτηματολογικού κανονισμού, τα δημόσια και τα εκκλησιαστικά κτήματα. Ποιός δεν θυμάται πρόσφατα το Συνέδριο του Διοικητικού Δικαίου με την ανάπτυξη τόσο σπουδαίας θεματικής. Το συνέδριο Οικονομολόγων και τις πολύ συχνές ημερίδες Ποινικολόγων. Πρέπει επίσης να τονίσω ότι τα συνέδρια αυτά διεξήχθησαν χωρίς επιβάρυνση του Συλλόγου διότι φροντίζαμε τα έξοδα αυτά να βαρύνουν κάποιους χορηγούς».
Αναφέρεται εξάλλου στην κατάργηση το έτος 1999 δια νόμου του Ταμείου Προνοίας Δικηγόρων Επαρχιών και στην κατάρτιση του ΛΕΑΔΡ, ενώ από τον απολογισμό του δεν λείπει και σαφής αιχμή για τα όσα ακούγονται από μερίδα δικηγόρων ενόψει των εκλογών για διανομή των χρημάτων του Συλλόγου:
«Τα χρήματα αυτά ανήκουν μόνο στον Σύλλογο ως Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, αυτοδιαχειριζόμενο βέβαια και θα υπάρχουν και επιβάλλεται να υπάρχουν μέχρι να υπάρχει και ο Σύλλογος».
Μνεία γίνεται ακολούθως στις έγγραφες και προφορικές καταγγελίες στις οποίες προέβη ο Σύλλογος για κατευθυνόμενη πελατεία προς συγκεκριμένους συναδέλφους και στην προσπάθεια που καταβλήθηκε να σταματήσει η πληγή αυτή.
«Ο Σύλλογος μας δεν υπήρξε μονόπλευρος ασχολούμενος μόνο με τα νομικά ζητήματα και με τα ανακύπτοντα προβλήματα στον χώρο απονομής της Δικαιοσύνης, αλλά πολυπράγμων, ασχοληθείς με όλα τα σοβαρά κοινωνικά προβλήματα τα οποία είχαν ανακύψει, με παρεμβάσεις και τοποθετήσεις. Επίσης ανέπτυξε έντονη πολιτιστική και κοινωνική δραστηριότητα. Η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και η ομάδα Κοινωνικής Δράσης του Δ.Σ.Ρ. με αξιοσημείωτες εκδηλώσεις. Η θεατρική ομάδα, το φωνητικό Σύνολο, η στήριξη της ποδοσφαιρικής και της ομάδας καλαθοσφαίρισης, οι δενδροφυτεύσεις, οι εκδρομές του Συλλόγου στην Σμύρνη, με επισκέψεις και εκδηλώσεις στον Δικηγορικό Σύλλογο, ως και οι αντίστοιχες επισκέψεις στη Ρόδο του Δικηγορικού Συλλόγου Σμύρνης, η εκδρομή στην Ρώμη και σ’ όλη την Νότια Ιταλία, στην Κωνσταντινούπολη και στα Πριγκηπόνησα, στην Αγία Πετρούπολη, στην Κύπρο, ήταν από τις αξέχαστες εκδρομές και συνάμα εκδηλώσεις του Συλλόγου. Με τις δραστηριότητες του αυτές και άλλες πολλές ο Σύλλογος μας κατέστη ο σπουδαιότερος Επιστημονικός Σύλλογος στην Κοινωνία της Ρόδου και παράδειγμα προς μίμηση από άλλους Δικηγορικούς Συλλόγους της χώρας και τους άλλους Επιστημονικούς Φορείς. Ο Σύλλογος λειτουργικά οργανώθηκε με την κατάρτιση της Υπηρεσίας Προείσπραξης, της Γραμματείας του Συλλόγου και την λειτουργία της Βιβλιοθήκης. Ο Σύλλογος αναβαθμίστηκε και μετέβη στην ηλεκτρονική εποχή, με ανάπτυξη των πιο σύγχρονων μεθόδων επικοινωνίας και συναλλαγών. Ούτως ώστε κανένας από το Δ.Σ. να μην έχει σχέση με τον χειρισμό και την άμεση διαχείριση των χρημάτων και ποσών, όταν όλα τα έσοδα και έξοδα του Συλλόγου διενεργούνται μέσω των Τραπεζών. Όταν για κάποιο σύντομο χρονικό διάστημα έπρεπε να προφυλάξουμε τα χρηματικά αποθέματα του Συλλόγου από τυχόν κούρεμα, με απόφαση του Δ.Σ. μεταφέραμε τα χρήματα του Συλλόγου για διάστημα ενός μηνός σε περισσότερες Τράπεζες στο όνομα το δικό μου και του Ταμία του Συλλόγου Γιώργου Μαυρομμάτη και μετά την πάροδο του κινδύνου επαναφέραμε τα χρήματα με τον τόκο τον οποίον είχαν αποφέρει και πάλιν στο όνομα του Συλλόγου. Κατά το διάστημα αυτό του εγχειρήματος τα βιβλιάρια των καταθέσεων ευρίσκοντο στα χέρια της Γραμματέως του Συλλόγου Σοφίας Λάππα. Οι Χριστουγεννιάτικες γιορτές του Συλλόγου και η βράβευση των παιδιών των συναδέλφων τα οποία είχαν επιτυχίες στα Α.Ε.Ι. με συμβολικά έστω χρηματικά ποσά, ανήκουν στις πρωτοβουλίες του Συλλόγου για την σύσφιξη των μεταξύ μας σχέσεων και την απόκτηση αισθημάτων πραγματικής συναδελφοσύνης» επισημαίνεται στον απολογισμό.
Ο κ. Σαρής στον απολογισμό του αναφέρεται στις σχέσεις του Συλλόγου με Δικαστές:
«Επιδιώξαμε την αγαστή συνεργασία με τους Δικαστές και δεν ανεχθήκαμε αλαζονικές ή υβριστικές ή απαξιωτικές συμπεριφορές, οπότε αυτές υπήρξαν. Ποτέ δεν επιδιώξαμε σχέσεις προς ίδιο όφελος, ούτε επιδιώξαμε την δημιουργία σχέσεων εκτός Δικαστηρίων. Άπαντες δε γνώριζαν ότι ο Σύλλογος μας τιμά και σέβεται τους συνεργάτες του Δικαστές και Υπαλλήλους. Όλοι όμως γνώριζαν ότι η σχέση αυτή θα πρέπει να στηρίζεται μόνο στον αμοιβαίο σεβασμό, όποτε δε υπήρξαν απαράδεκτες συμπεριφορές αντιμετωπίσθηκαν άμεσα και δυναμικά αγνοώντας το οποιοδήποτε κόστος είχε αυτή η αντιπαράθεση».
Σε ό,τι αφορά το θέμα που έχει ανακύψει με το Κτηματολόγιο ο κ. Σαρής αναφέρει τα εξής:
«Στηρίξαμε και στηρίζουμε ευθαρσώς τον Διευθυντή του Κτηματολογίου Ρόδου Νικόλαο Ματσάκη διότι πιστεύουμε στην αθωότητα του, την οποία διακηρύξαμε μέχρι την κ. Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου η οποία έφτασε στην Ρόδο για να διαμορφώσει κατάλληλο κλίμα σε βάρος του Νικ. Ματσάκη».
Για το θέμα του δικαστικού μεγάρου ο κ. Σαρής αναφέρεται διεξοδικά σε όλες τις πρωτοβουλίες που ανέλαβε από την μεταστέγαση μέρους των υπηρεσιών στην παρακείμενη λέσχη αξιωματικών ως και στις πρωτοβουλίες για την μεταστέγαση στο παλαιό νοσοκομείο Ρόδου και τονίζει τα εξής:
«παρά τις προσπάθειες μου δεν κατορθώσαμε να ικανοποιηθεί ένα δίκαιο αίτημα όχι μόνο των ασχολούμενων με την απονομή της Δικαιοσύνης, αλλά της κοινωνίας μας η οποία δικαιούται και απαιτεί να υπάρχει στη Ρόδο κατάλληλος χώρος απονομής της Δικαιοσύνης, αντάξιος της ιστορίας της πόλης και του πολιτισμού της».
Μνεία κάνει στη συνέχεια στο ότι ο Σύλλογος αλλά και η Ολομέλεια των Συλλόγων δεν μπόρεσε να αντιδράσει στην σε πολλά σημεία ατυχή τροποποίηση του ΚΠολΔ.
Για τους νέους δικηγόρους τονίζεται στον ίδιο απολογισμό ότι δεν μπόρεσε ο Σύλλογος να κάνει κάτι επιπλέον της προτιμήσεως τους στον κατάλογο των αυτεπάγγελτα διοριζομένων ενώ αναφορά γίνεται και στο Πρόγραμμα Νομικής Βοήθειας για Νέους 2012-2014 και το νέο το οποίο θα ξεκινήσει το επόμενο διάστημα.
Μνεία γίνεται και στο Πρόγραμμα Νομικής Βοήθειας για Γυναίκες θύματα Έμφυλης Βίας αλλά και στην στήριξη της πρωτοβουλίας για ίδρυση Συλλόγου Νέων Δικηγόρων.
Σε ό,τι αφορά τις Γενικές Συνελεύσεις του Συλλόγου στον απολογισμό καθίσταται σαφές ότι δεν άφησε κανένα απολύτως θέμα το οποίο να απασχολεί τους δικηγόρους ενώ ως τελευταίο ζήτημα έθεσε την διαφάνεια.
«Με ρώτησε κάποιος συνάδελφος ποια είναι η παρακαταθήκη την οποία αφήνω στο Σύλλογο. Η απάντησή μου είναι Αγάπη, Ομόνοια και Αλληλοκατανόηση μεταξύ μας. Δεν μας χωρίζει τίποτα μας ενώνουν ο κοινός σκοπός, η κοινή επιδίωξη. Το λειτούργημα μας πρέπει όχι μόνο να το περιφρουρήσουμε αλλά και να το τιμήσουμε. Θα παραμείνω και μετά το πέρας της θητείας μου κοντά στον Σύλλογο, κοντά στους Συναδέλφους. Φεύγω δε με την συνείδηση μου ήσυχη ότι έπραξα το καθήκον μου απέναντι στους συναδέλφους μου στην δικηγορία και στην κοινωνία γενικότερα» τονίζει στον απολογισμό του ο κ. Σαρής.
