Από τη Μαρία Ε.Ζαγοριανού
Μια ολόκληρη κοινωνία έγινε μάρτυρας μιας ιστορίας μυστηρίου και φρίκης, που συνετάραξε το πανελλήνιο. Ο Νίκος φεύγει απ’το σπίτι του με το ποδήλατό του και δεν επιστρέφει ποτέ… Στο χρονικό διάστημα των επτά ημερών από την ημέρα της εξαφάνισής αυτού του επισκέπτη στο νησί έως την ημέρα που εντοπίστηκε το άψυχο κακοποιημένο σώμα του, οι θεατές της τραγωδίας βίωσαν όλα τα στάδια του αριστοτελικού ορισμού της: Το μέγεθος του δράματος, τα δρώντα, τον «έλεον και τον φόβον», ως την κάθαρση μέσω της τραγικής κατάληξης.
Επτά μέρες αγωνίας με σκηνικό ένα άγριο, βραχώδες τμήμα του νησιού της Καλύμνου, υπό δυσμενείς καιρικές συνθήκες, με τη σύσσωμη κινητοποίηση των Ειδικών Μονάδων της Ελληνικής Αστυνομίας, του Ελληνικού Στρατού, που από ξηράς και αέρος με τη συνδρομή των κατοίκων «οργώνουν» σπιθαμή προς σπιθαμή αυτούς τους τόπους. Συνεπίκουρος και αρωγός η παρέμβαση τηλεοπτικής εκπομπής με παράλληλες δημοσιογραφικές έρευνες, οι οποίες κορύφωσαν την αγωνία της προσμονής για μια ακτίδα ελπίδας στο ερεβώδες μυστήριο του Νίκου.
Επτά ημέρες εικασιών, θέσεων και αντιθέσεων, όπου οι φήμες εξαπλώνονταν ταχύτερα και από τους ανέμους που έπνεαν στην περιοχή. Τι να πιστέψει και τι να συμπεράνει κανείς; Χάος….
Ο Θουκυδίδης για την εξακρίβωση της αλήθειαςπροέτασσε τα «τεκμήρια» ως απαραίτητο στοιχείο της εξακριβωμένης ιστορίας. Και στην παρούσα περίπτωση ήρθαν αδιάσειστα τεκμήρια να πιστοποιήσουν την ιστορία ενός εγκλήματος. Γιατί πρόκειται για ένα έγκλημα… Θύμα ο 2οχρονος Νίκος, που επισκέφθηκε το νησί για να δει την οικογένειά του και βρέθηκε στο λάθος τόπο τη λάθος στιγμή. Θύτης η σιωπή και η συγκάλυψη, η ατιμωρησία κυκλωμάτων που ταλανίζουν την ομαλότητα του νησιού και οι προσωπικοί δαίμονες του Νίκου. Συνεργός στο έγκλημα η Μοίρα, που αποφάσισε για εκείνον.
Κάθαρση και λύτρωση για τους γονείς και τους υπόλοιπους θιασώτες του δράματος η ανακάλυψη της σωρού του άτυχου νέου. Ωστόσο τα ερωτήματα παραμένουν: Πώς; Γιατί;
Το τρίπτυχο «άτη-νέμεσις-τίσις» ξεδιπλώνεται, αναβιώνοντας τις αρχέγονες αντιλήψεις για την τύφλωση της ανθρώπινης αντίληψης και τη φίμωση της αλήθειας, που επιφέρει που επιφέρει τη Θεία οργή και οδηγεί ντετερμινιστικά στην τιμωρία. Άραγε, θα υπάρξει τιμωρία, ακόμα και αν η αλήθεια βγει στο φως; Και ποια είναι τελικά η αλήθεια του Νίκου; Τα ερωτηματικά που αιωρούνται άπειρα, ο βαθύτερος στοχασμός ένας: Μήπως η κοινή γνώμη είναι διψασμένη για αποτρόπαια και αιμοσταγή εγκλήματα, δεδομένης της συγκεκαλυμμένης εγκληματικότητας στο μικρό αυτό τόπο; Άραγε πώς εξηγείται η κατάρριψη και -ουσιαστικά- η εκμηδένιση των εξονυχιστικών ερευνών και ευρημάτων από το ανατρεπτικό ιατροδικαστικό πόρισμα; Ποιο θα μπορούσε να είναι το μέγεθος της διαφθοράς; Ένα παραμένει σίγουρο και ακλόνητο: Πως η «τίσις», η τιμωρία, όσο και αν αργήσει να επέλθει, θα λειτουργήσει ως βάλσαμο και θυμίαμα στο θύμα ενός φαύλου κύκλου… Μόνο έτσι θα αναπαυθεί η τάλαινα και πρόωρα χαμένη ψυχή του Νίκου…
