Απαραίτητος, ιδιαίτερος αλλά και εκπληκτικός ο ρόλος των γιαγιάδων –και των παππούδων. Γέφυρες ήρεμες συμβιβασμού, δίνουν στα παιδιά μια αίσθηση ασφάλειας και προστασίας, σύνδεση με την πολιτιστική τους κληρονομιά και τις αξίες, μεταφέροντάς τες μέσα από τη συντροφιά στο παιχνίδι και στη εξερεύνηση. Στη σύγχρονη κοινωνία, με την οικογένεια των δύο εργαζόμενων γονιών, η ανάγκη να βοηθηθούν οι γονείς από τη γιαγιά και τον παππού είναι πιο αναγκαία από ποτέ. Με δεδομένη την έλλειψη κατάλληλων κρατικών δομών αλλά και την οικονομικά προβλήματα που περιορίζει την πρόσβαση σε ιδιωτικές υπηρεσίες φύλαξης και φροντίδας, ουδείς γνωρίζει τι θα γινόταν εάν τα ζευγάρια δεν είχαν το «μαξιλάρι» των γονιών τους να ακουμπήσουν. Σύμφωνα με πολύ πρόσφατα στοιχεία της Eurostat, που δημοσιεύθηκαν με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Οικογενειών στις 15 Mαΐου, το ποσοστό των παιδιών κάτω των τριών ετών που πηγαίνουν σε βρεφονηπιακούς σταθμούς, δημόσιους ή ιδιωτικούς, στην Ελλάδα δεν ξεπερνά το 13%, υπολειπόμενο σημαντικά από τα αντίστοιχα ποσοστά χωρών, όπως το Βέλγιο (49%), η Δανία (70%), η Γερμανία (27%), η Γαλλία (40%), η Πορτογαλία (45%), αλλά και τον ευρωπαϊκό μέσο όρο που φτάνει το 28%. σύμφωνα με την έκθεση της UNICEF «Η κατάσταση των παιδιών στην Ελλάδα », ένας στους τρεις εργαζομένους (32,6%) δηλώνει ότι κατά τις ώρες εργασίας του η φύλαξη των παιδιών γίνεται από τον/τη σύντροφο που μένει στο σπίτι, ενώ το 28% δηλώνει ότι επιστρατεύει συγγενείς ή φιλικά άτομα. Η ανεπάρκεια των υπηρεσιών φροντίδας στην Ελλάδα αποδεικνύεται από το γεγονός ότι σχεδόν οι μισοί (46,3%) εργαζόμενοι αναγκάστηκαν να κάνουν διευθέτηση του χρόνου εργασίας τους λόγω έλλειψης εναλλακτικών υπηρεσιών φροντίδας κατά τη διάρκεια της ημέρας. Το αντίστοιχο ποσοστό εργαζομένων στην Ευρώπη είναι αρκετά μικρότερο (24,1%). Πάντως, πρόσφατη έρευνα του Χάρβαρντ απέδειξε ότι τα παιδιά γυναικών που εργάζονται επηρεάζονται από αυτό το πρότυπο στη μετέπειτα ζωή τους. Οι κόρες εξελίσσονται σε πιο επιτυχημένες επαγγελματίες, ενώ οι γιοι συμμετέχουν περισσότερο στις δουλειές του σπιτιού και στη φροντίδα των παιδιών. (Με στοιχεία από την «Καθημερινή»)
Οι απαραίτητες γιαγιάδες
