Για την κατοχή ενός μικρού «θησαυρού» από 292 αρχαία νομίσματα και ένα μετάλλινο προσωπείο σατύρου, που σύμφωνα με τους αρμόδιους στοιχίζουν περίπου 85 χιλιάδες ευρώ, καταδικάστηκε χθες ένας 62χρονος από δικαστήριο της Λάρισας.
Το Μονομελές Εφετείο Κακουργημάτων τιμώρησε έναν Λαρισαίο με πεντέμισι χρόνια φυλάκισης αν και ο ίδιος ισχυριζόταν πως όχι μόνο δεν αντιλήφθηκε την αξία και τη σημασία των νομισμάτων αλλά και πως τα βρήκε εντελώς τυχαία στο χωράφι κάνοντας δουλειές και ψάχνοντας για νερό.
Η αστυνομία, πριν από τέσσερα χρόνια περίπου, είχε κάποιες πληροφορίες ότι ο κατηγορούμενος προβαίνει σε αγοραπωλησίες αρχαίων νομισμάτων και αντικειμένων. Κάνει έρευνα στο σπίτι του στη Λάρισα και βρίσκει ένα αρχαίο χρυσό νόμισμα, δύο ραβδοσκόπους και μια κενή συσκευασία από ανιχνευτή μετάλλων όπως και ένα ζευγάρι από τα αντίστοιχα ακουστικά. Στη συνέχεια έγινε έλεγχος και στο αυτοκίνητό του, όπου και βρέθηκε ο κύριος όγκος των αντικειμένων (203 ασημένια νομίσματα της αρχαίας Ρόδου, 39 αργυρά νομίσματα της αρχαίας Εφέσου, 47 χάλκινα νομίσματα της βυζαντινής περιόδου, δύο ακόμα νομίσματα και ένα μετάλλινο προσωπείο σάτυρου) ενώ ο έλεγχος ολοκληρώθηκε σε ακόμα ένα σπίτι και γραφείο.
Ο κατηγορούμενος τόσο κατά τη διάρκεια της χθεσινής του απολογίας, όσο και της απολογίας του ενώπιον ανακριτικών και αστυνομικών αρχών τόνισε μεταξύ άλλων πως έψαχνε για νερό και πως δεν έχει καμία σχέση με την αρχαιοκαπηλία.
Έψαχνα για νερό στο κτήμα μου χρησιμοποιώντας ραβδοσκόπους. Τα νομίσματα φαίνονταν επιφανειακά πάνω στα χορτάρια και μετά πήρα ένα μικρό κατσαβιδάκι και τα έβγαλα».
Αναφερόμενος στα νομίσματα τόνισε: «Έχω γνώσεις δημοτικού, δεν κατάλαβα ότι ήταν αρχαία. Τα νομίσματα ήταν σε κακή κατάσταση αφού πολλά από αυτά ήταν χτυπημένα. Δεν έκανα ούτε ανασκαφές ούτε αναζητούσα αρχαία. Τα νομίσματα δεν τα έκρυψα αλλά τα έβαλα στο αυτοκίνητό μου, γιατί είχα πρόθεση να τα παραδώσω. Δέκα μέρες τα είχα εκεί και είχα σκοπό να τα παραδώσω. Τα ξέχασα μέσα με τις διάφορες δουλειές που είχα.
Ρώτησα τις επόμενες ημέρες, άλλους φίλους μου από την περιοχή, για το εάν έπρεπε να απευθυνθώ στην Αστυνομία ή στην Αρχαιολογική Υπηρεσία, και σίγουρα κάποιος από αυτούς ειδοποίησε την Αστυνομία να με συλλάβει. Δεν ήμουν σε καλή οικονομική κατάσταση, και σίγουρα εάν ασχολιόμουν επαγγελματικά με την αρχαιοκαπηλία, θα είχα πολύ πιο άνετη ζωή».
Σύμφωνα με το πρωτόκολλο εκτίμησης τα νομίσματα είναι αρχαία ελληνικά και βυζαντινά και προστατεύονται σύμφωνα με Διατάξεις του Αρχαιολογικού Νόμου. Τα 242 από αυτά «αποτελούν τμήμα ή όλον νομισματικού θησαυρού ελληνιστικής περιόδου».
Η αντίστοιχη επιτροπή λοιπόν λαμβάνοντας υπόψη τη σπανιότητα και την κατάσταση διατήρησης των αντικειμένων αφενός και αφετέρου τις τιμές που έχουν καθοριστεί από τα αρχαιολογικά συμβούλια σε εκτιμήσεις εξαγοράς ή αποζημίωσης ιδιωτών καθώς και τις τιμές που διαμορφώνονται στα αρχαιοπωλεία και στο διεθνές εμπόριο, όπως προκύπτουν από τους καταλόγους διεθνών δημοπρασιών του εξωτερικού, αλλά και τις τρέχουσες τιμές της ελληνικής αγοράς, καθόρισε την οικονομική αξία των παραπάνω νομισμάτων να φτάνει στο ποσό των 83 χιλιάδων ευρώ.
