Ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου προσέφυγε χθες ο Δήμος Ρόδου, για να αιτηθεί, όπως ήταν αναμενόμενο, την ανακοπή της διαταγής πληρωμής που εξέδωσε σε βάρος του μια 78χρονη ζωγράφος, για την αποπληρωμή αμετάκλητης απόφασης του Εφετείου Δωδεκανήσου, με την οποία αναγνωρίστηκε ότι πρέπει να της καταβληθεί το ποσό του 1,8 εκατ. ευρώ για την απαλλοτρίωση ακινήτου της στο Ροδίνι από το έτος 1973.
Η δημοτική αρχή επιδιώκει, μετά τη λήψη σχετικής απόφασης του δημοτικού συμβουλίου, την άρση της συγκεκριμένης απαλλοτρίωσης, ενώ ταυτόχρονα, μετά και την υποβολή της ανακοπής, αναμένεται να υποβάλει και νέα αίτηση αναστολής της συντηρητικής κατάσχεσης των λογαριασμών του Δήμου στο σύνολο των τραπεζών, μέχρι του ποσού του 1,8 εκατ. ευρώ.
Το δημοτικό συμβούλιο κατόπιν εισηγήσεως της Διεύθυνσης Πολεοδομικού Σχεδιασμού έχει αποφασίσει συγκεκριμένα την έκδοση βεβαιωτικής πράξης ότι η ρυμοτομική απαλλοτρίωση της κτηματομερίδας Κ.Μ. 219 γαιών Ρόδου που επιβλήθηκε με το (ρυμοτομικό) σχέδιο πόλεως Ρόδου του 1973 και που διατηρήθηκε με την αναθεώρησή του, το έτος 1994, έχει αρθεί αυτοδικαίως. Εκρινε επιπλέον ότι η συνέπεια της άρσης της απαλλοτρίωσης αυτής έχει ήδη επέλθει εκ του νόμου (λόγω εκπνοής της προθεσμίας των 18 μηνών από την 11-01-2012 δηλ. της ημέρας δημοσίευσης της υπ’ αριθ. 9/2012 απόφασης του Εφετείου Δωδεκανήσου).
Το θέμα της άρσης της απαλλοτρίωσης δεν έχει ωστόσο κριθεί καθώς η ιδιοκτήτρια έχει ήδη ασκήσει τα νόμιμα δικαιώματά της για την ακύρωση της συγκεκριμένης απόφασης ως παράνομης, καταχρηστικής και αντισυνταγματικής.
Η δημοτική αρχή φέρεται πάντως να επιδιώκει την έκδοση νέας απόφασης αναστολής της συντηρητικής κατάσχεσης των λογαριασμών του Δήμου αλλά και την ανακοπή της διαταγής πληρωμής, με το αιτιολογικό ότι δεν υφίσταται πλέον απαίτηση.
Πιο συγκεκριμένα ο Πρόεδρος Πρωτοδικών Ρόδου απέρριψε την προηγούμενη αίτηση για την έκδοση προσωρινής διαταγής για την αναστολή της συντηρητικής κατάσχεσης διότι δεν συνέτρεχαν οι δύο λόγοι που προβλέπει προς τούτο ο νόμος. Πιο συγκεκριμένα ουδόλως πιθανολογήθηκε ή εκτέθηκε έως σήμερα από τη δημοτική αρχή η συνδρομή των νομίμων προϋποθέσεων για την αναστολή του ασφαλιστικού μέτρου. Ειδικότερα, δεν είχε προβληθεί ισχυρισμός περί εξόφλησης της απαίτησης του Δήμου Ρόδου, αλλά ούτε και περί ανυπαρξίας αυτής, εν όλω ή εν μέρει, ώστε να δικαιολογείται η αιτούμενη αναστολή.
Θα επιδιωχθεί έτσι να πειστεί το δικαστήριο ότι δεν υφίσταται η οφειλή.
Στην ανακοπή, που άσκησε προχθές ο Δήμος Ρόδου, η οποία και προσδιορίστηκε για να εξεταστεί τον Οκτώβριο του 2016, υποστηρίζεται ότι η ιδιοκτήτρια έχει ασκήσει στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Ρόδου την από 30 Ιανουαρίου 2012 καταψηφιστική αγωγή της με την οποία εζήτησε να υποχρεωθεί ο Δήμος να της καταβάλει το ποσό των 1.736.580 ευρώ για την ίδια αιτία για την οποία ζητήθηκε και εκδόθηκε η διαταγή πληρωμής.
Ο Δήμος ισχυρίζεται ότι η άσκηση και επίδοση της αγωγής έχουν δημιουργήσει εκκρεμοδικία.
Ισχυρίζεται παραπέρα ότι σύμφωνα με τα άρθρα 11 παρ. 3 και 4 ν. 2882/2001 όπως ισχύουν σήμερα, η πάροδος χρονικού διαστήματος δεκαοκτώ μηνών από τον προσωρινό δικαστικό καθορισμό της αποζημιώσεως για αναγκαστική απαλλοτρίωση ή από τον οριστικό δικαστικό καθορισμό σε περίπτωση απευθείας οριστικού καθορισμού συνεπάγεται την αυτοδίκαιη άρση της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης.
Ισχυρίζεται ακόμη ότι εφ’όσον η αναγκαστική απαλλοτρίωση έχει αρθεί αυτοδικαίως δεν υφιστάται δικαίωμα του ιδιοκτήτη για την έγερση καταψηφιστικής αγωγής με αντικείμενο την καταβολή της οριστικής αποζημίωσης.
Η δημοτική αρχή πιο πέρα διατείνεται ότι πέρασε χρονικό διάστημα 18 μηνών τόσο από την δημοσίευση της απόφασης προσωρινού καθορισμού τιμής μονάδος αυτής της αναγκαστικής απαλλοτριώσεως (που έγινε με την απόφαση 82/2009 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου η οποία δημοσιεύθηκε στις 13-7-2009) όσο και από την δημοσίευση της αποφάσεως οριστικού καθορισμού τιμής μονάδος της ίδιας αναγκαστικής απαλλοτριώσεως (που έγινε με την απόφαση 9/2012 του Εφετείου Δωδεκανήσου η οποία δημοσιεύθηκε στις 11-1-2012), χωρίς να έχει καταβληθεί στην δικαιούχο και χωρίς να έχει κατατεθεί η αποζημίωση. Η δημοτική αρχή που δεν αναφέρεται στο γεγονός ότι είχε ασκήσει και αίτηση αναίρεσης της απόφασης του Εφετείου, διατείνεται ότι η αναγκαστική απαλλοτρίωση του ακινήτου έχει αρθεί αυτοδικαίως.
Αναφέρεται εξάλλου και στην 56/2014 απόφαση του δημοτικού συμβουλίου με την οποία διαπιστώθηκε η αυτοδίκαιη άρση αυτής της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης.
Καταλήγει στην ανακοπή του ο Δήμος Ρόδου ότι… “η καθ’ ής η ανακοπή παραμένει κυρία του ακινήτου για την αποζημίωση του οποίου εκδόθηκε η ανακοπτόμενη διαταγή πληρωμής (κτηματολογικής μερίδας 219 Γαιών Ρόδου) και δεν έχει αξίωση καταβολής αποζημιώσης για την αξία του. Συνεπώς η διαταγή πληρωμής με την οποία επιβλήθηκε η πληρωμή της αποζημιώσεως αυτής πρέπει να ακυρωθεί”.
