Γράφει
ο Νεκτάριος Καλογήρου
Τελικά το κράτος έδειξε ότι είναι ανήμπορο να σταθεί επάξια στις υποχρεώσεις του έναντι των νησιωτών και αυτό δεν αποτελεί σχήμα λόγου, ούτε και διαπίστωση που στερείται επιχειρημάτων. Η τελική απόφαση σε ό,τι αφορά τις αποζημιώσεις των πλημμυροπαθών της Σύμης προβλέπει πως η μόνη υποστήριξη που θα τους παρασχεθεί είναι τα 5000 ευρώ για τα νοικοκυριά και τα 8000 ευρώ για τις επιχειρήσεις. Πέραν τούτων, δεν υπάρχουν κονδύλια για να διατεθούν.
Στην παρούσα φάση ολοκληρώνεται η διαδικασία που αφορά το πεντοχίλιαρο που θα δοθεί προς εκείνους που αποδεδειγμένα το σπίτι τους υπέστη καταστροφές από την κακοκαιρία του Νοέμβρη. Η εκταμίευση των χρημάτων είναι πια θέμα ημερών, αν και υποτίθεται ότι αυτό το βοήθημα έπρεπε να δοθεί τα πρώτα κιόλας 24ωρα κι όχι ένα ή ενδεχομένως δύο μήνες μετά. Υπενθυμίζεται ότι μετά την πλημμύρα, υπήρχαν πρόσωπα που δεν είχαν πού να κοιμηθούν.
Το πότε θα ολοκληρωθεί η διαδικασία που αφορά την καταβολή των 8000 ευρώ αποζημίωσης προς τους επιχειρηματίες, αυτό είναι άγνωστο. Η δημοτική αρχή Σύμης και η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου έχουν ολοκληρώσει το γραφειοκρατικό κομμάτι που τους αναλογούσε και πλέον επαφίεται στα αρμόδια κρατικά όργανα για να απελευθερώσουν κονδύλια.
Πρέπει να σημειωθεί ότι τα χρήματα αυτά είναι ελάχιστα. Ηδη, οι πληγέντες Συμιακοί έχουν πληρώσει μεγάλα χρηματικά ποσά για το ξεμπάζωμα των σπιτιών και των επιχειρήσεών τους. Οι… πενταροδεκάρες της πολιτείας επαρκούν μόνο για να πληρωθούν τα μεροκάματα των εργατών και των φορτηγών που χρησιμοποιήθηκαν για το έργο απομάκρυνσης χωμάτων, βράχων και άλλων φερτών υλικών. Μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις, τα χρήματα δεν επαρκούν ούτε για το συγκεκριμένο έργο.
Ο πραγματικός απολογισμός της καταστροφής ξεκινά τώρα. Τώρα που ο κάθε νοικοκύρης έχει αρχίσει να μαζεύει προσφορές για να αποκαταστήσει τις κατεστραμμένες πόρτες, τα άχρηστα παράθυρα, τα διαλυμένα υδραυλικά συστήματα, τα γεμάτα νερό ηλεκτρικά κυκλώματα, τα παραμορφωμένα στρώματα στα υπνοδωμάτια, τα σαλόνια, την οικοσκευή, τα αυτοκίνητα που κατέληξαν στη θάλασσα. Πώς μπορεί ένας μικρονησιώτης, από εκείνους που δουλεύουν μόλις τέσσερις μήνες το χρόνο, να έχει τα λεφτά για να καλύψει μια τόσο μεγάλη ζημιά;
Το ίδιο ισχύει και για τους επιχειρηματίες (ξενοδόχους, εστιάτορες κλπ) που επλήγησαν. Τώρα όλοι τους αναζητούν τρόπους για να βρουν λεφτά και να ξεκινήσουν τις επισκευές. Οι δαπάνες είναι μεγάλες, πολλαπλάσιες των 8000 ευρώ, που κάποια στιγμή θα τους πετάξει η πολιτεία ως ξεροκόκαλο και που θα λειτουργήσει ως φύλλο συκής για να κρύψει τη γύμνια της.
Το ρεπορτάζ της “δημοκρατικής” δείχνει ότι επιχειρηματίες και μη, προστρέχουν στους εμπόρους της Ρόδου αναζητώντας πίστωση στην αγορά οικοδομικών υλικών, επαγγελματικού εξοπλισμού, οικοσκευών, ακόμα και κλινοσκεπασμάτων. Στην πραγματικότητα, οι περήφανοι Συμιακοί (όπως είναι όλοι οι νησιώτες), θα πρέπει τώρα όλοι τους να υποχρεωθούν δεξιά κι αριστερά προκειμένου να επαναφέρουν τη ζωή τους σε τάξη. Βέβαια, υπάρχουν κι εκείνοι που έχουν βρει καταφύγιο στον τραπεζικό δανεισμό και αυτό είναι ακόμα πιο θλιβερό.
Αραγε στην προκειμένη περίπτωση ποιος είναι ο ρόλος του κράτους, για τη σταθερότητα του οποίου κάνουν θυσίες όλοι οι Ελληνες; Κι αν τελικά δεν πάει καλά για τη Σύμη η τουριστική περίοδος του 2018, τότε ποιος θα πληρώσει τα χρωστούμενα σε τράπεζες και προμηθευτές; Θα υποθηκευτεί ολόκληρο το νησί;
Τώρα, περισσότερο από κάθε άλλη στιγμή στο παρελθόν, όλοι και κυρίως οι Ροδίτες έχουν υποχρέωση να σταθούν στο πλευρό της Σύμης και να την υποστηρίξουν στην ανάγκη της διεκδίκησης αποζημίωσης των πληγέντων για το σύνολο της ζημιάς που υπέστησαν. Η αλληλεγγύη προς το πρόβλημα των Συμιακών, στην πράξη αποτελεί συμφωνία αλληλοϋποστήριξης μεταξύ των νησιωτών και αυτό αποτελεί σημαία που αξίζει να υψωθεί.
