Με ιδιαίτερη λαμπρότητα εορτάζεται σήμερα σε όλα τα Δωδεκάνησα η 70ή επέτειος ενσωμάτωσής τους με την Ελλάδα, και σε όλα τα νησιά πραγματοποιούνται εορταστικές εκδηλώσεις με παρελάσεις και παραδοσιακές γιορτές.
Στο πλαίσιο των εορτασμών ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος βρίσκεται στη Νίσυρο, συνοδευόμενος από τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιώργο Σταθάκη.
Εκεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα ανακηρυχθεί σε επίτιμο δημότη, ύστερα από σχετική απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου.
Μήνυμα του Προέδρου της Δημοκρατίας από τη Νίσυρο
«Καθ’ όλη την διάρκεια της θητείας μου, και όχι μόνο, θα πράξω ό,τι μου αναλογεί προκειμένου να υπερασπισθώ αφενός την μακραίωνη Ιστορία και την αναντίρρητη ελληνικότητα της Νισύρου και όλων των Δωδεκανήσων. Και, αφετέρου και σύμφωνα με όσα εξέθεσα, τα σύνορα, την εδαφική ακεραιότητα και την κυριαρχία της Χώρας μας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης εν γένει».
«Σας ευχαριστώ θερμώς για την τιμή που μου περιποιείτε, ανακηρύσσοντάς με Επίτιμο Δημότη σας. Καθώς, όπως επανειλημμένως έχω τονίσει σ’ ανάλογες περιστάσεις, η τιμή αυτή δεν αφορά το πρόσωπό μου αλλά τον θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας, θέλω να σας διαβεβαιώσω πως έχω επίσης πλήρη επίγνωση του ότι η ανακήρυξή μου ως Επίτιμου Δημότη Νισύρου μου επιβάλλει, μεταξύ άλλων, και το αντίστοιχο χρέος τόσο της υπεράσπισης της Ιστορίας του Νησιού σας, όσο και της άντλησης από την Ιστορία αυτή των αντίστοιχων διδαγμάτων πρωτίστως για τα Εθνικά μας Θέματα, και ιδίως γι’ αυτά που αφορούν τις σχέσεις μας με την φίλη και γείτονα Τουρκία.
Ι. Οι αρχαίοι λαοί, μεταξύ των οποίων και ο Ελληνικός, έχουν σπουδαία μυθολογία, στην οποία συμπεριλαμβάνονται υπέροχοι κοσμογονικοί μύθοι. Ένας τέτοιος μύθος αφορά την γένεση της Νισύρου. Η Νίσυρος γεννήθηκε με τον τρόπο που περιγράφεται στον μύθο της Γιγαντομαχίας. Η μητέρα των πάντων, Γη, έστρεψε τους θνητούς Γίγαντες κατά των αθανάτων θεών του Ολύμπου. Οι θεοί καταδίωξαν τους Γίγαντες, οι οποίοι υποχώρησαν έντρομοι. Ο θεός της θάλασσας, Ποσειδώνας, είχε αναλάβει, κατόπιν εντολής του Δία, ν’ αφανίσει τον Γίγαντα Πολυβώτη, ο οποίος διέσχισε φοβισμένος το Αιγαίο προκειμένου να σωθεί. Ο Ποσειδώνας, όμως, τον πρόφθασε κοντά στην Κω. Με την τρίαινά του, απέσπασε ένα τμήμα από την Κω και το εκσφενδόνισε εναντίον του Πολυβώτη. Ο Ποσειδώνας πέτυχε τον Γίγαντα και τον καταπλάκωσε. Το κομμάτι αυτό της Κω έγινε η Νίσυρος.
ΙΙ. Όσο αφηγηματικώς υπέροχη και βαθύτατα διδακτική είναι, όμως, η Αρχαία Ελληνική Μυθολογία, αλλά τόσο ένδοξη και ηρωϊκή είναι η σύγχρονη Ιστορία της Πατρίδος μας. Σήμερα, εορτάζουμε την εβδομηκοστή επέτειο μίας από τις σπουδαιότερες στιγμές της Ιστορίας του Νεώτερου Ελληνικού Κράτους: Πρόκειται για την Ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στην Μητέρα Ελλάδα. Με την ευκαιρία αυτή, και τιμώντας εμπράκτως την σημερινή μεγάλη επέτειο, επιτρέψατέ μου να σας εκθέσω τα όσα συνάγονται, με βάση το σύνολο του Διεθνούς Δικαίου, από τις διατάξεις περί παραχώρησης των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα:
Α. Πρώτον, τα εν λόγω συμπεράσματα δεν αφορούν μόνο την υπεράσπιση των συνόρων, της εδαφικής ακεραιότητας και της κυριαρχίας της Χώρας μας αλλά και την συνακόλουθη υπεράσπιση των συνόρων, της εδαφικής ακεραιότητας και της κυριαρχίας της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δοθέντος ότι η Ελλάδα ήταν, είναι και θα παραμείνει αναπόσπαστο και θεμελιώδες μέρος του Ευρωπαϊκού Οικοδομήματος. Κατά λογική ακολουθία, κάθε αμφισβήτηση των συνόρων, της εδαφικής ακεραιότητας και της κυριαρχίας της Ελλάδος συνιστούν αμφισβήτηση των συνόρων, της εδαφικής ακεραιότητας και της κυριαρχίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Β. Δεύτερον, τα ίδια συμπεράσματα απευθύνονται, θωρακισμένα με το αμάχητο τεκμήριο της συμφωνίας τους με το Διεθνές και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο στο σύνολό τους, προς κάθε κατεύθυνση. Πρωτίστως δε προς εκείνους οι οποίοι είτε επινοούν δήθεν «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο, είτε διεκδικούν εδάφη που δεν τους ανήκουν είτε, τέλος, αμφισβητούν την πλήρη κυριαρχία της Ελλάδας επί των Δωδεκανήσων. Ειδικώς προς αυτούς, υπενθυμίζουμε και το αυτονόητο δικαίωμα της Ελλάδας, κατά τις διατάξεις του άρθρου 51 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ περί προληπτικής νόμιμης άμυνας, να τα θωρακίζει αμυντικά εναντίον κάθε επιβουλής, με όλα τα διαθέσιμα μέσα, όταν και εφόσον το κρίνει σκόπιμο. Επιπλέον, η Τουρκία δεν έχει κατά το Διεθνές Δίκαιο λόγον επ’ αυτού, διότι δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος στην Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων, όπως εκθέτω στην συνέχεια.
Γ. Συγκεκριμένα, το καθεστώς της τελικής παραχώρησης των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα διέπεται από τις διατάξεις της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων (Απρίλιος του 1947) μεταξύ των Συμμάχων, νικητών του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, και της Ιταλίας. Ιδιαίτερη σημασία, εντός αυτού του θεσμικού πλαισίου, έχουν οι διατάξεις του άρθρου 14 της ως άνω Συνθήκης, σύμφωνα με τις οποίες: «1. Η Ιταλία εκχωρεί εις την Ελλάδα εν πλήρει κυριαρχία τας νήσους της Δωδεκανήσου τας κατωτέρω απαριθμουμένας, ήτοι: Αστυπάλαιαν, Ρόδον, Χάλκην, Κάρπαθον, Κάσον, Τήλον, Νίσυρον, Κάλυμνον, Λέρον, Πάτμον, Λιψόν, Σύμην, Κω και Καστελλόριζον ως και τας παρακειμένας νησίδας. 2. Αι ανωτέρω νήσοι θα αποστρατιωτικοποιηθώσι και θα παραμείνουν αποστρατιωτικοποιημέναι». Είναι προφανές, λοιπόν, ότι η διατύπωση της παραγράφου 1 του άρθρου 14 της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων είναι τόσο σαφής, ώστε να μην αφήνει οιοδήποτε περιθώριο ως προς την ουσία και την έκταση της κυριαρχίας της Ελλάδος και της Ευρωπαϊκής Ένωσης επί των Δωδεκανήσων.
Ειδικότερα:
1. Η κυριαρχία αυτή είναι «πλήρης», πράγμα το οποίο σημαίνει ότι ουδέναν περιορισμό επιδέχεται κατά την άσκησή της. Το δε περιεχόμενο της «πλήρους» κυριαρχίας προσδιορίζεται, ως προς τα Δωδεκάνησα, με βάση τους κανόνες του ισχύοντος Ελληνικού Συντάγματος περί κυριαρχίας, καθώς και με βάση τις περί κυριαρχίας των κρατών-μελών διατάξεις ιδίως του άρθρου 4 παρ. 2 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣυνθΕΕ), δοθέντος ότι η Ελλάδα είναι κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οιαδήποτε αμφισβήτηση της ερμηνείας των διατάξεων της παραγράφου 1 του άρθρου 14 της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων συνιστά, αυτοθρόως, παραβίαση του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου.
2. Η κυριαρχία της Ελλάδος, με την ως άνω έννοια, εκτείνεται όχι μόνον εφ’ όλων των νήσων που αναφέρονται ρητώς στην παράγραφο 1 του άρθρου 14 της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων αλλά, κατά την κατηγορηματική διατύπωση της κατά τ’ ανωτέρω παραγράφου, και επί των «παρακειμένων νησίδων» στο σύνολό τους. Επειδή δε οι διατάξεις αυτές ουδεμία διάκριση κάνουν εν προκειμένω, η διατύπωσή τους καταλαμβάνει τις κάθε είδους «παρακείμενες νησίδες», ανεξαρτήτως μεγέθους τους ή άλλου χαρακτηριστικού τους (π.χ. κατοικημένες ή μη). Υπό το πρίσμα αυτό είναι προφανές, όπως ήδη επισήμανα, πως και στην περιοχή της Δωδεκανήσου δεν είναι νοητές, από πλευράς Διεθνούς Δικαίου, «γκρίζες ζώνες», αναφορικά με την έκταση και το περιεχόμενο της Ελληνικής και Ευρωπαϊκής κυριαρχίας επ’ αυτής.
Κύριε Δήμαρχε,
Με τις σκέψεις αυτές, και αφού σας ευχαριστήσω εκ νέου για την μεγάλη τιμή που μου επιδαψιλεύετε ανακηρύσσοντάς με Επίτιμο Δημότη σας, επιτρέψατέ μου να καταλήξω παρέχοντάς σας την ακόλουθη διαβεβαίωση: Καθ’ όλη την διάρκεια της θητείας μου, και όχι μόνο, θα πράξω ό,τι μου αναλογεί προκειμένου να υπερασπισθώ αφενός την μακραίωνη Ιστορία και την αναντίρρητη ελληνικότητα της Νισύρου και όλων των Δωδεκανήσων. Και, αφετέρου και σύμφωνα με όσα εξέθεσα, τα σύνορα, την εδαφική ακεραιότητα και την κυριαρχία της Χώρας μας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης εν γένει».
