Nα μην γίνει κατηγορία εις βάρος ενός Aλβανού υπηκόου, κατοίκου Pόδου, για τις πράξεις της εκβίασης με απειλή βλάβης της επιχείρησης κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια και της απάτης από την οποία η προξενηθείσα ζημία ή το περιουσιακό όφελος υπερβαίνει το ποσό των 120.000 ευρώ, που φέρεται ότι τέλεσε στη Ρόδο στις 24.01.2012 και κατά το χρονικό διάστημα 2006 έως 30.11.2012, αντίστοιχα, αποφάσισε με βούλευμα, που εξέδωσε, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Pόδου.
Ο κατηγορούμενος, με την ιδιότητά του ως εργολάβος οικοδομών, ανέλαβε δυνάμει ιδιωτικού συμφωνητικού, που υπεγράφη τον Σεπτέμβριο του 2006 να εκτελέσει ορισμένες εργασίες σε ξενοδοχείο το οποίο εκμεταλλεύεται η εγκαλούσα ανώνυμη ξενοδοχειακή εταιρεία, η οποία έχει ως αντικείμενο εργασιών την εκμετάλλευση ξενοδοχειακών μονάδων στη Nότια Ρόδο.
Έτσι, το 2006, κατόπιν σχετικής προσφοράς, ανέλαβε την εκτέλεση διάφορων οικοδομικών εργασιών, ιδίως τοποθέτησης πλακιδίων, πέτρας, στοκαρισμάτων πέτρας, μπάνιων, πλάκας λάρδου, κυβόλιθων, σοβατεπιών και λοιπών συναφών υλικών σε ξενοδοχείο εκμετάλλευσης της εγκαλούσας, έναντι δε της συνολικής αξίας των εκτελεσθεισών οικοδομικών εργασιών παρέλαβε κατά το έτος 2006 επιταγές συνολικού ποσού 172.310 ευρώ, οι οποίες πληρώθηκαν από την εγκαλούσα.
Περαιτέρω, κατά το έτος 2007, δυνάμει του από 10 Οκτωβρίου 2007 ιδιωτικού συμφωνητικού, ανέλαβε την εκτέλεση των ανωτέρω εργασιών και σε άλλο ξενοδοχείο εκμετάλλευσης της εγκαλούσας, ενώ δυνάμει του από 2 Απριλίου 2007 ιδιωτικού συμφωνητικού ανέλαβε την εκτέλεση σχετικών οικοδομικών εργασιών και σε ακόμη ένα κι έναντι της συνολικής αξίας των εκτελεσθεισών οικοδομικών εργασιών παρέλαβε κατά το έτος 2007 μετρητά και επιταγές συνολικού ποσού 512.020 ευρώ.
Κατά το έτος 2008, δυνάμει των από 1η Οκτωβρίου 2008 και 1η Νοεμβρίου 2008 ιδιωτικών συμφωνητικών, ανέλαβε την εκτέλεση όμοιων οικοδομικών εργασιών σε ξενοδοχεία εκμετάλλευσης της εγκαλούσας και έναντι δε της συνολικής αξίας των εκτελεσθεισών οικοδομικών εργασιών παρέλαβε κατά το έτος 2008 το συνολικό ποσό των 651.316 ευρώ σε μετρητά και επιταγές.
Περαιτέρω, κατά το έτος 2009, δυνάμει του από 5 Ιανουάριου 2009 ιδιωτικού συμφωνητικού, ανέλαβε εκ νέου την εκτέλεση όμοιων οικοδομικών εργασιών, έναντι δε της συνολικής αξίας των εκτελεσθεισών οικοδομικών εργασιών του έτους 2009 παρέλαβε κατά το έτος 2009, αλλά και τα έτη 2010, 2011 και 2012, με τελευταία ημερομηνία πραγματοποιηθείσας από την εγκαλούσα πληρωμής την 30η Νοεμβρίου 2012, το ποσό των 475.781 ευρώ σε μετρητά και μεταχρονολογημένες επιταγές.
Το σύνολο των ανωτέρω ποσών παρέλαβε τόσο ατομικά όσο και ως νόμιμος εκπρόσωπος νεοσυσταθείσας ομόρρυθμης εταιρείας έχοντας διαβεβαιώσει την εγκαλούσα ότι αυτά αντιστοιχούν σε εκτελεσθείσες και παραδοθείσες από αυτόν οικοδομικές εργασίες.
Μετά δε το πέρας των εργασιών του έτους 2009, σε άγνωστη επακριβώς εισέτι στην ανάκριση ακριβή ημερομηνία, αλλά πάντως οπωσδήποτε εντός του χρονικού διαστήματος από 1η Ιανουάριου 2010 έως την 30η Ιουλίου 2011, ισχυρίστηκε ότι επιπλέον των εργασιών που τιμολογήθηκαν είχε εκτελέσει και επιπλέον εργασίες για τις οποίες απαίτησε και έλαβε από την εγκαλούσα εταιρεία, επιπλέον των ανωτέρω ποσών, επτά μεταχρονολογημένες επιταγές συνολικού ποσού 384.000 ευρώ.
Λόγω της οικονομικής κρίσης η εγκαλούσα το 2011 αντιμετώπισε πρόσκαιρη ταμειακή αδυναμία στην πληρωμή των ανωτέρω μεταχρονολογημένων επιταγών, για τον λόγο δε αυτό ζήτησε από τον κατηγορούμενο να μην προβεί στην εμφάνιση των επίμαχων επιταγών προς πληρωμή.
Το αίτημα αυτό της εγκαλούσας δεν έγινε δεκτό από τον κατηγορούμενο, ο οποίος αν και την προειδοποίησε ότι θα προχωρούσε σε σφράγιση του συνόλου των επιταγών τελικά προέβη μόνο σε σφράγιση μιας ποσού 30.000 ευρώ, την οποία χρησιμοποίησε για την έκδοση Διαταγής Πληρωμής του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, αλλά κι ακόμη μιας ύψου 30.000 ευρώ. Κατόπιν τούτων, προέκυψε ότι ο νόμιμος εκπρόσωπος της εγκαλούσας εταιρείας υπέγραψε την 24η Ιανουάριου 2012 ιδιωτικό συμφωνητικό αναγνώρισης χρέους με την ομόρρυθμη εταιρεία που εκπροσωπούσε ο κατηγορούμενος, με το οποίο υποχρεώθηκε η εγκαλούσα εταιρεία να του καταβάλει σε μετρητά το ποσό των 12.000 ευρώ, ενώ συμφωνήθηκε και η παράταση αποπληρωμής των ανωτέρω δύο σφραγισμένων μεταχρονολογημένων επιταγών με την έκδοση δύο ισόποσων μεταχρονολογημένων επιταγών ποσού 30.000 ευρώ έκαστη, πληρωτέων στις 30-8-2012 και 30-11-2012 αντίστοιχα, καθώς και αναγνωρίστηκε από την εγκαλούσα εταιρεία ότι οφείλει το ποσό των 384.000 ευρώ, που αντιστοιχούσε σε κατεχόμενα από τον κατηγορούμενο αξιόγραφα, συμπεριλαμβανομένων των ποσών των ανωτέρω δύο επιταγών αλλά και το ποσό των 180.000 ευρώ για το οποίο η εγκαλούσα εταιρεία αποδέχτηκε ισόποσες συναλλαγματικές έκδοσης του, ήτοι συνολικά το ποσό των 564.000 ευρώ, ρυθμιζόμενου του τρόπου καταβολής του ποσού αυτού.
Tο δικαστικό συμβούλιο έκρινε ότι δεν συντρέχουν τα στοιχεία εκείνα που διαλαμβάνονται στην έγκληση και στο κατηγορητήριο που αποδόθηκε στον κατηγορούμενο, τα οποία ποινικοποιούν την συμπεριφορά του.
Ειδικότερα, στην υπό κρίση υπόθεση δεν προέκυψαν επαρκείς ενδείξεις ότι ο κατηγορούμενος ατομικώς και υπό την ιδιότητα του διαχειριστή και ομόρρυθμου εταίρου της ομόρρυθμης εταιρείας παρίστανε ψευδώς στην εγκαλούσα ανώνυμη εταιρεία ότι η αξία των εκτελεσθεισών από αυτών εργασιών ήταν μεγαλύτερη από την πραγματική, κάθε φορά που παρέδιδε τμήμα αυτών, και κατ’ αυτό τον τρόπο έλαβε αχρεωστήτως το ποσό του 1.220.344,16 € το οποίο δεν αντιστοιχούσε σε πράγματι εκτελεσθείσες εργασίες του, ότι παρέστησε ψευδώς, αιτήθηκε από την εγκαλούσα εταιρεία και έλαβε αξιόγραφα συνολικού ποσού 564.000 ευρώ, καίτοι το ανωτέρω ποσό δεν αντιστοιχούσε σε εκτελεσθείσες από αυτόν οικοδομικές εργασίες κι επομένως, δεν αποτελούσε πραγματική οφειλή της εγκαλούσας εταιρείας και τέλος ότι με σκοπό να αποκομίσει παράνομο περιουσιακό όφελος συνολικού ποσού 564.000 ευρώ απείλησε το νόμιμο εκπρόσωπο της εγκαλούσας εταιρείας ότι θα σφραγίσει επιταγές που είχε λάβει από την εγκαλούσα ως τίμημα για εκτελεσθείσες από αυτόν εργασίες, χωρίς αυτές να έχουν εκτελεσθεί και να αποτελούν νόμιμη αξίωση του.
Tο δικαστικό συμβούλιο έκρινε συγκεκριμένα ότι η επιμέτρηση των εργασιών που εκτέλεσε ο κατηγορούμενος στηρίχθηκε στα ιδιωτικά συμφωνητικά μεταξύ της εγκαλούσας και του κατηγορουμένου, η επιμέτρηση των εργασιών που εκτελέσθηκαν τα έτη 2006-2009, έγινε εν έτει 2013 και συνεπώς δεν μπορεί να είναι ακριβής λόγω της παρόδου μεγάλου χρονικού διαστήματος και της εντεύθεν επικάλυψης ή αλλοίωσης των εργασιών από μεταγενέστερες εργασίες, η επιμέτρηση συμπεριέλαβε μόνο εργασίες στα δύο ξενοδοχεία και δεν συμπεριέλαβε καμία εργασία σε ακόμη ένα ξενοδοχείο της εγκαλούσας και στα άλλα τρία, μισθωμένα από αυτήν.
Tην υπόθεση χειρίστηκε ο δικηγόρος κ. Φώτης Kωστόπουλος.
