Του δικηγόρου Κ. Σαρή
Στο ρητορικό αυτό ερώτημα χωρίς δεύτερη σκέψη δηλώνω ναι δεν είναι νοητό να χαθούν τόσες ανθρώπινες ζωές και ο καθένας από μας εκτός από την θλίψη και τον πόνο τον οποίο νιώθει μέσα του, να μην διερωτάται πώς και γιατί συνέβη η βιβλική πράγματι συμφορά πρώτιστα της απώλειας της ζωής τόσων ανθρώπων και δευτερευόντως της καταστροφής του περιβάλλοντος.
Διάβασα ότι δεν είχαμε τα κατάλληλα δασοπυροσβεστικά οχήματα για να σπεύσουν άμεσα στην κατάσβεση, ούτε και έχουμε τον απαιτούμενο αριθμό πυροσβεστών ώστε να επέμβουν άμεσα με τις λιγότερες δυνατές καταστροφές.
Το ίδιο φαινόμενο είχε παρατηρηθεί και το 2007 άλλα και πάλιν δεν διδαχθήκαμε από τα παθήματα μας και τις συμφορές που μας βρίσκουν.
Παρόμοιο φαινόμενο απώλειας ζωής ανθρώπων και καταστροφής περιουσιών είχε συμβεί στην Μάντρα Αττικής και επαναλήφθηκε και φέτος ευτυχώς σε μικρότερη κλίμακα.
Διερωτώμαι όμως ποια είναι τα καθήκοντα και οι αρμοδιότητες του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη. Διότι απ’ ότι διαπιστώνει ο καθένας μας, ο πολίτης δεν προστατεύεται από τα φαινόμενα βίας που συχνά πυκνά εκδηλώνονται κυρίως στην Αθήνα από τους αντιεξουσιαστικούς χώρους.
Τουλάχιστον δεν θα έπρεπε να φροντίσει για την προστασία της ανθρώπινης ζωής και κατ’ επέκταση του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο ζει και αναπτύσσεται ο άνθρωπος; Όταν μάλιστα αυτό αποτελεί και συνταγματική επιταγή;
Και αφού δεν το έπραξε δεν έχει διαπράξει δια παραλείψεως τα αδικήματα της ανθρωποκτονίας εξ’ αμελείας, ως και της καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος; Διότι είχε την νομική υποχρέωση να ενεργήσει τα δέοντα, παρά ταύτα παρέλειψε διότι ενδεχόμενα πίστευε ότι δεν θα επερχόταν το αποτέλεσμα αυτό. Θέλω να πιστεύω ότι η Εισαγγελική Αρχή δεν θα πρέπει να δεχθεί μοιρολατρικά την συμφορά αυτή και θα πρέπει να διερευνήσει ποιος είναι ο αρμόδιος, ο οποίος παρέλειψε να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να μην χαθούν τόσες ανθρώπινες ζωές και να βυθιστεί η χώρα μας στο βαρύ αυτό πένθος. Να μου πείτε ότι οι Υπουργοί για τις πράξεις και παραλείψεις τους έχουν ειδική δωσιδικία, όμως ποιος είναι εκείνος που από την Βουλή θα ξεκινήσει παρόμοια διαδικασία, η οποία ορίζεται από το Σύνταγμα;
Διάβασα επίσης ότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση κατηγόρησε την Κυβέρνηση για ανικανότητα. Όμως η Κυβέρνηση δεν ήλθε στην εξουσία εξ’ ουρανού, αλλά με την ψήφο του Ελληνικού Λαού. Επομένως αν κάποιους πρέπει να κατηγορεί δεν είναι την Κυβέρνηση, αλλά τους ψηφοφόρους, δηλαδή τους πολίτες οι οποίοι την εφήφισαν. Αλλά τους ψηφοφόρους όλοι τους έχουμε ανάγκη, επομένως κάτω τα χέρια από τους ψηφοφόρους.
Περαιτέρω διάβασα εκτός από την έκφραση των συλλυπητηρίων προς τις οικογένειες των θυμάτων, ότι η Κυβέρνηση ανέστειλε την γιορτή για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην χώρα μας. Δεν νομίζω ότι έκανε και καμία σπουδαία παραχώρηση, διότι άλλοι ήταν που αγωνίστηκαν για να επέλθει στην χώρα μας η δημοκρατική ομαλότητα. Ομαλότητα όμως σημαίνει ότι οι θεσμοί θα πρέπει να λειτουργούν προς όλες τις κατευθύνσεις ακόμα και προς τους υμετέρους, χωρίς καμία απολύτως διάκριση.
Θα περίμενε δε κανείς ότι κάποιος τέλος πάντων από τους ιθύνοντες θα είχε την ευαισθησία να αναγνωρίσει σφάλματα και παραλείψεις για την ανείπωτη αυτή τραγωδία και να παραιτηθεί από την θέση του. Αντίθετα προκαλεί πράγματι συγκίνηση η κινητοποίηση πλήθους συνανθρώπων μας να εκφράσουν την ηθική και υλική συμπαράσταση τους στο τραγικό αυτό γεγονός που προηγούμενο δεν έχει.
Τουλάχιστον να κινηθεί η διαδικασία και να κληθεί ο Υπεύθυνος ή οι Υπεύθυνοι και να απολογηθούν και να λογοδοτήσουν, για ποιο λόγο δεν έλαβαν όλα τα απαραίτητα μέτρα, ούτως ώστε οι συνέπειες μιας πυρκαγιάς να μην ήταν τόσο καταστροφικές με την απώλεια των 80 περίπου μέχρι σήμερα ανθρώπων, μεταξύ των οποίων και παιδιά, όπως προς το παρόν εκτιμάται, επ’ αυτού όμως ίδωμεν.
Ή μήπως θα πρέπει εδώ να πούμε ότι της χώρας ημών εμπιπραμένης οι ιθύνοντες καθεύδουσιν;
