Απάντηση του Γραφείου Τύπου της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου στην συνειδητή διακίνηση και διάδοση ψευδών και συκοφαντικών ισχυρισμών
Σε ένα καταιγιστικό παραλήρημα εμπάθειας κατά της Περιφερειακής Αρχής επιδίδεται τις τελευταίες ημέρες η περιφερειακή σύμβουλος της μειοψηφίας, Λίτσα Φτακλάκη, με αφορμή τον απολογισμό έργου της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, για το 2017.
Το όργιο κακής ποιότητας δημαγωγίας που επιχείρησε να εμφανίσει ως δήθεν κριτική, είναι ανάξιο οποιουδήποτε σχολιασμού και απάντησης, ως αποτέλεσμα της δικής της προσωπικής αγωνίας και του ρόλου που διακαώς επιθυμεί να διαδραματίσει στην παράταξη όπου ανήκει. Τα άγχη της Λίτσας Φτακλάκη ουδόλως μας αφορούν.
Δεν μπορούμε όμως να αγνοήσουμε ότι εν γνώσει της συνεχίζει να επιδίδεται σε ψεύδη και συκοφαντίες κατά της Περιφερειακής Αρχής και προσωπικά κατά του Περιφερειάρχη, Γιώργου Χατζημάρκου, ισχυριζόμενη, στην διάρκεια της απολογιστικής συνεδρίασης του Περιφερειακού Συμβουλίου, ότι ο Περιφερειάρχης παραιτήθηκε από την προεδρία της Επιτροπή Νήσων του Διευρωπαϊκού Δικτύου των Παράκτιων Περιοχών της Ευρώπης (CPMR), πριν τη λήξη της θητείας του.
Παρότι άμεσα της επισημάνθηκε, για την αποκατάσταση της αλήθειας, ότι η θητεία του Προέδρου της Επιτροπής Νήσων είναι μονοετής και ότι η προεδρία του κ. Χατζημάρκου έληξε κανονικά, η Λίτσα Φτακλάκη μετέτρεψε την ασχετοσύνη της για τους ευρωπαϊκούς θεσμούς σε συνειδητή συκοφαντία, αφού συνεχίζει να διακινεί και να διαδίδει τον εν γνώσει της ψευδή, αρχικό ισχυρισμό της.
Η στάση της αυτή, του κοινού και συνειδητού συκοφάντη, στιγματίζει και χαρακτηρίζει την ίδια και είναι ενδεικτική της προσωπικότητας, των προθέσεων και μιας πολιτικής λειτουργίας που δεν διστάζει να δηλητηριάσει τον δημόσιο βίο, προκειμένου να εξυπηρετήσει μια αυστηρά προσωπική πολιτική ατζέντα.
Στο στόμα της Λίτσας Φτακλάκη, ακόμα και η δημαγωγία κακοποιείται. Το να περιμένει κανείς να ζητήσει συγνώμη για την συνειδητή διαστρέβλωση της αλήθειας και την εσκεμμένη διακίνηση της συκοφαντίας, είναι μάλλον ουτοπία.
Στην περίπτωσή της, είναι λίγη και αυτή ακόμη η λέξη “ντροπή”.
