«Ο άνθρωπος είναι η απάντηση, όποια κι αν είναι η ερώτηση»! Η φράση του Γάλλου συγγραφέα Αντρέ Μπρετόν, πάντα επίκαιρη, σήμερα περισσότερο από ποτέ, έρχεται να καταδείξει ότι όσο η αλληλεγγύη και η αγάπη για τον συνάνθρωπο υπερισχύουν, τότε μπορούν να γίνουν θαύματα…
Το 2012 η Rose Pakakis, Γερμανίδα παντρεμένη με Ελληνα, έχασε τον σύζυγό της σε τροχαίο δυστύχημα. Ο πόνος, ήταν αφόρητος και η ανάγκη της να προσφέρει στην κοινωνία για να καλύψει το μεγάλο κενό που άφησε η απουσία του συζύγου της, την οδήγησε στο Ιδρυμα του Αγίου Ανδρέα.
H Rose, ήρθε σε επαφή με τη διοίκηση και με τα παιδιά που φιλοξενούνται στο Ιδρυμα, και διαπίστωσε ότι παρά την πολύ καλή δουλειά που γίνεται στον Αγιο Ανδρέα, υπάρχει ανάγκη για στήριξη του προσωπικού στο δύσκολο έργο που καλείται να φέρει εις πέρας καθημερινά.
Τότε, πήρε την απόφαση να ιδρύσει ένα σύλλογο στην Γερμανία, όπου ζει τον μισό χρόνο, με σκοπό να συγκεντρωθούν χρήματα για να στηριχθεί το έργο του Αγίου Ανδρέα. Όπως κι έγινε.
Πριν από πέντε χρόνια, στις 28 Μαΐου του 2013, στην πόλη Ludwigsburg της Γερμανίας πήρε σάρκα και οστά η ιδέα της Rose Pakakis, με τη δημιουργία του «Verein zur Forderung des kinderheimes Agios Andreas e.v.» που ξεκίνησε με τη συγκέντρωση χρημάτων για τη στήριξη του Ιδρύματος Αγιος Ανδρέας στη Ρόδο.
Στη συνέχεια η ιδέα ενισχύθηκε, όλο και περισσότεροι Γερμανοί ήθελαν να στηρίξουν την προσπάθεια και σήμερα με πυλώνα τον Σύλλογο της Rose Pakakis που έχει έδρα στη Γερμανία, με τη βοήθεια της γερμανικής εκκλησίας, του Συλλόγου Γερμανόγλωσσων Ρόδου και της διοίκησης των προνοιακών ιδρυμάτων Ρόδου, παρέχεται συστηματική βοήθεια στο ίδρυμα Αγ. Ανδρέας, που στηρίζεται σε καθαρά εθελοντική βάση.
Η γερμανική εκκλησία, μέσω ειδικών προγραμμάτων, καλύπτει κάθε χρόνο τα έξοδα μετακίνησης εθελοντών από τη Γερμανία στη Ρόδο παρέχοντάς τους και μια μικρή ενίσχυση για την κάλυψη των βασικών εξόδων τους και από το 2016 έρχονται νεαρά κορίτσια που ενισχύουν το έργο του προσωπικού του Αγ. Ανδρέα, αφιερώνοντας χρόνο και προσφέροντας αγάπη στα παιδιά που φιλοξενούνται εκεί.
Τον Σεπτέμβριο του 2016 που ξεκίνησε το πρόγραμμα, ήρθαν τρεις κοπέλες από την Γερμανία και έμειναν μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2017, οπότε ήρθαν τέσσερις νέες εθελόντριες η Laura, η Jule, η Clara και η Anna (φώτο) , που θα μείνουν μέχρι και τον Σεπτέμβριο του 2018, και θα τις διαδεχθούν νέες εθελόντριες.
Τις διαδικασίες, για την υλοποίηση του προγράμματος στο νησί μας μέσω της γερμανικής εκκλησίας, έφερε εις πέρας ο ιερέας της γερμανικής εκκλησίας στη Ρόδο Dr Bernd Busch από κοινού με την σύζυγό του Irmgard Busch, που πραγματοποίησαν σειρά επαφών για να διεκπεραιωθούν όλες οι γραφειοκρατικές διαδικασίες.
Το ζευγάρι ήρθε στη Ρόδο τον Σεπτέμβριο του 2014 για τις ανάγκες της τοπικής γερμανικής εκκλησίας και παρά το γεγονός ότι η διαμονή τους είχε προγραμματιστεί να διαρκέσει έναν χρόνο, αγάπησαν, όπως είπαν, το νησί μας και τους ανθρώπους τους και την παρέτειναν για επιπλέον τρία χρόνια. Πλέον, ήρθε ο καιρός που πρέπει να επιστρέψουν στη Γερμανία. Ο ιερέας Dr Bernd Busch, μιλώντας στη «δ» εξέφρασε την ικανοποίησή του για την υλοποίηση του εθελοντικού αυτού προγράμματος, επισημαίνοντας ότι οι εθελοντές που έρχονται από την Γερμανία, εισπράττουν περισσότερη αγάπη από τα παιδιά απ΄ότι προσφέρουν οι ίδιοι, και ευχαρίστησε το προσωπικό για την άψογη συνεργασία και την αποδοχή της πρότασης από την γερμανική εκκλησία. Επιπλέον, ευχαρίστησε ιδιαιτέρως τον πρόεδρο των ιδρυμάτων της Ρόδου κ. Γιάννη Μαρίνο, τον διευθυντή του Θεραπευτηρίου Χρόνιων Παθήσεων Παίδων Ρόδου «Αγιος Ανδρέας» κ. Βασίλη Κυρίτση, την κοινωνική λειτουργό του Ιδρύματος κ. Μαργαρίτα Σαρικά, όπως επίσης και την κοινωνική λειτουργό του «Κέντρου Παιδικής Μέριμνας Θηλέων Ρόδου» κ. Μαρία Κοκκίνη, χωρίς την πολύτιμη βοήθεια των οποίων όπως σημειώνει, τίποτα δεν θα μπορούσε να είχε επιτευχθεί.
Η σύζυγός του, κ. Irmgard Busch, μίλησε με τα καλύτερα λόγια για την δουλειά που γίνεται στο Ιδρυμα του Αγίου Ανδρέα από τη διοίκηση και τους εργαζόμενους, σημειώνοντας ότι αυτό που λείπει είναι «χέρια» που θα στηρίξουν το έργο του προσωπικού και θα βοηθήσουν τα παιδιά στις καθημερινές ανάγκες τους. Η ίδια, όπως δηλώνει, στενοχωριέται που θα φύγει και θα αναγκαστεί να αφήσει πίσω τον «μικρό της Φίλιπ», ένα εξάχρονο σήμερα αγόρι, που ήρθε στο Ιδρυμα το 2015, μαζί με άλλα δύο παιδιά. Η κ. Irmgard Busch, επισημαίνει ότι ο Φίλιπ έχει κάνει τεράστια πρόοδο στα τελευταία αυτά χρόνια που βρίσκεται στο Ιδρυμα και απευθύνει έκκληση στη ροδιακή κοινωνία, όταν εκείνη θα φύγει για την Γερμανία τον ερχόμενο Σεπτέμβριο να βρεθεί μια μεγάλη αγκαλιά για τον «μικρό της» που με βαριά καρδιά θα αφήσει πίσω.
Όπως δηλώνει στη «δ», η διοίκηση των ιδρυμάτων και η ροδιακή κοινωνία, στήριξαν από την πρώτη στιγμή την προσπάθεια παρέχοντας στέγη και τροφή στους εθελοντές που έρχονται από την Γερμανία. Μάλιστα έφερε ως παράδειγμα, την προσφορά μιας Ροδίτισσας που ανέλαβε την πρωτοβουλία να γνωστοποιήσει στο εστιατόριο που εργάζεται στην Παλιά Πόλη το πρόγραμμα αυτό και η ιδιοκτησία προσφέρθηκε να καλύπτει το φαγητό των εθελοντών, που φιλοξενούνται στο Ορφανοτροφείο της Ρόδου.
Εκπρόσωποι του Συλλόγου Γερμανόγλωσσων της Ρόδου, που μίλησαν στη «δ» επεσήμαναν ότι είναι μεγάλη και η στήριξη της ροδιακής κοινωνίας στο Ιδρυμα και σε συνδυασμό με το εθελοντικό πρόγραμμα της γερμανικής εκκλησίας, που θα συνεχιστεί και στα επόμενα χρόνια, καταβάλλεται προσπάθεια για την βελτίωση της καθημερινότητας των παιδιών και στην στήριξη των εργαζομένων.
