Η Ελένη Αλεξανδράκη είναι σκηνοθέτις και υπεύθυνη για τη διοργάνωση του φεστιβάλ κινηματογράφου «Ηφαιστειάδα», που πραγματοποιείται κάθε Αύγουστο στη Νίσυρο.
Πρωτοπήγα στη Νίσυρο το 1988 για διακοπές. Την ερωτεύτηκα ακαριαία. Αμέσως ένιωσα την ανάγκη να κάνω ταινίες εκεί. Δέκα χρόνια μετά γνώρισα τον σύντροφό μου, Νικόλα Καμαριώτη, που είναι ντόπιος, και πλέον οι δεσμοί μου είναι άρρηκτοι με το νησί.
Όπου υπάρχουν άνθρωποι, ο τόπος αλλάζει στο πέρασμα των χρόνων. Όμως, το ηφαίστειο της Νισύρου υπάρχει εδώ και εκατοντάδες χιλιετίες. Κανείς δεν μπορεί να καταστρέψει την απαράμιλλη σεληνιακή ομορφιά του κρατήρα που βρίσκεται στο κέντρο του νησιού. Όταν βρίσκεσαι μέσα σε αυτόν, αισθάνεσαι το μεγαλείο της πυρακτωμένης γης που βράζει κάτω από τα πόδια σου, χωρίς να νιώθεις απειλή. Εκείνη την ώρα νομίζεις ότι περπατάς πάνω στο φεγγάρι.
Νοσταλγώ το νησί όταν λείπω: τα πράσινα χωράφια του χειμώνα, τα χαλιά με τις μαργαρίτες της άνοιξης, τη θάλασσα με τα άσπρα κυματάκια που, όταν έχει νοτιά, μοιάζουν με περισπωμένες, τη γλυκύτητα των ανθρώπων και τη μουσική τους λαλιά. Την ομορφιά της παραλίας των Χοχλάκων, με τα μεγάλα, στρογγυλά, μαύρα βότσαλα που δημιουργούν μια μουσική καθώς το κύμα πηγαινοέρχεται και σμιλεύει την ακρογιαλιά. Τη βόλτα με το βαρκάκι που σε πάει στο Γυαλί, το «νησί της ελαφρόπετρας», απέναντι από τη Νίσυρο και βουτάς στο Καλούτσι, με τα μαγευτικά καταγάλανα νερά.
Στην πλατεία των Νικιών. (Φωτογραφία: ΚΛΑΙΡΗ ΜΟΥΣΤΑΦΕΛΛΟΥ)
Αγαπώ και τα τέσσερα χωριά της Νισύρου: το Μανδράκι και οι Πάλοι είναι παραθαλάσσια, ο Εμπορειός και τα Νικιά κρέμονται πάνω από τον κρατήρα του ηφαιστείου. Όλα διατηρούν σε μεγάλο βαθμό την ιδιαίτερη ομορφιά τους, το καθένα όμως έχει τον δικό του χαρακτήρα, τα δικά του καφενεία και ταβερνάκια.
Είσαι καλοφαγάς και πέρασες από τη Νίσυρο; Δεν θα ξέρεις πού θα πρωτοκάνεις στάση. Σίγουρα στη Λωλή Κόρη, στο Πανόραμα της Σεβαστής και στον Βέγγο στο Μανδράκι. Στην ταβέρνα της Αστραδενής με τα φρέσκα ψάρια στους Πάλους, στο Μπαλκόνι του Εμπορειού με τα υπέροχα κρεατικά, στην Απυργιά και στο Αποσπέρι για μεζεδοκαταστάσεις.
Στο καφενείο του Αντρίκου το ξενύχτι κρατάει μέχρι το πρωί. (Φωτογραφία: ΚΛΑΙΡΗ ΜΟΥΣΤΑΦΕΛΛΟΥ)
Στο καφενείο του Αντρίκου και στο Εναλλάξ, το ξενύχτι μπορεί να πάει μέχρι το πρωί. Στα Νικιά θα βρεις το καφενείο του Νικόλα. Στους Πάλους το Φαλιμέντο.
Αν ψάχνεις μέρη με ωραία θέα, ανέβα στην ψηλότερη ορεινή κορυφή του νησιού, όπου βρίσκεται ο Προφήτης Ηλίας, ή στον Μύλο του Παρθένη, από το μικρό μονοπάτι που ξεκινά στο τέρμα της παραλίας Λιες. Εναλλακτικά, πάρε το μονοπάτι που οδηγεί στην Παχειά Άμμο.
Ο κρατήρας του ηφαιστείου, με την απόκοσμη ομορφιά. (Φωτογραφία: VISUALHELLAS.GR)
Θα λατρέψεις τη Νίσυρο αν σου αρέσουν οι πεζοπορίες. Η αγαπημένη μου διαδρομή ξεκινάει από τα Νικιά και καταλήγει στο ηφαίστειο. Περπατώντας σε ένα βατό μονοπάτι, βλέπεις τη θάλασσα και τον κρατήρα από ψηλά περνώντας μέσα από όμορφη βλάστηση.
Με έχει μαγνητίσει η Νίσυρος και έχω ριζώσει εκεί. Τη νιώθω σαν πατρίδα μου. Σαν να ξαναβρήκα εκεί τη ζεστασιά της φλόγας του κεριού και της παιδικής μου ηλικίας.
